Orhan Abi: Korhan?
Korhan: Efendim abim.
Orhan Abi: Abini sevsinler senin|
Orhan Abi : Nasılsın diye sorayım dedim.
Korhan: İyiyim sağ ol abi, sen nasılsın?
Orhan Abi: Abi demene gerek yok bence.
Orhan Abi: İyi diyelim iyi olalım.
Orhan Abi: Bacağın nasıl oldu, var mı bir ihtiyacın?
Korhan: Yok abi iyiyim ben, hatta yarın okula bile gideceğim.
Orhan Abi: Bir daha abi dersen iki hafta dükkanın önünden geçirmem seni.
Korhan: Tamam abi.
Korhan: Pardon abi, yok abi.
Korhan: Hay sikeyim|
Korhan: Orhancığım mı diyeyim ne diyeyim şimdi ben?|
Orhan Abi: Tamam tamam anladım ben seni.
Korhan: Yavaş yavaş bırakmaya çalışsam.
Korhan: Lütfen abi ben senin yemeklerin olmadan yaşayamam.
Korhan: Haftada bir kez senin elinden yemezsem hasta oluyorum ben.
Korhan: Sonra hastane köşelerinde vah yavrum benim yüzünden düştü buralara diye ağlarsın.
Orhan Abi: Tamam lan tamam ağlama, sana hep açığım ben.
Orhan Abi: Ama abi lafını duymak istemiyorum bir daha.
Korhan: Neden ki?
Orhan Abi: Yaşlı hissediyorum lan kendimi.
Korhan: Hee anladım abim.
Korhan: Yani Orhan'ım.
Korhan: Pardon Orhan.
Korhan: Orhan'ım ne lan?|
Korhan: Dövmese bari|
Orhan Abi: Orhan'ın yesin lan seni|
Orhan Abi: Lan sakin ksjfisf.
Korhan: Sen yemeği keserim diyince feleğim şaştı.
Korhan: Beyaz ışığı falan gördüm hatta.
Korhan: Deme lütfen öyle şeyler bir daha.
Orhan Abi: Ulan!
Orhan Abi: Götünü yerim senin.|
Orhan Abi: Neyse onu boşver de, yarın seni ben bırakayım istersen okula.
Korhan: İşine engel olmayayım?
Orhan Abi: Ulan tüm işlerim feda olsun sana|
Orhan Abi: Yok yavrum olmazsın, yarın boşum zaten.
Korhan: Kapatacak mısın dükkanı?
Orhan Abi: Yok.
Orhan Abi: Ablam gelecek, seni bırakıp onu almaya gideceğim. Faruk bakacak dükkana.
Korhan: Gözün aydın o zaman abi.
Korhan: Yani Orhan.
Orhan Abi: Orhan'ım daha iyiydi|
Korhan: Abi ne çok silip durdun ama ya.
Orhan Abi: Sen abi demeye devam et ben daha çok silerim|
Orhan Abi: Telefon biraz bozuk da ondan herhalde.
Korhan: Peki öyle olsun.
Orhan Abi: Öyle olacak tabi.
Korhan: Pardon abi.
Orhan Abi: Abine sokayım|
Korhan: Annem çağırıyor Orhan.
Korhan: Orhan demek çok zor lan|
Korhan: Neyse gelecekteki kocam sonuçta alışmam lazım|
Korhan: Yarın görüşürüz o zaman.
Orhan Abi: Sabah alırım seni.
Orhan Abi: Haydi görüşürüz.
Korhan: Görüşürüz abi.
Korhan: Yani Orhan'ım.
Korhan: Klavye yüzünden hep, Orhan demek istemiştim.
Orhan Abi: Tamam Korhan, haydi annen bekler.
Orhan Abi: Selam söyle.
Korhan: Tamam.
Korhan: Görüşürüz tekrar.
Orhan Abi: Ulan git artık dövcem ha.
Korhan: Gittim gittim.
Korhan: Güle güle.
Orhan Abi: Görüşürüz.
