royal camellia | taekook [com]

•chapter-4•

"ဘာဖြစ်လာတာလဲဟ"

toiletကပြန်လာပြီးထဲက ‌တောက်တခေါက်ခေါက်နှင့်မို့ယွန်းဂီမေးရခြင်းပင်။‌
ဘယ်သူကဘယ်‌လောက်တောင်ဆွလိုက်လို့
ဒီလိုဖြစ်လာတာပါလိမ့်။မေးလိုက်တော့လဲမဖြေပဲမျက်နှာကြီးရဲကာထထွက်သွား‌သည်။

"ဂျီမင်း အတန်းတက်တော့မယ် ပြန်တော့"

"အင်းပါ အပြန်ကျတူတူပြန်မယ်နော် တာ့တာ"

မနေ့ကလယ်ကွင်းနားမှာတွေ့ခဲ့တဲ့
ပုသေးသေးကောင်လေးမှာ
သူနဲ့အတန်းလာတူနေသည်။
အတန်းထဲရောက်ထဲက ယွန်းဂီ ယွန်းဂီနှင့်
တောက်လျှောက်လိုက်ကပ်နေတာပင်။
ယွန်းဂီကလဲ မကြိုက်သလိုလိုနှင့်
တကယ်တမ်းတော့ သူကိုယ်တိုင်ပင်
သဘောကျမိကြောင်း၀န်ခံရမည်။
လူကသေးသလောက် စကားကတော့
များသလားမမေးနှင့်။လေပိပြီး
ပုနေသည်တောင်ထင်ရသည်။
နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုအနားမပေးပဲ
ဆက်တိုက်ကို စကားပြောနိုင်သည်။

အဲ့အသေးလေးကိုပြန်လွှတ်ကာ
ထယ်ယောင်းနောက်လိုက်သွားရသည်။
စိတ်ကူးပေါက်ရာတွေလျှောက်လုပ်
နေမှာသိတာမို့။လိုက်ရှာကြည့်တော့
သကောင့်သားကအတန်းထဲပင်
ရောက်နေပြီ။အတန်းလဲတက်တော့မှာမို့
ယွန်းဂီလဲ ကိုယ့်အတန်းကိုပဲပြန်လိုက်တော့သည်။

အတန်းတက်လို့ဆရာလာသည်အထိ
လူမိုက်ကောင်မှာ အတန်းထဲမရောက်သေး။
အဲ့တော့လဲကောင်းတာပေါ့။
ငါကဘာဂရုစိုက်စရာလိုလို့လဲ။

စိတ်တိုတိုနဲ့ထထွက်ခဲ့တာ
ယွန်းဂီကိုတောင်မနှုတ်ဆက်ခဲ့ရ။
တစ်စက်မှကောင်းကျိုးမပေးတဲ့
လူမိုက်ကောင်။ဒီကောင့်ကို
တစ်ခုခုပြန်လုပ်ရမှကျေနပ်မည်။

အမြင်ကပ်လှပါတယ်ဆိုတဲ့လူမိုက်ကောင်
အကြောင်းတွေ့းရင်းနှင့်ပင်ထယ်ယောင်း
စာတောင်အာရုံမရ။မုန်းပါရဲ့ဆိုပြီး
လူမိုက်ကောင်အကြောင်းပဲတွေးမိ
နေတဲ့ထယ်ယောင်းပါလေ။

-royal camellia-

ပျင်းရိဖွယ်စာသင်ချိန်ကို
ကျော်ဖြတ်လို့ကျောင်းဆင်းခဲ့ပြီ။
‌အိမ်ပြန်ခါနီးမှ မိုးကလဲအုံ့လာတော့သည်။
ယွန်းဂီကလဲဘယ်ရောက်နေမှန်းမသိ။