royal camellia | taekook [com]

•chapter-17•

မနေ့ကချိန်းဆိုမှုကြောင့် ဂျောင်ကုတစ်ယောက်
Mr Jeon၏ရုံခန်းထဲရောက်လို့နေသည်။

"သူဌေးကအစည်းအဝေးလုပ်နေလို့
ခဏလောက်စောင့်ပေးပါနော်"

အတွင်းရေးမှူးရဲ့စကားကို‌ဂျောင်ကုကို
ခေါင်းအသာငြိမ့်ကာတုံ့ပြန်လိုက်သည်။

ဒီနေ့က ထယ်ယောင်းနဲ့အတူရှိမယ့်
နောက်ဆုံးနေ့လေးပဲ။မကြာခင်ဆို
ချစ်ရသူရင်ကိုခွဲကာထားခဲ့ရပေအုံးမည်။
ခဏလောက်တော့သည်းခံလိုက်ပါ။
ကိုယ်တို့အနာဂတ်အတွက်လုပ်နေတာမို့။

မိနစ်နည်းနည်းကြာတော့
Mr.Jeonတစ်ယောက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

"‌စောင့်နေတာကြာပြီလား"

"မကြာသေးပါဘူး....ဦးလေး"

"ကဲ..လာရင်းကိစ္စကိုဆိုပါအုံး"

"ကျွန်တော့်ကို ရှယ်ယာနည်းနည်းခွဲပေးပါ
တစ်နှစ်အတွင်းပြန်ဆပ်မယ်"

"ဟား..ငါဘာလို့လွယ်လွယ်နဲ့ခွဲပေးရမှာလဲ
မင်းကငါ့ကိုဘာပြန်ပေးမှာမို့လို့လဲ"

ဦးလေး၏ရယ်သံနှောပြီးပြောတဲ့စကားကြောင့်
ဂျောင်ကုဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်မိသည်။

"ခင်ဗျားမေ့နေတာလား
မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာလား
ဒီပိုင်ဆိုင်မှုတွေ၊ဟော ဒီကြီးကျယ်တဲ့
Companyကြီးက တကယ်ဆိုကျွန်တော့်
အပိုင်လေ....မိဘမဲ့ဂေဟာကိုအမှိုက်စွန့်သလို
စွန့်ပစ်လိုက်တာနဲ့ ဒါတွေကိုဦးလေး
ပိုင်သွားပြီထင်မနေနဲ့ အဖေ့သေတမ်းစာမှာ
ကျွန်တော်က အမွေဆက်ခံသူ...
ကျွန်တော်သာဆန္ဒရှိရင်
ခင်ဗျားတို့မိသားစုကိုလမ်းဘေး
ရောက်အောင်တောင်လုပ်နိုင်တယ်"

Companyတစ်ခုလုံးကိုအုပ်ချုပ်ဖို့အထိက
ဂျောင်ကုအတွက်ခေါင်းစားစေတာမို့
ဦးလေးဆိုတဲ့လူကိုလွှတ်ပေးထားတာ။
ထိုလူကအေးဆေးမနေပဲစကားပိုတွေနှင့်
စိတ်ကိုလာဆွတာ‌ေကြာင့် ဂျောင်ကုခပ်မာမာပင်
သတိပေးလိုက်သည်။ထိုအခါဦလေးက
ဟန်မဆောင်နိုင်စွာမျက်နှာပျက်သွားသည်။
သူများအပိုင်တွေလုယူထားရတော့လဲ
သူ့ခမျာဘယ်အေးချမ်းမလဲ။

"လိုချင်တာ ရှယ်ယာမလား
ငါ့ပိုင်တဲ့ထဲက၅ရာခိုင်နှုန်းပေးလိုက်မယ်
ရပြီလား"