Me, Mr. Lee and His Puppets || Minsung

18

İyi okumalar 💜

Oylarınız ve yorumlarınız benim için değerli^^

" Bu sefer ilk Minho ile konuşalım. " dedi Chaerin ikiliyi selamlayarak.

İkinci seanslarına gelmişlerdi. Minho başını sallayarak içeri girdi.

Chaerin sandalyesine geçerken Minho'yu süzdü.

" Keyifler nasıl? "

" Bilmiyorum, kafam karışık. "

" Bilinmezlikten hiç hoşlanmam. " dedi Chaerin gözlüğünü takarak. " Anlat bakalım, söylediklerimi düşündün mü? Bu süreç nasıl geçti? "

" Hem iyi hem kötü geçti. " dedi Minho.
" Jisung bana çok güzel sözler söyledi geçen. " Yüzünden gülümseme geçti.
" Ona iyi geliyorum, sanırım. Bu beni iyileşme konusunda motive ediyor. Bana..güvendiğini hissetmek, bu kaybettiğim bir duygu ya da kişiliklerime attığım bir duygu değil. Bu hiç yaşamadığım, hiç varolmamış bir duygu: birinin bana güvendiğini hissetmek. Bu Jisung'un ellerimin arasına bıraktığı bir hediye. "

Chaerin gülümsedi. " Çok güzel. Bu çok güzel bir gelişme. "

" Ama kendimde çok büyük gelişmeler hissedemiyorum. Bu beni korkutuyor çünkü Jisung ya benim yüzümden ümitsizliğe kapılırsa?  "

Chaerin kollarını kavuşturdu." Kendinde çok büyük gelişmeler beklemen için erken, bu öyle çabucak kurtulabileceğin bir şey değil, on üç yıl bununla yaşadın ve şimdi kendin olarak bir şeyler hissederek büyük bir adım atmış oldun zaten. Ayrıca... Her söylediğim şeyi Jisung üzerinden düşünüyorsun. Ona değer vermeni anlıyorum ama bu biraz fazla sanki? "

Minho başını ellerinin arasına aldı.
" Biliyorum. " dedi. " Zihnimin her bir köşesinde o var, ondan bahsetmemek elde değil. "

" Bu aşk mı?  "

Minho bakışlarını Chaerin'e dikti.

" Aşk çok büyük bir duygu, yaşayabileceğimi sanmıyorum. "

" O zaman ne? "

" Aşka benzeyen, aşk gibi bir şey. "

Chaerin gülmesini durduramadı. " Böyle bir şeyi ilk kez duyuyorum. " Hemen ciddileşti ardından. " Aşık olabileceğine inanmalısın önce. Önce buradan başla. Aşk ayrım yapmaz. Her insan aşık olabilir, hasta olman buna bir engel değil. Sadece önümüzde engeller var. Herkesin önünde engeller vardır. Aşmamız ve çabalamamız gereken birtakım şeyler. Hayat böyledir. Senin yapamadığın bu şeyi bazıları çok basitçe yapıyor olabilir. Senin yapabildiğin bir şey ise başkası için imkansızmış gibi gelebilir. Hepimiz farklıyız ama hepimizin bir mücadelesi var. Bu konuda aynıyız. "

Chaerin parmağı ile kapıyı gösterdi.

" Bu kapıdan milyonlarca insan geçti böyle. Hepsi boynu bükük girerdi içeriye.  Bir hastam vardı, temizlik hastasıydı. "

Chaerin heyecanla konuştu, hala hayret ettiği bir hastasıydı.

" Aklına gelebilen her şeyi silerdi. Her dakika, saniye başı. Evini, eşyalarını, kendini. Oturduğun koltuğu da. Benimle konuşurken bir yandan koltuğu silerdi. "

" Sonra ne oldu? " diye sordu Minho merakla.

" Elbette uzun süren bir süreçti. Geçenlerde beni aradı teşekkür etmek için. Herkes gibi haftada bir temizlik yapıyor, saniye başı değil. "

Minho şaşkınlıkla gözlerini açtı. " Ne kadar sürdü?  "

" Birkaç ay. Uzamasının sebebi kendisiydi. Zorluk çıkarttı, bazen gelmedi, istemedi, inanmadı. İyileşebileceğine inanmadı. Ama şimdi o ilk gün koltukları silen kişi ile beni arayan kişi aynı. Onlar aynı kişi Minho."