Me, Mr. Lee and His Puppets || Minsung

25

İyi okumalar 💜

Oylarınız ve yorumlarınız benim için değerli^^

" Dongwoo ne sıklıkla uğruyor? "

" Uğramıyor. " dedi Minho oturduğu sandalyede dikleşerek. " Ona karşı çıktığımdan beri gelmedi. "

Chaerin Minho'nun gözlerinin içine baktı, yine de tehlikeli bir şeyler seziyordu o gözlerde.

" O zaman neden sadece Samantha'nın gittiğini söyledin?  "

" Biliyorum çünkü. " dedi Minho.
" Bedenime uğramasa bile hala içimde bir yerlerde. Gitmedi, ölmedi. "

Chaerin önündeki kağıtlara bir şeyler karaladı.

" Peki Jungsoo? "

" Arada bir geliyor ama epey sessiz. Oyun oynuyor, bazen öylece boşluğa bakıyor. Jungsoo artık çok farklı. Ne baştaki gibi üzgün ne de sonraki neşeli hali gibi... Boş gibi. Bomboş. "

Minho aniden aklına gelen şeyle Chaerin'e döndü hızlıca.

" Samantha gittiğinden beri böyle. "

Chaerin başını salladı. " Anladım, anladım. " dedi. " Sana hiç Samantha konusunda yakındı mı? "

" Benimle hiç bu konuda konuşmadı. "

" Samantha'yı özlüyor diyecektim ama bu boşluğa düşüş, sana hiç yakınmaması bu konuda bana biraz kabulleniş gibi geldi. "

" Neyi kabulleniş? "

" Zamanı geldiğinde kendisinin de Samantha gibi gideceğinin. "

Minho anlayarak başını salladı. Bir şey demedi, ne diyebilirdi ki?

Chaerin düşünceli bir ifadeyle Minho'ya baktı.

" Aslında Jungsoo bu kadar durumu kabullenmişken, hiçbir şey hissetmezken neden hala orada durduğunu anlayamadım. "  Minho'ya kuşkulu bir şekilde bakıyordu.  " Gitmesine izin vermiyorsun değil mi? Bunu sen yapıyorsun? "

Minho gözlerini kaçırdı. " Hiçbir şey yapmıyorum ben. "

" Tekrar o kırıcı, o korkutucu duyguları yaşamak istemiyorsun. Çünkü hepsini Jungsoo'ya atmıştın. Şimdi o giderse ve o duygularla tekrar baş başa kalırsan diye korkuyorsun. İçinde bunun için bir korkun var. "

Minho hiçbir şey demedi. Kabullenmek istemeyeceği bir gerçekti.

" Sen tamamen kendin olduğunda bile seanslarımız devam edecek, biliyorsun değil mi? Seni tamamen iyileştirene kadar bırakmayacağız. " diyerek sandalyesinden kalktı. Minho'nun karşısındaki koltuğa oturdu. " Hem yanında Jisung olacak, korkacak bir şey yok. Tamam mı? " dedi şevkatle kafasını ona doğru eğerek.

Minho küçük bir çocuk gibi ağlamaya başladı.

" Ben de bundan korkuyorum zaten. " burnunu çekip duruyordu. " Her şey bittiğinde, o kaçtığım duygular geri bana geldiklerinde Jisung'un karşısında çok güçsüz kalacağım. "

" Buradaki problem tam olarak ne? "

" Ben. " kızarmış gözlerini Chaerin'e çevirdi. " Jisung'un yaslanabileceği biri olmak istiyorum, ona yük olacak biri değil. Onun için güçlü biri olmak istiyorum ama her defasında o beni toparlamaya çalışıyor. Artık benimle uğraşmasını istemiyorum. "

Chaerin gülümsedi. " Seninle her konuştuğumuzda Jisung'un seni neden bu kadar överek anlattığını çok daha iyi anlıyorum. "  dedi. " Çok güzel bir adamsın sen. "