Me, Mr. Lee and His Puppets || Minsung

24

İyi okumalar 💜

Oylarınız ve yorumlarınız benim için değerli^^

Ertesi gün Minho uyandığında bir eksiklik hissetti. Daha doğrusu bunun farkına vardı.

Gerçekten güne Jisung ile uyanmamak onun için bir eksiklikti.

Onunla beraber uyumak istiyordu, gününü onunla beraber açmak istiyordu ama bu fikrini öne sürmeye karşı pek olumlu değildi.

Jisung'u bir şeylere zorluyormuş gibi görünmek istemiyordu.

Yatağından kalktı ve Jisung'un odasına doğru yöneldi.

Kapı hafif aralıktı bu yüzden onu görebiliyordu. Jisung kendi kendine konuşuyordu.

" Of ben nasıl bir aptalım, hediyeyi vermeyi nasıl unuturum? "

Odasında turlayıp duruyordu.

" Günaydın. " dedi Minho sorgulayarak. 
" Bir sorun mu var? "

" Şey.." dedi Jisung arkasında sakladığı hediyesini ona uzatarak. " Dün vermeyi nasıl unutabildim bilmiyorum, özür dilerim.  "

Minho ona gülümsedi. " Sorun değil, bir hediye almana bile gerek yoktu. "

" Olur mu öyle, doğum günün sonuçta. "

" Hayatımın sonuna dek verilmiş bir hediyem var. " dedi gülümseyerek. Gözleri dolmuş bir şekilde bakıyordu Jisung'a.  "Daha doğrusu, bir mucize. "

Jisung Minho'nun duygulanmasına dayanamıyordu.

Çünkü Minho, daha önce bu duyguları hiç tatmamış gibi bakıyordu yüzüne. Ufacık mutluluklarında hızla Jisung'a bakıyordu gülümseyerek. Alışkın bir çocuk değildi, hiç mutluluğa sahip olmamıştı.

Şimdi ise Minho'ya değişik geliyordu. Mutluluk, ilginç bir histi. Çok ilginç.

Minho kutuyu açtı. İçinden ince bir bileklik çıktı.

Minho şaşkınlıkla ağzını araladı. " Vay! Bu da nerden çıktı? Ne zaman aldın ki bunu? " dedi hayretle. Hayranlıkla bilekliğe bakıyordu.

" Ben yaptım. " dedi Jisung. Minho bakışlarını ona çevirdi.

" Sen mi? Kendi ellerinle mi? "

" Evet. " dedi Jisung neşeyle. Minho çok beğenmişti hediyesini.

" Gerçekten her şeyde yeteneklisin. " dedi  hala şaşkınlıkla bilekliği incelerken.
" Takmama yardımcı olur musun? Bunu hayatımın sonuna kadar hiç çıkarmayacağım. "

" Abartma, Minho. O kadar da şey değil." diye güldü Jisung Minho'ya bilekliğini takarken.

" Sen karışma. " diye kaşlarını çattı Minho. "Çok beğendim ben...çok teşekkür ederim. "

Jisung bilekliği takıp geri çekilirken Minho beline uzandı. Onu kendine çekti.

Burnunu saçlarına gömdü Jisung'un. Onun kokusunu gerçekten çok seviyordu.

Jisung kollarını Minho'ya sardı.

" Biraz böyle kalalım. " diye fısıldadı Jisung yüzünü Minho'nun boynuna gömerken.

" Kalalım. "

Minho Jisung'un beline sarıldı. Gözlerini yumdu.

Jisung hıçkırıklarını Minho'nun bedenine saklayarak bastırmaya çalışıyordu.

Minho şaşkınlıkla geri çekildi, Jisung neden ağlıyordu?

" Meleğim, neden ağlıyorsun? " dedi saçlarını yüzünden çekerek.