Gültepe Çocukları

Gültepe' de Ayrılık✊

Sabah Baran, Maya' nın evine geldi. "Gerçekten çok üzüldüm. Tekrar başınız sağolsun" dedi Baran. "Sağol" dedi Maya ağlayarak. Baran Maya' yı öyle görünce değişik hissetti. Maya sandığı kadar kötü bi kız değildi. Maya' ya sarıldı ve kokusunu içine çekti. "Beni hiç bırakma" dedi Maya sessizce. Baran' ın kalbi hızlı atıyordu. "Neyse ben artık gidiyim. Sende dinlen" dedi Baran. "Tamam canım" dedi Maya. Baran arabasına bindi ve arkasına yaslandı. "Oğlum kendine gel! Maya senin düşmanın! Ona karşı bişey hissedemezsin!" dedi Baran kendi kendine ve arabasını çalıştırıp gitti.

Melis okula giderken Soner' i gördü. Yanına gidip "Başın sağolsun" dedi. "Sağol" dedi Soner ve yoluna devam etti. "Noluyo sana? Bana karşı bu soğukluğun ne?" dedi Melis bağırarak. Soner ise cevap vermedi ve yürümeye devam etti. Melis Gültepe' ye çıktı. Tepede Osman' ı gördü ve yanına gitti. "Nasılsın?" dedi Melis. "İyiyim sen" dedi Osman. "İyiyim" dedi Melis. Bir süre sessiz kaldılar. Melis birden ağlamaya başladı. "Neyin var?" dedi Osman hemen. "Soner. Neden bana böyle davranıyo anlamıyorum" dedi Melis. "Bilmem" dedi Osman. Melis Osman' ın omzuna yattı. Osman' da başını Melis' in başına yasladı. İkiside manzaraya bakıyordu. O sırada Soner geldi ve Osman' la Melis' i gördü.

Dolunay kafeteryada Barış' la beraber oturuyordu. "Çok üzüldüm ya" dedi Barış. "Bende" dedi Dolunay. Barış Dolunay' ın elini tuttu ve "Başın sağolsun" dedi. "Sağol" dedi Dolunay gülümseyerek. O sırada Can kafeteryanın önünden geçerken ikisini gördü. Birden kafeteryaya daldı ve Barış' a yumruk attı. Herkes çığlık atmaya başladı. "Napıyosun sen?" diye bağırdı Dolunay. Barış yerde yatıyor, burnunu tutuyordu. Can Dolunay' a baktı. "Kendine gel! Ne hakla vuruyosun!" dedi Dolunay. "Doğru ben kimim ki?" dedi Can ve gitti. "Kimse olmayı sen seçtin!" diye bağırdı Dolunay. Can hiçbişey demeden yoluna devam etti.

Berrin ve Selim köşede sessizce oturuyolardı. "Siz kimsiniz?" dedi Berrin birden. "Ülkücü. Milletini, vatanını savunan kişi. Kendi ülkesini savunduğu için zulüm gören kişiler. Ülkeyi batırmaya çalışanlara karşı çıkan. Ama sizin deyiminizle ırkçı, faşist" dedi Selim. "Hayır. Adamsınız. Gerçekten" dedi Berrin, Selim' in gözlerinin içine bakarak. O sırada Muhittin arabadan indi ve "Berrin" dedi. "Aa! Amca" dedi Berrin ve koşarak Muhittin' e sarıldı. "Nasılsın prenses" dedi Muhittin. "İyiyim amca sen" dedi Berrin. "İyiyim. Seni almaya geldim" dedi Muhittin. "Na..Nasıl?" dedi Berrin. "Artık bizimle yaşıcaksın. Hadi" dedi Muhittin. "Hayır. Ben burda kalıcam" dedi Berrin ve geri çekildi. "Baban söyledi. Hadi" dedi Muhittin. "Annem nerde?" dedi Berrin. "Hadi Berrin!" dedi Muhittin. "Anneme bişey mi oldu?" dedi Berrin. Muhittin tam Berrin' in kolunu tutucak iken Selim "Hayırdır? Kız istemiyo görmüyo musun?" dedi. "Ben onun amcasıyım" dedi Muhittin. "Ooo! O zaman tamam al. Töbe ya bırak kızı" dedi Selim. "Berrin arabaya!" dedi Muhittin. O sırada Maya geldi "Nereye?" dedi. "Hadi!" dedi Muhittin. Melis ve Osman' da geldi. "Ne olduğunu anlat!" dedi Berrin ağlayarak. "Tamam. Annen orospuluk yaptı ve babanı Ahmet' le aldattı" dedi Muhittin. "Ne? Ya..Yalan" dedi Berrin. "Hadi gidiyoruz" dedi Muhittin. O sırada Canan geldi "Kızım!" dedi. "Anne, yalan de yalan!" dedi Berrin. "Kızım gitme" dedi Canan ağlıyarak. "Do..Doğru yani?" dedi Berrin. Canan başını öne eydi. "Sana Ahmet' in ile mutluluklar" dedi Berrin ve arabaya bindi. Muhittin' de arabaya binip arabayı çalıştırdı. Herkes giden arabaya bakıyordu. Berrin son kez arkasını döndü ve ağlayarak elini cama yapıştırdı. Maya ve Melis' te ağlıyordu. Selim' de ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Canan "Kızım" dedi sessizce. Herkes araba gözden kaybolana kadar arabayı izledi.