Gültepe Çocukları

Gültepe' de Gerçekler✊

Kızlar okuldan dönerken kapının önünde duran sarı saçlı bir kadın gördüler. "Bu kim?" dedi Dolunay. Kızlar kapıya baktı. "Aa! Annem" dedi Melis. Gelen Yelda' ydı. Kapının önüne geldiklerinde Yelda hemen kızına yani Melis' e sarıldı. "Anne senin ne işin var burada?" dedi Melis şaşırarak. "Ne o beni gördüğüne sevinmedin mi?" dedi Yelda. "Sevindim. Sevindim de biraz şaşırdım" dedi Melis. "Hadi içeri girelim" dedi Dolunay. Hep beraber içeriye girdiler. Oturup tanıştıktan sonra Yelda "Baban..Baban mı geldi?" dedi. "Tabi ya! Bunun için mi geldin?" dedi Melis sinirlenerek. "Hayır..Yani..Evet. Bak kızım amacım seni korumak" dedi Yelda. Melis birden ayağa kalktı ve "Nasıl ya? Nasıl beni koruyosun? Babamla görüştürmeyerek mi? Telefonda aradığında beni vermeyerek mi?" dedi. Yelda' da ayağa kalktı ve Melis' in elini tuttu ama Melis hemen elini geri çekti. "Kızım yapma böyle nolur!" dedi Yelda. "Ben babamla mutluyum!" dedi Melis ve odasına gitti. Yelda' nın gözleri doldu. Birden geçmişi hatırladı. Herşeyi kızı için yapmıştı. "İsterseniz oturun" dedi Maya. Yelda oturdu ve ellerini yüzüne kapattı.

Berrin Selim' e ders çalıştırmak için evden çıktı. Etrafına baktı ama kimseyi göremedi. Selim' in evde olduğunu düşünerek eve gitti. Kapıyı vurduğunda Selim kapıyı açtı ve "Hoşgeldiniz öğretmenim" dedi. Berrin gülümsedi ve içeriye girdi. İçeri girdiğinde masayı gördü. Masada her çeşit yemek vardı ve ortasında vazonun içinde bir tane kırmızı gül vardı. "Öğretmenimi aç bırakmak istemem" dedi Selim. "Bunları sen mi yaptın?" dedi Berrin. "Elimden geldiğince" dedi Selim. "Sende böyle marifetler var mıydı ya?" dedi Berrin. "Kimseye bahsetmezsen sevinirim. Gültepe' de adım çıkar" dedi Selim ve güldü. Berrin montunu çıkarttı ve masaya oturdu. Karşısına da Selim oturdu. Masa eski, küçük ve yuvarlaktı. Zaten evin içindeki eşyalarda öyleydi. Tek kişilik ev olduğu belliydi. Berrin güle baktı. "Romantizmden pek anlamam ama.." dedi Selim ve gülü alıp Berrin' e uzattı. Berrin gülümseyerek çiçeği aldı ve "Gayet iyi anlıyosun" dedi.

Maya odasında otururken Baran mesaj attı "Dışarı gel". Maya hemen hırkasını giyip dışarı çıktı. Baran kapının önünde bekliyordu. "Meraba" dedi Maya. "Meraba. Nasılsın?" dedi Baran. "İyiyim sen?" dedi Maya. "İyiyim. Seni görmek istedim" dedi Baran. Maya gülümsedi. "Nedense seni görmek iyi geliyor" dedi Baran. Maya kızardı. Baran' ın telefonu çaldı. Baran telefona baktı ve "Hemen geliyorum" dedi. Köşeye gidip telefonu açtı. Arayan annesi yani Ayşe' ydi. "Efendim anne" dedi Baran. "Oğlum nerdesin?" dedi Ayşe. "Maya' nın yanındaydım. Tam zamanında aradın he!" dedi Baran. "Ay pardon oğlum. Naptın bağladın mı kızı kendine" dedi Ayşe. "Az kaldı" dedi Baran. "Güzel mi kız?" dedi Ayşe. "Eh işte. Nazlı' dan daha güzel değil tabiki" dedi Baran. "Şu işi bitir gelde Nazlı yolunu gözlüyor" dedi Ayşe. "Tamam hadi görüşürüz" dedi Baran. "Dikkat et" dedi Ayşe ve telefonu kapattı. Baran Maya' nın yanına döndü. "Kimdi arıyan?" dedi Maya. "Arkadaşım işle ilgili birşey sordu" dedi Baran. "Anladım" dedi Maya. Uzun bir sessizlik oldu. "Neyse ben gidiyim" diyerek sessizliği Maya bozdu. "Peki" dedi Baran. Maya içeri girdi. Baran' da arabasına bindi. "Lan şimdi biz sevgili miyiz anlamadım. Galiba bu kız benden hoşlanmadı. Of Baran of!" dedi Baran ve elini direksiyona vurdu. Maya' da içinden "Acaba biz sevgili miyiz? Ama çok tatlı ya!" diye geçirdi.

Akşam kapı çaldı. Dolunay kapıyı açtı. Gelen Oğuz' du. "Melis evde mi?" dedi Oğuz. Oğuz' un sesini duyan Melis koşarak geldi "Babacığım!" dedi ve Oğuz' a sarıldı. Hemen Yelda' da geldi. Oğuz Yelda' yı görünce durdu. Yelda' ya özlemiş gibi bakıyordu. Yaşadıkları aklına geldi. Yelda hemen "Melis buraya gel!" dedi. "Hayır anne! Babamın yanında durucam!" dedi Melis. "Melis buraya gel!" dedi Yelda tekrar. Oğuz arabasına doğru yürüdü. "Dur baba! Hiçbir yere gitmiceksin!" dedi Melis. Herkes cama çıktı. "Senin babamı benden ayırmaya hakkın yok!" dedi Melis. Selim' lerde gelmişti. Etraf kalabalıklaştı. Herkes Melis' lere bakıyordu. O sırada gökgürültülü yağmur başladı. Yelda ağlayarak ve bağırarak "Yeter artık! Gerçekleri öğrenmenin zamanı geldi!" dedi Yelda. Melis Oğuz' a baktı. Oğuz başını öne eydi. "Sen daha çok küçükken anneannene gidiyorduk. Baban şehir dışına çıkıcam diyip gelmemişti. Arabayla giderken senin en sevdiğin oyuncağını evde unutmuştuk. Geri döndük. Seninle beraber kapıyı açtık. İçeriden gülme sesleri geliyordu. Beraber gittik. Evimizde Alman bir kadın vardı. Birde baban. Meğerse beni 7 aydır aldatıyormuş. Bizi evden kovdu. Annemin evine gittim. Babanı defalarca aradım ama açmadı. Açsa bile seni istemiyorum diyip yüzüme kapattı. Senin babana düşkünlüğünü biliyordum. Sen üzülme diye kaç defa babanın evine gittim ama her seferinde beni kovdu. Seni istemedi çünkü Alman sevgiliside hamileydi. Bir süre sonra Alman sevgilisiyle beraber Almanya' ya gitti. Bidaha da aramadı. Sen sürekli babanı soruyordun. Üzülme, babandan nefret etme diye görüşmenize izin vermiyorum diyordum. Telefonu başkası arıyordu ama ben açıp hayır Melis' le görüşemezsin Oğuz diyordum. Sırf sen üzülme diye. Anladın mı?" dedi. Melis öylece kalmıştı. Yağmur iyice artmıştı. "Do..Doğru mu?" dedi Melis. Oğuz cevap vermedi. Melis babasının yanına gitti ve omzuna vurdu "Yemekte arayan o Alman kadındı değil mi?" dedi bağırarak. "Kızım ben.." dedi Oğuz. "Sen neymişsin ya! Pislik herif" dedi Melis. "Niye geldin? Söyle neden?" diye devam etti Melis. "Seni merak ettim. Nasıl bi kız olduğunu, beni unutup unutmadığını" dedi Oğuz. "Keşke unutsaydım. Hala o kadınla mısın?" dedi Melis. "Evliyiz ve 3 çocuğumuz var. Alman' yada yaşıyoruz" dedi Oğuz. "Allah belanı versin!" dedi Melis ve koşarak gitti. Soner hemen Melis' in peşinden koştu. Yağmur artmıştı. Yelda Oğuz' a yaklaşarak "Git burdan" dedi. "Yelda ben.." dedi Oğuz. "Biricik Wilmacığının yanına git!" dedi Yelda. Oğuz cevap vermedi. "Yıllar önce bize tercih ettiğin kadına!" dedi Yelda ve Oğuz' a tokat attı. Melis Gütepe' nin tepesine çıktı ve dizlerinin üstüne çöktü. Soner koşarak geldi ve "Melis hadi kalk" dedi. Melis ağlıyordu. "Bak yağmur yağıyor ıslandın" dedi Soner. "Babam" dedi Melis güçlükle. Soner Melis' e sımsıkı sarıldı.