Gültepe Çocukları

Gültepe' de Gizli İşler✊

Berrin ve Selim Canan' ın yanına gittiler. "Hazır mısın?" dedi Selim. Berrin olumlu anlamda kafasını salladı. Selim kapıya vurdu. Biraz bekledikten sonra bidaha vurdu. "Tabi açmazlar işleri vardır yada gezmeye gitmişlerdir beraber" dedi Berrin. "Belki duymuyolardır Berrin" dedi Selim ve tekrar kapıya vurdu. Berrin Selim' e gözlerini devirirken kapının aralık olduğunu gördü. "E kapı açık" dedi Berrin. Selim kapıyı itti ve gördükleri manzarayla ağızları açık kaldı.

Dolunay ve Maya evde otururken Melis geldi. "Nerdeydin kızım sen?" dedi Maya. "Size bişey söylemem lazım" dedi Melis. "He dur! Bilin bakalım kim geldi?" dedi Maya. "Baran!" diye bağırdı Dolunay. "Üf hayır. Mert!" dedi Maya. "Ne? O salağın ne işi var burda?" dedi Dolunay. "Benden bi şans daha istiyo" dedi Maya. "Iy sakın!" dedi Dolunay. O sırada bir hıçkırık sesi duyuldu. Maya ve Dolunay aynı anda Melis' e baktı. Melis ağlıyordu. Hemen ayağa kalktılar ve Melis' in yanına gittiler. "Noldu kuzum?" dedi Dolunay. "Ben..Ben" dedi Melis. Hemen Melis' i oturtturdular. "Anlat" dedi Maya. "Be..Ben Soner' den hamileyim" dedi Melis.

Berrin ve Selim karşılarında asılı olan Canan' a bakıyordu. Canan kendini salonun ortasına asmıştı. "Anne!" diye bağırdı Berrin ve Canan' a koştu. "Annem! Annem aç gözlerini!" diye bağırmaya başladı Berrin. O sırada Ahmet geldi. Canan' ı görünce ellerindeki poşetler yere düştü. "Canan!" diye bağırdı Ahmet. "Selim yardım et! Nolur kurtaralım annemi!" dedi Berrin. Ahmet ve Selim hemen Canan' ı indirdiler. Selim Canan' ı nabzına baktı. Berrin ve Ahmet gözleri yaşla Selim' e umutla bakıyordu. Selim bir Canan' a birde Berrin ve Ahmet' e baktı. "A..Annem?" diye sordu Berrin. "Ö..Ölmüş" dedi Selim şaşkınlıkla. Berrin "Hayır!" diye bağırdı ve dizlerinin üstüne çöktü. Ahmet ise hemen Canan' ın yanına koştu ve ağlamaya başladı.

Melda ve Ebru ilk uçakla Urfa' ya gittiler. "Çok heyecanlıyım" dedi Melda. "Bende" dedi Ebru. Kapının önüne geldiklerinde taksi durdu. Taksiden inip kapıya vurdular. Kapıyı zayıf bi kadın açtı. "Buyrun" dedi kadın soğuk bir biçimde. "Meraba biz Nurşen hanıma bakmıştık" dedi Ebru. "Anam içeride gelin" dedi kadın. Melda ve Ebru içeri girdiler. Konağı incelediler. Buraya ne hayallerle gelmişlerdi. Eski günleri akıllarına geldi. O sırada Nurşen hanım geldi. "Kim o.." derken Melda ve Ebru' yu gördü. "Ebru? Melda?" dedi Nurşen hanım şaşkınlıkla. "Meraba" dedi Ebru. "Meraba" dedi Nurşen hanım gülümseyerek. "Torunlarım nerde?" dedi Nurşen hanım sevinçle. "Torunlarınız?" dedi Melda gülerek. Ebru Melda' yı dürttü. "Şey biz başka bişey için geldik. Onlar İstanbul' da" dedi Ebru. "Öyleyse yukarı çıkalım" dedi Nurşen hanım. Hep beraber yukarı çıktılar. O sırada Baran geldi. "Sevgi abla" dedi Baran zayıf kadına. "He" dedi Sevgi. "Anam nerde?" dedi Baran. "Odasında. Onu boşverde iki kadın geldi" dedi Sevgi. "Kim?" dedi Baran. "Bilmem git bak" dedi Sevgi. Baranda yukarı çıktı.

"Na..Nasıl hamilesin?" dedi Maya. "Bildiğin hamileyim" dedi Melis ağlayarak. "Tamam tamam sakin ol. Soner biliyo mu?" dedi Dolunay. "Daha söylemedim" dedi Melis. "Tamam o zaman şimdi gidip hemen söylüyosun. Çünkü hakkı" dedi Dolunay. Melis gözyaşlarını sildi ve dışarı çıktı. Etrafına bakındı ve Soner' i gördü. Soner kendi evine doğru yürüyodu. Eve girmeden Melis önünü kesti. "Noldu?" dedi Soner. "Sana bişey söylemem lazım" dedi Melis. "Fazla vaktim yok" dedi Soner. "Tamam kısa kesicem" dedi Melis. "Dinliyorum" dedi Soner. "Soner şey, ben..Soner ben.." derken Melis, polis arabaları geldi. Arabadan iki polis indi ve "Soner Sadık sen misin?" dedi. "Evet" dedi Soner. "Bizimle merkeze geliyosun" dedi polis ve Soner' in ellerine kelepçe takıp arabaya bindirdi. "Melis git Selimlere haber ver!"
dedi Soner. Melis ise öylece bakakaldı.