Gültepe Çocukları

Gültepe' de Düşmanlar✊

Selim' in heyecandan kalbi durucaktı. Bi sağa bi sola gidip duruyordu. O sırada kapı açıldı ve Cemil çıktı. "Cemil abi?" dedi hemen Selim. "Abi mi? Yakında evleniceksiniz oğlum. Baba desene" dedi Cemil ve güldü. Polisler Cemil' i götürdüler. Selim' de gülümsedi. Hemen arkalarından Berrin ve Ebru çıktı. "Babam haklı çıktı! Bıçaklanan adam babama annemle ilgili şeyler söyleyip kızdırmış! Mahkeme ceza vermedi!" dedi Berrin mutlulukla. Selim rahat bir nefes aldı ve Berrin' e sarıldı. "Sıradaki mahkeme daha çok önemli" dedi Ebru. "İnşallah onuda kazanıcaz!" dedi Selim. "İnşallah!" dedi Berrin. "Ben şimdi gidiyorum. Mahkeme için hazırlanıcam. Bu mahkemede babanı çıkarıcaz!" dedi Ebru.

Begüm Gültepe Hastanesi' nde işe başlamıştı. Hastaneye daha çok kavga edip yaralananlar geliyordu. Ama Begüm, Selim' den alışkındı böyle şeylere. "Çok kötüyüm! Yardım edin! Hemşire hanım!" diye bir ses duydu Begüm. Hemen arkasını döndüğünde Baran' ı gördü. Elinde bir buket vardı. "Baran!" dedi Begüm. "Hayırlı olsuna geldim" dedi Baran gülerek. "Ödümü patlattın!" dedi Begüm. "Bu çiçekleri verince affedersin" dedi Baran ve çiçekleri Begüm' e uzattı. Begüm çiçekleri aldı ve koklayarak "Teşekkürler. Çok güzeller" dedi. "Yalnız o kokmayan çiçekti" dedi Baran. "Baran!" dedi Begüm. "Tamam tamam şaka yaptım" dedi Baran. "Otursana" dedi Begüm. "Yok ya sen yoğunsun" dedi Baran. "Serum ikram ederdim" dedi Begüm gülerek. "Sözün olsun başka zaman alırım" dedi Baran gülerek ve gitti. Giderken cebinden bir fotoğraf düştü. Begüm çiçekleri masaya koyarken yerdeki fotoğrafı gördü. Etrafına baktı ama Baran çoktan gitmişti. Fotoğrafı eline aldı ve inceledi. Fotoğraf habersiz çekimdi ve kahverengi, kırmızı bandanalı kız aşağı bakıyordu. Kızın gülüşü çok güzeldi. Sağ yanağında hafif gamzesi vardı. "Kim ki bu kız?" dedi Begüm kendi kendine. Fotoğrafın arkasını çevirdiğinde "Özür dilerim. Adam gibi sevemedim seni..." yazıyordu.

Melis odasında, çalışma masasında birşeyler yapıyordu. O sırada odaya Dolunay girdi. Melis hemen masadakileri kaldırdı. "Ne yapıyosun?" dedi Dolunay. "Süpriz!" dedi Melis gülerek. "İnşallah güzel bişeydir. Bu aralar güzel şeylere ihtiyacım var" dedi Dolunay. "Ya takma kafana dicem takıcaksın" dedi Melis. "Ya nasıl yapar bunu? Tamam bende Barış' la evlendim ama mecburdum! Can' a söylemiştim hem, ama kabul etmemişti! Bu yüzden evlendim ben! Tamam oda evlenebilir tabiki! Ama evlendiği kişi Şeyma! Tamam beni düşünmüyo ama Maya' yıda mı düşünmüyo! Maya' nın sevgilisini elinden almıştı o kız!" dedi Dolunay ağlayarak. Melis hemen Dolunay' a sarıldı. "Ya gerçekten anlamıyorum!" dedi Dolunay. "Düşmanlarımızı yenicez!" dedi Melis.

Barış eve doğru yürürken Şeyma' yı gördü. Şeyma telefonla konuşuyordu. Barış yanından geçerken konuşmaları duydu. "Tamam be..! Vurucam bitane ağzına..! Maya uyanınca haber ver sen bana..!" dedi Şeyma ve telefonu kapattı. Barış' ın gözleri kocaman olmuştu. "Maya mı?" diye söylendi. "Barış!" dedi Şeyma Barış' ı görünce. Barış gülümsedi. Şeyma "Duydu mu acaba?" diye strese girdi. Barış hala "Maya uyanınca haber ver sen bana..!" demesini düşünüyordu. "Şey..Bende arkadaşımla konuşuyodum. Bi kızı var adı Maya. Uyuyomuşta...Dedim uyanınca haber ver sen bana ona göre arıyım onlada konuşurum. Ay çok tatlı bi görsen" dedi Şeyma. Barış rahat bir nefes aldı ve "Hee!" dedi. "Yaa hee!" dedi Şeyma gülerek. "Neyse sonra görüşürüz" dedi Barış. "Görüşürüz. Selam söyle Dolunay' a" dedi Şeyma. "Aleyküm selam" dedi Barış ve gitti. "Ulan bu Can' dan daha yakışıklı ya! Ama bu gruptan değil. Yani gruptan ama Can gibi değil. Bilgiler Can' da. O yüzden Can' la evlenmek zorundayım. Ama olsun Can' da yakışıklı" dedi Şeyma ve gitti.

Begüm iş çıkışı Baran' ın yanına gitti. Baran Begüm' ü görünce "Hoşgeldin" dedi. "Hoşbuldum. Çiçekleri masamın üstüne koydum. Vazoda" dedi Begüm gülerek. "Ara sıra narkoz verirsin" dedi Baran gülerek. Begüm' de güldü. Aklına fotoğraf gelince hemen çantasından fotoğrafı çıkarttı ve "Bunu düşürdün hastanede" dedi. Baran fotoğrafı eline aldı ve uzun bir süre fotoğrafa baktı. "Kim bu?" dedi Begüm merakına yenik düşerek. "Öldü" dedi Baran. "Özür dilerim...Başın sağolsun..." dedi Begüm. "İsmi Maya. Gültepe kızlarından" dedi Baran. "Aa! Berrinlerle mi?" dedi Begüm. "Evet" dedi Baran. "Nasıl öldü?" dedi Begüm. "Kaza geçirdi Selim' le birlikte" dedi Baran. "Selim? Abim mi?" dedi Begüm hemen. "Evet. Haberin yok muydu?" dedi Baran. "Ha..Hayır! Abimle konuşmuyoduk o zamanlar. Nasıl oldu kaza?" dedi Begüm telaşla. "Solcular yaptırmış kazayı. Selim bikaç gün yoğun bakımda yatıp çıktı. Maya' da ö..öldü" dedi Baran. "Ya inanmıyorum! Ya abime bişey olsaydı! Neyse Allah' ıma şükür!" dedi Begüm. Baran hala fotoğrafa bakıyordu. "Maya için çok üzüldüm. Allah rahmet eylesin. Senin için önemli biriydi galiba. Arkasında 'Özür dilerim. Adam gibi sevemedim seni...' yazıyordu" dedi Begüm. Baran gülümsedi ve "Önemliydi. O ne kadar farkında olmasada önemliydi. Çok şey yaşadık. Ama bilmesen daha iyi" dedi Baran ve sessizce gitti. Begüm' de uzun uzun Baran' ın gidişini izledi.