Gültepe Çocukları

Gültepe' de İdam✊

Ertesi gün Gültepe' de Soner' in idamını herkes duymuştu. Melis evden dışarı çıkmamıştı. "Hadi Melis kendine gel artık" dedi Dolunay. "Saat kaç?" dedi Melis. "3" dedi Dolunay. "Vakit geldi" dedi Melis. "Geldi" dedi Dolunay. Melis karnını tuttu.

Cellatlar Soner' i darağacına getirdi. Soner idam sehpasına çıktı. Cellat, Soner' in boğazından ipi geçirdi. "Son arzun nedir?" diye sordu. "Hakkınızı helal edin" dedi Soner. Herkes birbirine baktı. Cellatlardan biri imamın yanına gitti ve "Devrimciler kitabımıza, dinimize küfür ederken, bunlar hakkınızı helal edin diyor. Bu ülke çok yanlış yapıyor" dedi. Cellat idam sehpasını tekmeyle devirdi ve Soner hayata veda etti.

Melis' in ağlaması daha da kuvvetlenmişti. "Nolur yapma" dedi Dolunay. Melis karnını tutuyordu. Dolunay camdan dışarı baktı. Ardalar her zamanki yerlerine oturmuşlardı. Ama bu sefer sessizdi. Kimse kimseyle konuşmuyordu. Herkes yastaydı. Dolunay iyice bakındı ama Osman' ı göremedi. Soner' in en yakın arkadaşıydı sonuçta. Dolunay Melis' in yanına oturdu ve sarıldı.

Osman Gültepe' ye çıkmıştı. Ağaca yaslanmış etrafa bakıyordu. Soner' le yaşadıkları anılar gözünde canlandı. Ailelerinden gizli buraya gelir pankartlar hazırlar, ağacın altına bırakırlardı. Sabahta alıp eyleme giderlerdi. Osman gözünden düşen bir damla yaşı sildi ve ayağa kalktı. Uçurumun kenarına geldi ve gözlerini kapattı. Tam atlayacakken "Osman!" diye bir ses duydu.

Selim, Berrin ve Ahmet, Canan' ı toprağa verdiler. Berrin bağırarak ağlıyordu annesinin mezarının başında. Selim Berrin' in yanına oturdu ve Berrin' in alnından öptü. "Napıcam şimdi ben? Annemsiz napıcam Selim?" dedi Berrin. Selim Berrin' e sarıldı ve "Hadi eve gidelim" dedi. "Ha..Hayır annemi bırakmam!" dedi Berrin. "Berrin hadi!" dedi Selim ve Berrin' i alıp gitti. Ahmet' te Canan' ın mezarına sarılarak ağlamaya başladı.

Dolunay' ın telefonuna mesaj geldi. "Annen burda Dolunaycığım. Öz babanın yanında...". Dolunay hemen içeri gidip Melda' yı aradı. "Efendim kızım" dedi Melda. "Nerdesin?" dedi Dolunay. "E..Evdeyim kızım" dedi Melda. "Anne yalan söyleme! Ya noluyo? Benden sakladığın ne var anne?" diye bağırdı Dolunay. "Dolunay' ım sakin ol kızım" dedi Melda. "Ben sakin falan olamam! Anne bana herşeyi anlat!" dedi Dolunay. "Şimdi kapatıyorum" dedi Melda ve telefonu indirdi. "Allah' ım sen bana yardım et" dedi Melda. Arkadan Sevgi gülüyordu.

Berrin ve Selim çocukların yanına geldi. "Başın sağolsun Berrin" dedi Ümit. "Sağolun. Sizinde" dedi Berrin. Can derin bir iç çekti. "Hadi sen eve git" dedi Selim. "Tamam. Teşekkürler" dedi Berrin ve Selim' i öpüp gitti. "Soner idam edildi mi?" dedi Selim. "Evet" dedi Can. Uzun bir sessizlik oldu.

Maya, Mert' le dışardaydı. "Ne zaman çıkıcaksınız şu iğrenç Gültepe' den?" dedi Mert. "İğrenç olduğunu nerden biliyosun Mert? Daha önce yaşadın mı?" dedi Maya. "Hayır ama.." derken Mert, Maya "Sus o zaman" dedi. "Özür dilerim aşkım" dedi Mert. "Anneme anlattım. Yakında beni istemeye gelirsiniz" dedi Maya. "Bu harika bir haber bebeğim" dedi Mert gülerek. Maya' nın yüzü hiç gülmüyordu. Mert Maya' nın yanağına bir öpücük kondurdu.

Osman arkasını döndüğünde Melis' i gördü. "Melis" dedi Osman şaşırarak. "Atlayacaksan beraber atlayalım" dedi Melis. "Yo..Yok ne atlaması" dedi Osman ve geri çekildi. "Soner' in cenazesini almaya gidelim mi?" dedi Melis. "Ta..Tamam" dedi Osman. Beraber gittiler.

Melda telefonu kapatmamıştı. Dolunay tam kapatıcakken telefondan ses duydu. "Melda" dedi Ali. "Ne var?" dedi Melda. "Kızım nerde?" dedi Ali. "Sanane. Sen Dolunay' ı istemedin! Kadir baktı Dolunay' a! O babalık yaptı!" dedi Ali. "Sonuç olarak o benim kızım!" dedi Ali. "Hayır o Kadir' le benim kızım!" dedi Melda. "Kızımı senden alıcam!" dedi Ali. "Alamazsın Ali!" dedi Melda. "Evlenmediği sürece alabilirim!" dedi Ali. Dolunay' ın elinden telefonu düştü. O sırada Berrin geldi ve Dolunay' ı gördü. "Dolu.." diyemedem Dolunay birden bayıldı.