Gültepe Çocukları

Gültepe' de Süpriz Karar✊

"İyisin iyi" dedi Selim gülerek. "İyi olmaya çalışıyorum işte" dedi Melis. "Olucaksın" dedi Osman ve Melis' in elini tuttu. Selim sürekli saatine bakıyordu. "Noldu?" dedi Berrin. "Hiç. Kardeşim gelicek ya heyecanlıyım" dedi Selim. "Vay be en son gördüğümde küçücük bi kızdı" dedi Osman. "Şimdi kocaman oldu. Bende merak ediyorum nasıl bi kız oldu diye" dedi Selim. "Görüşmüyo muydunuz?" dedi Melis. "Ah Melis ah! Uzun hikaye" dedi Selim. "Konuyu banada anlatmadı ama inşallah barışıcaklar" dedi Berrin. O sırada Oğuz geldi. Melis hemen "Aa baba! Senin ne işin var burda?" dedi. "Kızım!" dedi Oğuz ve Melis' e sarıldı. "Seni çok özledim baba! Sana o kadar ihtiyacım var ki!" dedi Melis. "Merak etme kızım yanındayım" dedi Oğuz.

Şeyma cama çıktığında, Can' ı gördü. Hemen dışarı çıkıp Can' ın yanına gitti. "Meraba" dedi Şeyma. "Meraba" dedi Can. "Konuşmaya fırsatımız olmamıştı. Hayatımı kurtardığın için teşekkür ederim" dedi Şeyma. "Önemli bişey değildi" dedi Can. "Benim için baya önemliydi" dedi Şeyma. O sırada yanlarından Dolunay geçti. "Aa selam tatlım" dedi Şeyma gülerek. "Aleyküm selam" dedi Dolunay ciddi bir şekilde, Can' la Şeyma' yı inceleyerek, yoluna devam etti. "Buda iyice Gültepe' li olmuş" dedi Şeyma. Can Şeyma' ya baktı. "Ee nasılsın?" dedi Şeyma hemem. "Allah' a şükür" dedi Can. "Ay bu Dolunay' ıda hiç anlamıyorum. Ne koca meraklısıymış hemen evlendi Barış' la" dedi Şeyma. "Şeyma susucak mısın?" dedi Can. "Pardon canım ya Dolunay senin eskindin dimi?" dedi Şeyma. "Eskim falan değil. Doğru konuş!" dedi Can. "Dolunay sana neler yaptı. Sen hala Dolunay' ı savunuyosun. Kendine gel! İntikam alabilirsin!" dedi Şeyma. "Ne intikamı ya?" dedi Can. "O senin sevmediğin adamla evlendi. Sende onun sevmediği bi kızla evlenebilirsin" dedi Şeyma. "Ben öyle boş işlerle uğraşmam" dedi Can. "Bidaha düşün. En yakınında ben varım" dedi Şeyma Can' ın kulağına ve gitti. Can, Şeyma' nın söylediklerini düşünmeye başladı.

Berrin ve Selim eve gidiyordu. "Ne güzel babasıda geldi" dedi Selim. "Güzelde, inşallah Melis' i ikna ederde Yelda ablayı affeder" dedi Berrin. "Of oda vardı dimi?" dedi Selim. "Ya Yelda abla isteyerek itmez ki merdivenlerden. Tamam bebeği istemiyodu ama o kadarınıda yapmaz" dedi Berrin. "Haklısın. Aman bizde olaylar bitmiyo ki" dedi Selim. "Aynen ya" dedi Berrin. O sırada arkadan "Berrin!" diye bağırdı Ebru. Berrin ve Selim arkasını döndü. "Berrin! Sana bi süprizim var!" dedi Ebru.

"Seni burdan götürmemi ister misin?" dedi Oğuz. "Hayır. Benim planlarım var" dedi Melis. "Umarım annenle ilgili değildir" dedi Oğuz. "Bunu mu konuşucaz?" dedi Melis. "Bak kızım, annen senin mutluluğunu istiyo" dedi Oğuz. "Evet o yüzden bebeğimi öldürdü" dedi Melis. "Bilerek yapmadığını biliyosun Melis" dedi Oğuz. "Evet baba biliyorum, bilerek yaptı! Bundan sonra eski Melis yok! Melis' in anneside yok! Düşmanı var!" dedi Melis. Kapının arkasında dinlemekte olan Yelda gözyaşlarına boğuldu.

"Gültepe Cezaevine niye geldik?" dedi Berrin. "Hadi sen neyse, ben niye geldim?" dedi Selim. "Ya aşkım yanımda dur" dedi Berrin. "Hazır mısın?" dedi Ebru. "Evet!" dedi Berrin. "Cezaevinde? Süpriz?" dedi Selim. "Yani tuhaf gelebilir ama bakın! Ta taa!" dedi Ebru ve görüşme odasının kapısını açınca Cemil çıktı. "Ba...Baba!" dedi Berrin ve hemen Cemil' e sarıldı. "Kızım!" dedi Cemil. "Nasıl oldu bu?" dedi Berrin ağlayarak. "Babanın buraya gelmesini sağladım. Artık Gültepe' de. Bide mahkeme güzel sonuçlanırsa, artık serbest!" dedi Ebru. "Ya Ebru abla!" dedi Berrin ve hemen Ebru' ya sarıldı. "O zaman bende, Allah' ın emri, Peygamber' in kavliyle kızınızı istiyorum" dedi Selim birden. Herkes Selim' e baktı. "Selim?" dedi Berrin. "Sus! Şuan naptığımı bilmiyorum" dedi Selim. "Verdim be!" dedi Cemil gülerek. Selim ve Berrin çığlıklar içinde birbirine sarıldı. Cemil Ebru' ya baktı ve "Teşekkür ederim. Herşey için" dedi. "Görevim" dedi Ebru gülümseyerek.

Baran ve Begüm gelmişti. "Uyan bakalım Baran bey" dedi Begüm. Baran uyanıp etrafına baktı ve "Geldik mi?" dedi uykulu bir sesle. "Evet. Welcome to Gültepe!" dedi Begüm gülerek. Baran' da güldü ve kusura bakma kaç gündür uyumuyodumda öyle birden uyumuşum" dedi Baran. "Sorun değil. Seninle yolculuk yapılmayacağını öğrenmiş oldum" dedi Begüm gülerek. Baran' da güldü ve birden "Bi dakika! Burası kızların evinin önü!" dedi. "Hangi kızlar?" dedi Begüm. "Sen nerden oturuyosun?" dedi Baran. Begüm derin bir iç çekti ve "Benim durumlar karışık" dedi. "Burada kimin vardı?" dedi Baran. "Abim" dedi Begüm. "Adı ne?" dedi Baran. "Selim" dedi Begüm.

Şeyma evde moda dergilerine bakarken, birden aklına Barış geldi. "Of çok yakışıklı be! Dolunay' dan daha güzelim ben. Belki Dolunay' ı bırakıp bana gelir he? Gelmezsede alırım elinden gerçi" diye söylendi kendi kendine. O sırada telefon çaldı. Şeyma telefonu açıp "Maya mı uyandı...?Uyanmadıysa niye arıyosun Rıdvan...?Hayır daha Can' ı ayartamadım...Napıyım daha tanışmıyoruz...Evet biraz ayar verdimde bakalım biraz daha etkilemeye çalışıcam...Üf tamam be...Evlenince bilgi almak daha kolay olucak merak etme sen...Devrimcilerin başı kesildin başımıza..!Tamam tamam hadi kapat..." dedi Şeyma ve telefonu kapattı. "Salak ya! Kendini bişey sanıyo. Sanki devrimcilerin başı!" diye söylendi Şeyma. Biraz oturduktan sonra canı kahve çekti. Ama evde kahve bittiği için dışarı çıkmak zorunda kaldı. Hırkasını giyip dışarı çıktı.

Can elindeki çakıyla, dalı soyuyordu. Kafasını kaldırdığında, Dolunay' la Barış' ı gördü. "Melis nasıl?" dedi Barış. "İyi olmaya çalışıyo. Babası gelmiş heralde" dedi Dolunay. "Neyse. Sen naptın? Gitseydin yanına" dedi Barış. "Sana süpriz yaptım" dedi Dolunay. "Ne süprizi?" dedi Barış. "Hazır ol! Yemek yaptım!" dedi Dolunay ve güldü. "Hadi canım!" dedi Barış gülerek. "Ya valla! İnanmıyosan gelde bak!" dedi Dolunay ve gülerek Barış' ın elinden tutup apartmana soktu. "Oha be! Mahallenin ortasında cilveleşiyolar! Ayıp!" dedi Can. Gözlerini sımsıkı kapattı ve elindeki çubuğu yere attı. "Of! Allah' ım bana güç ver!" dedi Can ve ellerini yüzüne kapattı. O sırada Şeyma bakkaldan çıktı ve Can' a baktı. Can kafasını kaldırınca Şeyma' yla göz göze geldi. Şeyma hiçbişey olmamış gibi yapıp yoluna devam etti. Can biraz durduktan sonra "Şeyma!" diye bağırdı. Şeyma arkasını döndü. "Teklifin hala geçerli mi?" dedi Can. Şeyma şaşkın bir şekilde tekrar önünü döndü ve sinsice gülerek "Sebastian söyle devrimcilere işlem tamam!" dedi.