Gültepe Çocukları

Gültepe' de Beklenmeyen Kişi✊

3 hafta sonra;
Melis uyandı ve etrafına baktı. Yeni odasına alışamamıştı. Yelda içeri girdi ve "Günaydın prensesim!" dedi. "Günaydın" dedi Melis. "Neden keyifsizsin? Ağrın falan mı var? Hemen doktor çağrıyım!" dedi Yelda telaşla. "Ya anne sakin ol. Sadece alışamadım yeni evimize. Hem ben Berrin' le yaşıyodum ne güzel. Neden ayrı bi ev tuttuk?" dedi Melis. "Kızım, canım, bak zaten Dolunay evlenmiş ayrı eve çıktı kocasıyla. Berrin' de yakında evlenicek Selim' le. Sen tek kaldın. Hem evimiz yine Gültepe' de" dedi Yelda. "Beni korumak için yaptığını biliyorum" dedi Melis. "Hayır. İyiliğin için" dedi Yelda. "Anne, söz veriyorum bebeğimede banada bişey olmayacak. O doğumhaneden gülerek çıkıcaz" dedi Melis. "İnşallah kızım" dedi Yelda ağlayarak. Melis hemen Yelda' ya sımsıkı sarıldı.

Dolunay, camdan dışarı bakıyordu. Barış' la evlendiğini herkes öğrenmişti. Barış, Gültepe' de bi ev tutmuştu. Dolunay derin bir iç çekti ve duvarda asılı olan Maya' nın fotoğrafına baktı. Hala öldüğüne inanamıyordu. Gözünden düşen bir damla yaşı sildi ve tekrar cama döndü. Perdeyi açtığında Can' la göz göze geldi. Can hemen önüne döndü ve yoluna devam etti. O sırada Barış geldi ve "Dolunay" dedi. "E..Efendim" dedi Dolunay hemen ve perdeyi kapattı. "Ben dışarı çıkıyorum geç gelirim" dedi Barış. "Tamam" dedi Dolunay. Barış gidince, Dolunay montunu giyip Berrin' in yanına gitti.

Baran düğün için hazırdı. Ali odaya girdi ve "Hay maşallah aslanıma!" dedi. Baran cevap vermedi. "Oğlum bugün senin günün! Yüzün gülsün az!" dedi Ali. "Amca anlamıyosunuz dimi? Maya öldü!" dedi Baran. "Benimde kızım evlendi. Bizden habersiz" dedi Ali. "Hadi Dolunay' ı geçelim. Sevgi abla? Kadınla kavga ederken balkondan aşağı atmışsın! Yoğun bakımda!" dedi Baran. "Baran! Nazlı' yla evleneceksin o kadar!" dedi Ali ve odadan çıktı.

"Ee anlat bakalım, nasıl gidiyo evlilik?" dedi Berrin. "Biz daha karı koca olmadık" dedi Dolunay. "Neden?" dedi Berrin. "Ben Can' ı seviyorum" dedi Dolunay. "Ah be kızım!" dedi Berrin ve Dolunay' a sarıldı. "Ya beni boşver! Sen napıyosun?" dedi Dolunay. "Napıyım kızım ya! Baksana evde tek kaldım. Melis' ide annesi aldı biliyosun" dedi Berrin. "Harbi he niye aldı?" dedi Dolunay. "Ya Yelda ablada haklı valla. Sonuçta kızı. Bide biliyosun olayını. Kızına bişey olucak diye korkuyo" dedi Berrin. "Aynen ya. İnşallah bişey olmaz Melis' e" dedi Dolunay. "Olmaz tabi! Güçlüdür o!" dedi Berrin. "İnşallah" dedi Dolunay.

"Al bakalım kahve yaptım" dedi Melda ve elindeki kahveyi Ebru' ya verdi. "Sağol" dedi Ebru. Melda oturdu ve "Hadi ama Ebru, toparlanman lazım" dedi. "Benim yaşam sebebim öldü" dedi Ebru. "3 hafta oldu. Sürekli yas tutamazsın" dedi Melda. "Biliyorum ama.." dedi Ebru. "Bak Dolunay' da evlenmiş, ben veya Ali almasın diye" dedi Melda. "Ya Melda kusura bakma. Benim derdimden seninkini yok saydım" dedi Ebru. "Yok önemli değil. Sadece ben kızıma güzel bi düğün yapmak isterdim. Bide üniversiteyi bitirseydi..." dedi Melda. "Hiçbiri okumadı ki adam gibi" dedi Ebru. "Bak sana ne dicem, bi kursa falan gitsen? Uğraşıcak bişeyin olur" dedi Melda. "Aslında ben onu düşündüm ama hala kararsızım" dedi Ebru. "Ne düşündün?" dedi Melda. "Biliyosun ben avukattım. Olaylardan sonra bıraktım" dedi Ebru. "İnanmıyorum! Tekrar mı dönüyosun avukatlığa?" dedi Melda. "İnşallah" dedi Ebru. "Ya canım çok sevindim!" dedi Melda ve Ebru' ya sarıldı.

Baran odadan çıktı. Karşısında duran Nazlı' ya baktı. Bi an Maya olarak hayal etti ve gülümsedi. "Hadi bakalım aşağı inelim" dedi Ayşe. Nazlı, Baran' ın koluna girdi. Baran hala Maya' yı düşünüyordu. "Heyecanlı mısın? Ben heyecandan ölücem!" dedi Nazlı. Baran cevap vermedi. Düğün bahçede oluyordu. Bahçeye girince herkes alkışlamaya başladı. Baran ve Nazlı nikah masasına oturdu. "Canım iyi misin?" dedi Nazlı. Baran yine cevap vermedi. Nikah memuru konuşma yaptıktan sonra, Nazlı' ya sordu. Nazlı hemen "Evet!" dedi. Sıra Baran' daydı. Baran Ali' ye baktı. Ali sinirle bakıyordu. Ayşe' ye baktı. Ayşe' de sinirle bakıyordu. Baran Nazlı' ya döndü ve "Üzgünüm" dedikten sonra nikah memuruna dönüp "Kalbim başkasında kaldı" dedi ve ayağa kalktı. "Baran! Hayır!" dedi Nazlı. "Kalbimin tek sahibi Maya" dedi Baran ve koşmaya başladı. Nazlı, nikah bittikten sonra kutlamalar için atılıcak silahlardan birini aldı ve Baran' ı sırtından vurdu. Baran olduğu yerde kaldı. Bir süre kaldıktan sonra yere düştü. "Oğlum!" dedi Ayşe ve koşmaya başladı. Ortalık birden karıştı.

Dolunay ve Berrin kahve içiyordu. "Melis mesaj atmış. Osman' la birlikte hastanedelermiş" dedi Berrin. "Neden?" dedi Dolunay telaşla. "Bişey yok kız. Sadece doğum yaklaştıkça sık sık kontrole gidiyo" dedi Berrin. "Ya ben çok korkuyorum. Maya gibi Melis' ide kaybetmek istemiyorum" dedi Dolunay. "Hayır! Hiçbişey olmayacak!" dedi Berrin. O sırada telefon çaldı. "Efendim..Evet benim..Nasıl?..Babam nasıl?..Tamam..Hemen gelicem.." dedi Berrin ve telefonu kapattı. "Noldu?" dedi Dolunay hemen. "Babam bi kavgaya karışmış" dedi Berrin ağlayarak. "Nolmuş peki?" dedi Dolunay. "Bi adamı bıçaklamış" dedi Berrin.

Barış yolda yürürken Can' la karşılaştı. Can ters ters baktı. "Bi sorun mu var?" dedi Barış. Can bişey söylemeden gitti. Normalde olsa direkt dövmüştü ama Dolunay' ın hatrı için hiçbişey yapmadı. Barış köşeye oturdu ve Dolunay' la evliliğini düşünmeye başladı. Birbirlerinin yüzüne bakmıyolardı. O sırada etkileyici ve güzel bi kız geldi ve "Pardon bişey sorabilir miyim?" dedi. "Tabii" dedi Barış. "Ben, Dolunay ve Maya' yı arıyorum. Gerçi Maya bi kaza sonucu ölmüş. Ben ikisinin arkadaşıyım. Ölüm haberi duyunca hemen geldim" dedi. "Tanıyorumda siz kimsiniz? Arkadaşıyım demiştiniz?" dedi Barış. "Onlar beni çok iyi tanır. Özelliklede Maya. Ben Şeyma" dedi ve sinsice güldü.