Οι τοίχοι ανάμεσα μας. 2

Κεφάλαιο 13

Η Φανή δεν μου έδωσε άλλη σημασία, προς το παρόν, και ασχοληθηκάμε με τα μακαρόνια.
Έλα όμως που μόλις τελειώσαμε με το μαγείρεμα άρχισε πάλι η ανάκρισει.

<<Και δεν μου λες... Τι κάνατε όλο το βράδυ;>> με ρωτάει.

<<Είδαμε ταινία, φάγαμε... Αυτά.>> της απαντάω και της χαμογελάω μόλις τελειώνω την πρόταση μου.

<<Ένοχο χαμόγελο,  ένοχο βλέμμα... ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ!!>> δεν άντεξε άλλο, άρχισε να φωνάζει.

<<Ηρέμισε λίγο βρε κοπέλα μου!>>

<<Πως να ηρεμίσω αφού μου έχεις βγάλει την πίστη για να μου πεις τι στο καλό έγινε;>>

<<Εντάξει ηρέμισε....>> της λέω άλλη μια φορά και αυτή πέρνει μια βαθιά ανάσα.

<<Λοιπόν πες μου...>>

<<Εεε όπως σου είπα... είδαμε ταινία, φάγαμε, για την ακρίβεια είδαμε θρίλερ και το εκμεταλεύτηκε αρκέτα το γεγονός ότι φοβόμουν... Τέλος πάντων, να μην στα πολύ-λογώ, καταλήξαμε να κοιμόμαστε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.>> μόλις άκουσε την τελευταία φράση γουρλωσε τα μάτια της και έμεινε να με κοιτάει χωρίς να βγάλει άχνα. Η αλήθεια είναι πως την προτειμώ έτσι αμίλιτη αλλά ξέρω ότι και αυτό δεν θα κρατήσει για αρκετή ώρα... Βασικά κάτι δευτερα θα κρατήσει.

<<Μόνο στις αγκαλιές μείνατε;>> τι σας έλεγα...κάτι δεύτερα.

<<Και στα φιλιά...>> της λέω και της μίσο χαμογελάω.

<<Να πάρουμε τηλέφωνο τα αγόρια να έρθουν;>> την ρωτάω.

<<Σε λίγο... Δηλαδή τα ξαναβρήκατε;;;;>> με ρωτάει.

<<Τι να σου πω... Δεν ξέρω, ότι και αν σου πω θα είναι ψέμα.>>

<<Εσύ θέλεις να είσαι ξανά μαζί του;>>

<<Δεν ξέρω... Μάλλον όχι.>>

<<Είσαι ηλίθια!>>

<<Καθόλου... Να κάνω σχέση μαζί του δεν θέλω.>>

<<Γιατί;>>

<<Επειδή εδώ ήρθε για τις διακοπές των Χριστουγέννων και θα φύγει πάλι οπότε τζάμπα θα βασανιστούμε πάλι.>>

<<Θα έχετε σχέση εξ αποστάσεως.>>

<<Συγγνώμη με έχεις ικανή Ε Μ Ε Ν Α για κάτι τέτοιο;>>

<<Μμμ... Όχι, έχεις δίκιο... Και τι θα κάνεις;>>

<<Δεν ξέρω θα δείξει.>> λέω και παίρνω το κινητό για να πάρω τηλέφωνο τα αγόρια για να έρθουν.