The Way We Met (4)
"နဲနဲေလာက္ ဖယ္ေပးၾကပါ "
ဂ်ီဆူးရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္တစ္ဖက္ကိုဆြဲၿပီး ဝိုင္းအံုေနၾကတဲ့လူၾကားထဲ အတင္းတိုးဝင္နသည့္ လီဆာ...
မလိုက္ခ်င္တဲ့ ဂ်ီဆူးကို အတင္းဆြဲေခၚလာရသည္မို႔ လြတ္ထြက္သြားမွာေၾကာက္ၿပီး လက္ေကာက္ဝတ္ကို အတင္းဖမ္းဆုပ္ထားၿပီး တစ္ဖက္က လက္ကိုလည္း ေ႐ွ႕တြင္ ကာဆီးေနသည့္ လူအုပ္ႀကီးၾကားထဲ တိုးဝင္ရန္ အသံုးခ်ရျပန္ေသးသည္
ႏႈတ္ကေနလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ နဲနဲေလာက္ ဖယ္ေပးၾကပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟု တစာစာေအာ္ေနရျပန္သည္
ဤသို႔ႏွင့္ လာလီဆာရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြေၾကာင့္ noteboard ေ႐ွ႕သို႔ ဂ်ီဆူးတစ္ေယာက္ ေ႐ွာေ႐ွာ႐ွဴ႐ွဴ ေရာက္သြားေတာ့သည္
"ဂ်ီဆူးရား...ငါ့နာမည္ကို ဝိုင္း႐ွာေပးစမ္းပါ "
လာလီဆာ ဂ်ီဆူးကို ဒီေခၚလာတယ္ဆိုတာက အေၾကာင္းမဲ့မဟုတ္...
လူဦးေရ ပ်မ္းမ်ွငါးရာ ႐ွိတဲ့ ေက်ာင္းရဲ႕ ေအာင္စာရင္းစာရြက္မွာ သူ႔နာမည္ကို ကူ႐ွာေပးဖို႔ပင္
အထက္တန္းဒုတိယႏွစ္ရဲ႕ ေအာင္စာရင္း စာရြက္ကို ေ႐ွ႕ေတြ႔သည္ႏွင့္ လီဆာကို လက္ကုပ္ကာ ထိုစာရြက္ေ႐ွ႕သို႔ ဆြဲေခၚလိုက္သည္
လီဆာကလည္း ဂ်ီဆူးျပသည့္ စာရြက္တြင္ သူ႔နာမည္ကို အသည္းအသန္႐ွာေနသလို ဂ်ီဆူးကလည္း ဟိုးေအာက္ဆံုးအဆင့္ကေန လီဆာနာမည္ကို လက္ညႇိဳးႏွင့္ေထာက္ကာ လိုက္႐ွာေနလိုက္သည္
F အခန္းမွာေနရတဲ့ လီဆာနဲ႔ ဂ်ီဆူးတို႔ရဲ႕ နာမည္က စာရြက္ေအာက္ဆံုးနားတြင္သာ႐ွိတတ္သည္
စာရြက္ေအာက္ဆံုးနားမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ နာမည္႐ွာမေတြ႔ခဲ့ရင္ေတာ့ ဘယ္မွ ထပ္႐ွာစရာမလိုပါဘူး
မေအာင္ဘူးဆိုတာကို အလိုလို သိသြားၿပီမို႔လို႔ပါ
"ဂင္ဂ်ီဆူး... အဆင့္ 113 "
လီဆာ လက္ညႇိဳးေထာက္ျပသည့္ေနရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဂင္ဂ်ီဆူးဆိုသည့္ ေဘးနားတြင္ အဆင့္ 113 ဟု ေရးထားသည္
မိမိနာမည္ကို ၾကည့္ၿပီးသည္ႏွင့္ လီဆာနာမည္ကို စာရြက္တြင္ အျပန္အလွန္ ထပ္႐ွာရသည္
ESTÁS LEYENDO
The Way We Met (Blackpink Myanmar Fanfiction)
Fanficအမွန္ေတာ့ အျငင္းခံလိုက္ရတဲ့သူတိုင္းကို အနည္းနဲ႕အမ်ား ဂ်န္းနီကို ရွိန္သြားေစခ်င္တာ အမှန်တော့ အငြင်းခံလိုက်ရတဲ့သူတိုင်းကို အနည်းနဲ့အများ ဂျန်းနီကို ရှိန်သွားစေချင်တာ
