Siz ilk görüşte aşka inanır mısınız?
Damla inanmazdı. İlk görüşte aşk mı olurmuş der geçerdi hep. Fakat nerden bilebilirdi büyük konuştuğunu?
Okulun popüler çocuğunun kafasına top atmasıyla başladı her şey. Tahmin etmemişti o güzel gözlü oğlana kal...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multimedya : Damla ve Utku
😻
Utku'nun gözlerinin içine bakarak gülümsedim.
Sen benim yanımdayken ben hep huzurluydum zaten.
Utku'ya biraz daha yaklaşarak bağdaş kurarak oturdum.
"Utku benim sana söylemem gereken bir şey var." Utku'da bana döndüğünde heyecanla ağzımı açmıştım ki çalan telefonla susmak zorunda kaldım. Utku izin isteyerek kalktığında onu duyabileceğim bir yerde durmuştu ama o bunun farkında değildi.
"Şu anı böldüğün için umarım geçerli bir sebebin vardır Berkay!" Utku sinirle kardeşine söylendiğinde gülümsedim.
"Yuh oğlum saçmalama tabi ki öpüşmüyorduk." kızararak bakışlarımı kaçırdım çünkü bunu söyler söylemez Utku bana bakmıştı.
"Ne? Ne demek Buse gelmiş?! Yanlış görmüş olmayasın?" Utku sinirle çıkıştığında kaşlarımı çattım. Buse'de kimdi? Telefonu kapatıp tekrar yanıma oturduğunda gözlerini kapatarak burun kemerini sıktı.
"Bir sorun mu var?" Utku gözlerini açarak bana baktı. Başını olumsuz anlamda salladığında tekrar önüme döndüm.
"Sen bana ne diyecektin?"
Sana olan hislerimi
"Hiç ya önemli bir şey değildi." Utku tamam dercesine başını sallayıp ayağa kalktı. Yüzü asılmıştı. Berkay ne dediyse cidden canı sıkılmışa benziyordu.
Bende ayağa kalktığımda yürümeye başladık. Utku'nun arabasının önüne gelmiştik ki bahçeden çıkan Berkay ve Sude'de yanımıza geldi. Tam arabaya bineceğimiz zaman karşıdaki villanın büyük bahçe kapısı açılarak içinden bir kız çıktı.
"Utku!"
Bakışlarım Utku'yu bulduğunda elleri yumruk olmuş, kaşlarını çatmış bir şekilde kıza baktığını gördüm. Yanına yaklaşıp koluna dokunduğumda bana döndü. Çattığı kaşları normale döndüğünde istemsiz gülümsedim.
"Gidelim mi artık?" kızı hiç gözüm tutmamıştı.
"Gidelim burada durdukça daha da sinirleniyorum." Utku kıza bir bakış atıp sürücü koltuğuna ilerlediğinde kız hırçınca sesini yükseltti.
"Bu kadar çabuk mu unuttun beni?!" Utku açtığı kapıyı sinirle geri çarparak kapattı.
"Unuttum. Benim için değeri olmayan bir insanı neden unutmayayım?" Utku alayla gülümsediğinde Berkay'da sinirle kıza bakıyordu.
"Buse uzatma ve git artık." Berkay'da dayanamayarak konuştuğunda Sude ve ben şaşkınca onları izliyordum.
"Berkay ben sizin çocukluk arkadaşınızım."
"Sen tam bir hainsin!" Berkay sinirle bağırdığında gözleri dolan Buse bir adım geriye gitti.
"Çok pişmanım yemin ederim ki çok pişmanım." Berkay saçlarını karıştırarak arabaya bindi. Utku kıza son bir bakış atarak kapıyı açtı.
"Son pişmanlık neye yarar Buse?" Buse artık ağlamaya başladığında Utku belimden tutarak kapıyı açtı. Koltuğa oturduğumda kapımı kapattı. Kendiside sürücü koltuğuna geçtiğinde hızla park ettiği yerden çıkarak ana yola sürdü arabayı.
"Nereden çıktı abi o kadar zaman sonra neden çıkıp geldi?" Berkay'ın isyanıyla Utku direksiyonu daha sıkı kavradı.
"Bilmiyorum bu sefer ki düşüncesi ne inan bilmiyorum?" Sudeyle sessizliğimizi korurken sadece evimizin adresini söylemek için konuşmuştuk. Önce Sude'yi bıraktığımızda hepimize iyi geceler dileyerek indi.
Yolculuk kaldığı yerden devam ederken bir iki kez Utkuyla göz göze geldik. Bakışlarını ilk kaçıran ben olmuştum. Her şey çok güzel giderken bir anda Buse denilen o kız çıkıp geliyordu. Şaka gibiydi gerçekten!
Berkay yine telefonunda bir şeyler yazarken konuştuğu kişinin Sude olduğunu tahmin etmek zor olmadı. O profil fotoğrafını nerede görsem tanırdım.
Sonunda evimin önünde durduğumuzda annem evimizin balkonuna çıkarak el salladı. Gülümseyerek karşılık verdiğimde Utku'da araçtan inerek anneme selam verdi.
"Bugün için sana ve Sude'ye çok teşekkür ederim. İyi ki geldiniz." morelim bozulmuş olsada konu Utku olunca gülümsüyordum işte.
"Asıl bizi davet ettiğiniz için ben teşekkür ederim. Güzel bir gündü." son olaylar hariç diye geçirdim içimden. Tam içeri girecektimki Utku durdurdu.
"Damla, Buse sadece çocukluğumda kaldı. Onunla aramda hiç bir zaman bir şey olmadı, olmayacakta. Aklına yani işte yanlış bir şey gelmesin olur mu?"
Ah be güzel kalpli çocuk içimi nasıl rahatlattın bir bilsen.
"Sen öyle diyorsan gelmez merak etme." Utku memnun olmuş bir şekilde gülümsedi.
"Güzel o zaman yarın görüşürüz." gözlerinin içine bakarak en çok yapmak istediğim şeyi yaptım. Yanağından hafif öpüp geri çekildiğimde gülümseyerek mırıldandım.
"Görüşürüz." titreyen ellerimle kapıyı açıp içeri girdiğimde Utku'nun elini yanağında görmemle daha çok gülümseyip kapıyı kapattım. Sırtımı kapıya yasladığımda annemle göz göze geldim.
"Yüzün hep böyle gülsün olur mu güzel kızım." anneme sıkı sıkı sarıldım. Annem saçlarımı öperek kulağıma fısıldadı.
"Her zaman sevgine sahip çık sakın korkma. Çünkü gerçek aşk hikayelerinin asla sonu olmaz."
