İlk Görüşte (Tamamlandı)

*Aile*

Defneyle gülerek sohbet etmeye devam ettiğimizde, Aslı ablada bize katıldı.
Evet Aslı ablanın ısrarı sonucu onlara oturmaya gelmiştim.
Berkay ve Utku kısa süreliğine odalarına çıktıklarında üç kız koyu bir sohbete dalmıştık. Sude bugün ailesiyle akşam yemeğine gideceği için bize katılamamıştı.

"Ee Damlacım bizim oğlan seni üzmüyor değil mi?" Aslı ablaya gülümseyerek başımı olumsuz anlamda salladım.

"Yok Aslı abla, hiç üzmüyor." yüzündeki huzurlu gülümsemesi ile kızıl saçlarını arkasına attı.

"Oh valla çok sevindim." bende gülümsediğimde tam arkamızdan gelen sesle o tarafa döndük.

"Neymiş seni sevindiren şey annecim?" Utku hemen yanımdaki sandalyeyi çekerek oturduğunda Aslı ablanın gözleri, Utku'nun sandalyemin arkasına attığı koluna kaydı. Bana göz kırpıp tekrar oğluna döndü.

"Sen bu aralar çok meraklı oldun Utku hayırdır?" Utku gözlerini kısarak annesine baktı.

"Ne alaka anne? Sadece seni sevindiren şeyi merak ettim."

"Sen bence konu Damla olduğun için merak ettin." Utku öksürmeye başladığında telaşla önümdeki suyu ona uzattım. Aslı abla ve Defne kıs kıs onun bu haline gülerken Berkay'ın sesini duyduk.

"Ama Sultanım, ikizime bu kadar yüklenme." Utku ters ters Berkay'a baktığında Aslı ablanın cıvıl cıvıl sesi bu sefer Berkay'a yöneldi.

"Asıl sen hiç konuşma! Bu kadar yavaş olmaya devam etde Sude'yi de başkaları kapsın." Berkay'ın kaşları çatıldı.

"Anne ya evrene kötü enerji gönderme!" Aslı abla gözlerini devirdi.

"Ben sana göndericem şimdi enerjiyi." onların bu güzel atışmasına iç geçirerek izledim.
Bizde genel olarak böyle bir aileydik ama babam bir aydır yurt dışında olduğu için annemle baş başa kalmıştık. Özlemiştim babamı.

"Anne! Atalar ne zaman gelecek?" Defne ortaya attığı soruyla daha Aslı abla cevap vermeden bahçe kapısı açıldı.

Küçük sarı saçları uçularak bahçeye giren minik bir oğlan çocuğu, masmavi gözlere sahip uzun sarı saçlara sahip bir kız girdiğinde Defne neşeyle yerinden fırladı.

"Ece! Ata!"

Çocukların ardından içeri giren kişilerle hepimiz ayağa kalktık. Utku'nun anlattığı kadar ailesini tanıyordum.
Belinay ablası, Asil abisi, Duru halası ve Kuzey eniştesi ve ardından Utku'nun babası girdiğinde hepsiyle teker teker tanışarak, tokalaştım.

Anında Aslı abla masayı hazırlamaya başladığında hemen arkasından mutfağa girerek bende yardım ettim.

"Kuzum yorulma sen." Aslı ablanın yanağından öptüm.

"Olur mu öyle şey Aslı ablam. Memnunum ben halimden." Belinay abla ve Duru abla'da bize imrenerek bakarken Aslı abla onlara döndü.

"Allahım şu kız gelinim olsun başka bir şey istemiyorum." kocaman gülümseyerek elimde tabaklarla bahçeye çıktığımda erkeklerle oturan Utku'nun bakışları anında beni buldu. Gülerek göz kırptığında bende gülümsedim.

Ata koşarak yanıma geldiğinde yüzümdeki gülümsemeyi silmeden eğildim.

"Merhaba küçük bey. " ellerini arkasında birleştirerek utangaç bir şekilde selam verdi.

"Merhaba." sarı saçlarını okşadığımda Utku'da yanımıza geldi.

"Paşam?" Utku Ata'yı kucağına aldığında, Ata hala bana bakıyordu.

"Damla abla evlenelim mi?" Utku bir anda Ata'ya döndü.

"Dakika bir gol bir oğlum hayırdır?" Ata hülyalı hülyalı bana bakarken Utku'yu sinir etmek için ona öpücük attım.

"Damla! Sende var ya."

"Ne var be? Küçük çocuğu mu kıskanıyorsun?" Utku gözlerini kıstığında Ata bu sefer kollarını uzatarak bana uzandığında bende onu seve seve kucağıma aldım.

"Ata hadi aslanım sen git Defne ve Eceyle oyna." Ata başını olumsuz anlamda salladı. Küçük kafasını omzuma yatırarak bana bakmaya başladı.

"Asil abi! Al şu oğlunu!" Asil abi yanımıza geldiğinde anlamaz bakışlarla Utku'ya baktı.

"Ne oldu lan?" Utku küçük bir çocuk gibi Ata'yı gösterdi.

"Oğlun sevgilime göz dikti." Asil abi gözlerini devirip Utku'nun kafasına vurdu.

"Salak herif bir şey oldu sandım bende." ardından oğluna döndü.

"Aferin paşam. Bırakma Damla ablanı." Ata babasından aldığı gazla gülerek bana sarıldı. Bende ona sarıldığımda Asil abi Utku'ya döndü.

"Şu kızı üzersen sana önce ben çarparım sonrada yer çarpar." Ata'yı yere indirip Ece ve Defne'nin yanına gönderdim.

"Merak etme Asil abi beni üzmüyor." Asil abi gülerek göz kırpıp yanımızdan uzaklaştığında Utku saçımdan öptü.

"Neden herkes seni üzdüğümü düşünüyor? Sinirleniyorum ya." Utku'nun beline sarıldım.

"Sinirlenme bizi düşünüyor insanlar." Utku omuzlarını silkti. Ardından baş parmağıyla yanağımı okşadı.

"Senin o güzel kalbini kırdığım gün,
kendimden tiksindiğim gündür."

Bölüm Sonu 😻