KAÇIŞ

BÖLÜM -11-

(Multimedya'daki Bora)

Yorganı üzerimden ittim ve yataktan çıktım. Altımdaki eşofmanı çıkarttım ve ona doğru attım. Katlayıp bir köşeye attığım pantolonu elime alıp odadan çıktım.

Salona gelince koltuğa bağdaş kurup oturdum ve ağladım.

***

Sabah uyandığımda tabii ki de koltuktaydım. Aras'ın bir incelik yapıp da beni odaya götüreceğini sanmayın. O bir odun! Bu kadar ince düşünmeyecek kadar da öküz!

Mutfaktan sesler geliyordu. Koltuktan kalktım. Elimde olan pantolonu giydim ve lavaboya girdim.

Lavabodan çıktığımda her gün olan şey oldu. Aras bana zorla birşeyler yedirdi. İtiraz edecektim fakat söz verdiğim için edemedim. Öğleye doğru Bora geldi. Aras üstünü değiştirip gitti.

***

"Aras'ın içtiği o haplar ne için?"

"Neden bunu ona sormuyorsun?"

"Çünkü benimle konuşmuyor."

Bora televizyonda basketbol maçı izliyordu.

"Yine ne yaptın?"

Aslında bir şey yapmamıştım ki (!)

"Hiçbir şey."

Kafasını çevirdi ve bana baktı. Daha sonra da kaşlarını kaldırdı.

"Tamam bir iki kez tekme atmış olabilirim." dedim ve masum görünmeye çalıştım.

Bora kaşlarını çattı.

"O da beni boğmaya çalıştı."

Bora'nın yüzü farklı bir şekle girdi. Komik görünüyordu. Güldüm.

"Hahaha!"

O da gülümsedi ve televizyona geri döndü.

"Eee hapların ne için olduğunu söyleyecek misin?"

"Hayır."

Konuyu değiştirdim.

"Dışarıya çıkalım mı?"

Bora hızla kafasını bana çevirdi ve bana 'ciddi misin sen' bakışları atmaya başladı.

"Üç haftadır dışarıya çıktığım yok. Bunaldım."

"Sen ciddi misin? Peşinde o kadar adam varken sen dışarıya çıkmak mı istiyorsun?"

"Bir şey olmaz. Bu zamana kadar bir şey olmadı. Neden şimdi olsun ki? Hadi ama Bora. Lütfen."

"Kesinlikle hayır. Şimdi sus. Senin yüzünden maçı izleyemiyorum."

"Üç haftadır bu evdeyim. Ne için burada olduğumu da bilmiyorum. Sorduğumda zamanı gelince diyerek beni geçiştiriyorsuz. Daha ne kadar bekleyeceğim?"

"Bilmiyorum. Zamanı gelince Aras sana anlatır."

"Bora sen benimle dalga mı geçiyorsun? Aras'ın bana bir halt anlatacağı yok. Bana zamanı gelince diyip durmayın artık!"

"Derin sus artık. Sana bir şey anlatmayacağım ben. Aras'ın söylemediği şeyleri benden duyacağını sanıyorsun yanılıyorsun!"

Bir şey söylemedim. Ne diyebilirdim ki?