KAÇIŞ

BÖLÜM -7-

(Multimedya'daki Aras)

Uyandığımda sanırım öğlen olmak üzereydi. O koltuktan sonra bu koca yatak çok rahat gelmişti. Yastıklar erkek parfümü kokuyordu. Gece bu kokuyu biraz garipsesem de daha sonra hoşuma gitti.

Sıcakcık yataktan kalktım ve salona gittim. Bora koltukta uyuyordu. Etraf dağınıktı. Televizyonun önünde bir sürü patlamış mısır vardı. Koltuğun üzerindeki yastıklar yerdeydi. Sehpanın üzerinde bir kaç bardak vardı. Bir de boş bira şişesi. Bora ben duygu patlaması yaşadıktan sonra kafasını dağıtmak için içmişti sanırım.

Bora'yı uyandırmamak için parmak uçlarımda yavaşça yanından geçtim ve lavaboya gittim. İşlerimi hallettikten sonra salona gelip ortalığı toplamaya başladım. Elimden geldiğince sessiz olmaya çalışıyordum.

Bir kaç dakika sonra Bora uyandı ve beni şaşkın şaşkın izlemeye başladı.

"Niye öyle bakıyorsun?"

Bir şey söylemedi ve lavaboya gitti.

***

(Saat 01:18)

"Aras ne zaman gelecek?"

"Bilmiyorum."

"Bu gece gelip gelmeyeceğini bilmiyor musun?"

"Hayır. Bilmiyorum. Annesi markete gitmiş çocuklar gibisin. Sürekli Aras'ın ne zaman geleceğini soruyorsun. Bilmiyorum!"

Bora ile genelde iyi anlaşıyorduk. Bana iyi davranıyordu. Aras ile kıyaslarsam çok iyi davranıyordu hatta.

"Uyuyacağım. Kalk kotuktan."

"Git uyu içeride."

"Belki Aras gelir. Hem rahat etmiyorum orada. Alışmışım burada uyumaya."

"Bu gece de gelmez Aras. Git uyu."

Bir şey söylemedim. Koltuktan kalktım ve odaya ilerledim.

***

(Bora'nın ağzından)

Cadı sonunda kalkıp içeriye uyumaya gitti. Bugün neler olduğunu öğrenmek için sürekli soru sormuştu. Beynim yorulmuştu artık. Çok fazla soru soruyordu. Konuyu çok hızlı değiştiriyordu. Çoğu zaman sorularına verecek cevaplar bulamıyordum. Bazen durup duruken gereksiz sorular da soruyordu. Aras'ın neden onunla konuşmadığını şimdi daha iyi anlıyorum. Bu kız insanı sorularıyla çıldırtırdı.

O gidince bende derin bir oh çektim. Bazen çok çocukça davranıyordu. İyi kızdı aslında. Bana bir zararı olmuyordu. Ahh!! Evet tekmesi dışında. O an onu elime geçirseydim çok kötü şeyler yapabilirdim. Neyseki ucuz kurtulmuştu.

Kendimi filme verdim. Filmin bitmesine yakın Aras geldi. Yorgun görünüyordu. Ceketini çıkardı ve koltuğun üzerine attı. Yanıma oturdu ve ellerini başına götürüp ovmaya başladı.

"Kız nerede?" Yorgun olduğu sesinden de anlaşılıyordu.

"Odada. Uyuyor."

"Bir yaramazlık yaptı mı?"

"Hayır."

"İyi." ellerini başından çekti ve dirseklerini dizlerine dayadı. "İşi kısa süreliğine hallettim. Şimdilik sorun yok. Ama yinede işi sıkı tutmamız lazım. Başka bir yer bulmam gerekiyor. Her an eve gelebilirler. Bu kızdan da kurtulmalıyım."

"Kıza ne yapmayı düşünüyorsun?"

"Bilmiyorum." derin bir nefes alıp verdi. "Çok yorgunum." Gözlerini ovuşturdu.