Bora'nın dedikleri ile şaşkınlıkla başımı omzundan kaldırdım.
"Bir şans daha mı vereceksin?"
Sorduğun soru kendisinden taviz verdiğini anlamasını sağlarken gözlerini kapatarak sertçe yutkundu
"Evet son şansın"
Gözlerimden adeta mutluluk saçarak Bora'ya baktım.
"Sizinleyim!"
Bora kollarını yavaşsa bedenimden çekerek sürücü koltuğuna yaslandı
"Sana verdiğim ödülün karşılığı da var kaktüs!"
Ben benden isteyeceği şeyi düşünürken Bora arabayı bir pizzacının önünde durdurdu
"İn hadi"
kaşlarım şaşkınlıkla kalkarken ona baktım
"Benden isteyeceğin karşılık yemek yemem mi?"
Ona inanamıyor muşum gibi çıkan sesimle yüzünü buruşturarak bana baktı "buranın pizzaları çok kötüdür ve sen tamamını yemek zorundasın ceza bu kaktüs"
Dedikleri yüzümde bir tebessüm bırakırken bakışlarımı ondan kaçırdım. Sanırım Bora düşünülenin aksine çok da sert birisi değildi. Heybetli vücuduyla geçtiği kapıyı benim için açık tutarken hızla birkaç büyük adım atarak içeriye girdim.
Ben önde Bora arkada bir şekilde masaya geçerken yanımıza gelen garsona iki orta boy pizza siparişi verdi.
"Ne içersin?"
Sorduğu soruya hızla kola cevabını verirken Bora iki tane de kola siparişi vererek yanımızdaki garsonu gönderdi.
İkimizde sessizliğimizi korurken ilk atak beklenmeyenin aksine Bora'dan geldi.
"Seni bu şehre atan ne?"
Sorduğu soru yutkunmamı sağlarken bakışlarımı kaçırdım yalan söylemekten ne kadar nefret etsem de gerçekleri söyleyemeyeceğim için gözlerimi Bora'ya çevirmeden konuşmaya başladım.
"Ailem çok sık iş seyahatlerine çıkıyorlar, bende evde yalnız kalıyorum. Ulaş'ı aradığım bir gün yani Ulaş'ın İzmir'e geldiği gün karşı eve hırsız girmişti bende korku ile Ulaş'ı aradım. Ailem de Ulaş'la gitmeme izin verdi."
Büyük bir tedirginlik içinde kurduğum Yalanlarıma Bora Kaşlarını çatarak cevap verdi.
"Ulaş'ın İzmir'e gittiği gün Ulaş'ı sen mi aradın?"
Ulaş'ı Annem aramıştı bir pot kırmamış olmayı dileyerek kafamı aşağı yukarı salladım. Bakışları bir problemi çözmek ister gibisine kısılırken
"İsminin Meltem teyze olmadığına eminim halbuki?"
Tükürüğüm boğazımda kalırken pörtlettiğim gözlerimle Bora'ya bakarak söyleyecek bir yalan aradım.
"Annem yani Meltem Benim annem. Ben genelde Ulaş'ı pek aramam annem benim telefonumla arar onu o da annem sanarak açtı telefonu!"
Boran'ın bakışları bana inanmamışcasına düşüncelere dalarken olayı daha fazla sürdürmeden devam etti.
"Peki kaktüs dediğin gibi olsun. Kaç yaşındasın?"
Tekrar yönelttiği soruyla şaşkınlıkla kaşlarımı kaldırdım, Bora beni tanımaya mı çalışıyordu yoksa bana mı öyle geliyordu mavileri mi ormanlarına dikerek konuşmaya başladım.
" On sekiz yaşındayım, sen?" Dudakları kıvrılırken beni süzdü. "Sana ufaklık derken daha büyük olmanı bekliyordum, artık küçüğüm diyeceğim." Alayına gözlerimi devirip yüzümü buruşturdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kimliksizler +18
Pertualangan"Biz kimliksizlerin kimlikleriyiz" "Biz kimliksizlerin ta kendisiziyiz" "Biz karanlıkta kalanların gölgesiyiz" "Biz karanlığın ta kendisiyiz" "Karanlığın en dibine hep beraber batacağız" Bugün bir masal dinledim, her masalın aksine mutsuz sonlu bir...
