Chapter - 5 [Uni]

3.3K 512 2
                                    

ယခင်အတန်း ၁ မှကျောင်သားငါးယောက်ကိုစီနီယာအထက်တန်းမှာအထူးကြပ်မတ်ပေးဖို့တာဝန်အပေးခံရခဲ့တယ်။ ဖန်ရှုချိန်၊ အတန်းပိုင်မော်နီတာ၊ ဒုတိယမော်နီတာ၊ လီရှင်း နှင့်အခြားတစ်ဦး မှာ ဇောင်ရီတို့ဘဲဖြစ်တယ်။

ကျောင်းစစချင်းမှာလူတိုင်းကတည်တည်ငြိမ်ပါဘဲ။ အတန်းပိုင်ဆရာမ မလာသေးပေမဲ့သူတို့အားလုံးသူတို့ထိုင်ခုံတွေမှာထိုင်ပြီးသူတို့ဘေးကလူတွေကိုအသံနိမ့်ကာစကားပြောနေကြတယ်။

အတန်းဖော်ဟောင်းတွေကတော့ ပုံမှန်အတိုင်းဘဲအတူတူထိုင်ကြတယ်။

လီရှင်း “…”

ကျောင်းရီ "ငါတို့အတန်းထဲမှာနောက်ထပ်ကျောင်းသားမရှိဘူးလား။ ဖယောင်း...ဖယောင်းလား? သူမလာသေးဘူးမလား "

အတန်းမော်နီတာကခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီးဘေးပတ်ပတ်လည်ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ လီရှင်းကကြည်လင်တဲ့အကြည့်ဖြင့်ကျောက်သင်ပုန်းကိုကျော်ဖြတ်လာတာတွေ့တော့မော်နီတာကအော်လိုက်တယ်။ "ဖယောင်း ဖယောင်း! သူဒီမှာ! "

လီရှင်း “…”

လီရှင်းကလည်းကံမကောင်းပါဘူး။ အတန်းမော်နီတာအော်လိုက်တဲ့အချိန်မှာအခန်းကရုတ်တရက်တိတ်ဆိတ်သွားတာကြောင့်သူ့အသံကရှင်းရှင်းလင်းလင်းပင်ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

အနီးအနားရှိအတန်းဖော်ကမေးလိုက်တယ်။ “ မင်းကသူနဲ့အတန်းတူတူဘဲမဟုတ်လား။ မင်းသူ့ကိုဖယောင်းလို့ဘာလို့ခေါ်တာလဲ "

မော်နီတာကရှင်းပြလိုက်တယ်။ "သူ့နာမည်ကလီရှင်းလေရှောင်ရှင်းနဲ့ဆင်တယ်‌တယ်လေရောင်စုံခဲတံရှောင်ရှင်းလေ၊အက်တာကြောင့်ဖယောင်းလို့ခေါ်တာ"

“Oh~”

သူတို့ကပြောတဲ့အတိုင်းသေချာနားလည်သွားကြပြီး "ဖယောင်း ဖယောင်း" ကိုတညီတညွတ်ထဲကြည့်လိုက်ကြတယ်။

လီရှင်းကလူတိုင်းရဲ့အာရုံစိုက်မှုအောက်တွင်အေးစက်သောမျက်နှာနှင့်ရောက်လာတယ်။ ကျောင်းရီ ကသူ့ထိုင်ခုံကိုသတိရှိရှိစွန့်ပစ်လိုက်ပြီးနောက်မှာထိုင်လိုက်တယ်။

ဘတ်စကက်ဘောခေါင်းဆောင်က ငါနဲ့ Date ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်!! [ဘာသာပြန်] Complete ✅Where stories live. Discover now