Chapter - 2 [Zawgyi]

2.5K 155 0
                                    

ေက်ာင္းရီက သူလည္းလိုက္ခ်င္ၿပီး အတူတူသြားခ်င္တယ္လို႔ေျပာတာကို ေဝ့က်ီကၾကားလိုက္တဲ့အခါ ေခါင္းခါၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ "အဲ့ဒါကမလုပ္သင့္တဲ့အရာဘဲ။ ဘယ္သူကမွအတြဲၾကားမွာ အပိုမီးသီးျဖစ္ေနရတာကို မႀကိဳက္ၾကဘူးေလ။"

ေက်ာင္းရီက ဆြံ႕အသြားတယ္။

"****"

ထို႔ေနာက္သူက" မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္တြဲလာတာ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္မၿငီးေငြ႕ၾကဘူးလား"

" မင္းေနာက္မွနားလည္လာလိမ့္မယ္" လို႔ေဝ့က်ီက ေလးနက္စြာေျပာလိုက္တယ္။

ေက်ာင္းရီ ကနားမလည္ဆဲပင္၊ " ငါ့မွာငယ္သူငယ္ခ်င္းမရွိဘူး" တဲ့။ သူက ငယ္စဥ္ကတည္းကခင္မင္ရင္းႏွီးျခင္းရဲ႕ခက္ခဲနက္နဲမႈကိုနားမလည္နိုင္ေပ။

ေဝ့က်ီက ၿပဳံး႐ုံသာၿပဳံးၿပီး တိတ္တိတ္ပဲေနလိုက္တယ္။

စားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ့တယ္ မနက္ဖန္က်ရင္ေတာ့ ေက်ာင္းစတက္ရေတာ့မည္။ ေဝ့က်ီ နဲ႕ ဖန္းရႈခ်န္ တို႔ရဲ႕အိမ္ေတြက အေဝးႀကီးမဟုတ္ေပ ဒါ့ေၾကာင့္သူတို႔က လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးအိမ္ျပန္နိုင္တယ္။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔ကအဆုံးထိေတာ့ မေလွ်ာက္နိုင္ေပ။ ေဝ့က်ီကတစ္ခုခုေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ ဖန္းရႈခ်န္က သူ႕ကိုရိုက္လိုက္တယ္ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ေဝ့က်ီက ဖန္းရႈခ်န္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ၿပီး ေပ်ာက္သြားေတာ့တယ္။

ေက်ာင္းရီက ဖန္းရႈခ်န္ရဲ႕ အထိတ္တလန႔္ ေအာ္သံကိုအေဝးကေတာင္ ၾကားနိုင္တယ္။

ရွဲ႕ကြၽင္း " မင္းအိမ္ကို ဘယ္လိုျပန္လဲ "

ေက်ာင္းရီ ကသူ႕အေတြးေတြကို ျပန္ေခၚလိုက္တယ္။
"ငါလား? ငါကဘစ္ကားစီးျပန္တယ္"

ရွဲ႕ကြၽင္း "ဒါဆိုကိုယ္တို႔အတူတူသြားၾကမယ္"

"မင္းအိမ္က ဒီနားမွာမဟုတ္ဘူးလား " ေက်ာင္းရီက‌ ေမးလိုက္တယ္။ "မင္းဘယ္လမ္းေၾကာင္းကသြားတာလဲ"

ရွဲ႕ကြၽင္း "မင္းလုပ္ထားတဲ့လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းကိုယ္သြားမယ္ေလ"

ဘတ်စကက်ဘောခေါင်းဆောင်က ငါနဲ့ Date ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်!! [ဘာသာပြန်] Complete ✅Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz