Chapter (5)

15 2 0
                                    

အိမ္ျပန္ေရာက္တာႏွင့္ ထမင္း တန္းစားသည့္ မိန္းကေလးကို Jong Kook အံ့ဩမိသည္။
စကားကို တစ္ခြန္းမက်န္ ေက်ာေအာင္ ေျပာႏိုင္ေသာ ကေလးမ။
Jong Kook ကိုနည္းနည္းေလးမွ မေၾကာက္တဲ့ ကေလးမ။
ေယာက်္ားေလးေတြေတာင္ေၾကာက္ရတဲ့
စြာေတးလန္ ကေလးမ။
သူကေတာ့သိမွာမဟုတ္ေပမယ့္ Jong Kook ကေတာ့ သူ႔ကိုခ်စ္ေနပါၿပီ။

သံုးေယာက္သား ထမင္းစားၿပီး Jihyo ကေတာ့ အခန္းထဲဝင္သြားသည္။
Dong Hoon ႏွင့္ Jong Kook သာ က်န္ခဲ့သည္။

KJK- Dong Hoon ah ငါ...

HDH- ဟုတ္...

KJK- ေန႔လည္က ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာေတာ့၊ သူ႔ကို တျခားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဖုန္းေျပာေနတာၾကားခဲ့တယ္။အဲ့ဒါၾကားၿပီးတည္းကစိတ္ထဲမအီမသာနဲ႔။

HDH- ဘာျဖစ္လို႔ မအီမသာ ျဖစ္တာတုန္း?
ေနမေကာင္းဘူးလား?

KJK- အဲ့လိုမအီမသာျဖစ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ထဲတစ္ခုခုကိုမေက်နပ္တာ။

HDH- အဲ့ေကာင္ေလးကသူ႔အစ္ကိုလား?

KJK- မဟုတ္ဘူး။ တစ္အိမ္ထဲေန၊ တစ္ေက်ာင္းတည္းတက္တဲ့ senior တဲ့။

HDH- အဲ့ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာၿပီ!

KJK- ဘာတုန္းဟ?

HDH- အစ္ကို သဝန္တိုေနတာပဲ!

KJK- HA DONG HOON! တိုးတိုးေျပာပါဟ။

HDH- အစ္ကို သူ႔ကိုႀကိဳက္ေနတာမလား?

KJK- မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးကြာ။ ငါနဲ႔မိန္းမေတြ နဲ႔ ျဖစ္မွာမွမဟုတ္တာ။

HDH- ဒီတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အစ္ကိုလည္း မိန္းမယူသင့္ၿပီေလ။ အသက္ကျဖင့္ 32 ႏွစ္ေတာင္႐ွိၿပီ။ ဒီတစ္ေယာက္ကေတာ့ အစ္ကို႔အတြက္ ပို႔လိုက္ တာပဲေနမွာ။

KJK- မင္း႐ူးမ်ားသြားၿပီလားကြာ?

HDH- အစ္ကိုကေလ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆိုရင္ ဟိန္းလားေဟာက္လားနဲ႔။ သူ႔က်ရင္ေတာ့ ဘာအသံမွမထြက္ေတာ့ဘူး။

KJK- ငါ့ေဒါသေတြက သူနဲ႔ေတြ႔ရင္ ေပ်ာက္သြားတာေတာ့အမွန္ပဲကြ။

HDH- အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာေပါ့။

KJK- မဟုတ္ေသးပါဘူးကြာ။ အတူေနစမလို႔ ခဏ စိတ္ကစားတာေနမွာပါ။

My little secretary Where stories live. Discover now