အိမ္ျပန္ေရာက္တာႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ Jihyo ခမ်ာ Jong Kook ေနာက္သို႔ပါသြားသည္။
KJK- အခန္းတံခါးဖြင့္ထား။ Dong Hoon အထင္လြဲသြားဦးမယ္။
Jihyo က အခန္းတံခါးကို အဆံုးထိ ဖြင့္ခ်လိုက္သည္။
KJK- ဒီကိုလာဦး။ ဒါေကာင္းလား?
JH- အနက္ေရာင္ႀကီး? ဒီ မိးခိုးက ပိုေကာင္းတာ။
KJK- မီးခိုးေရာင္ႀကီးမဝတ္ခ်င္ပါဘူး။
JH- အနက္ပဲဝတ္ေနေတာ့မွာလား? ဒီညေတာ့ မီးခိုးေလးဝတ္ပါေနာ္?
Jihyo က ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ လုပ္ျပသည္။
KJK- ဘာျဖစ္တာတုန္း? အဲ့မ်က္ႏွာက...
Jihyo ေဒါသထြက္တဲ့ပံုလုပ္လိုက္ၿပီး
JH- ဒီညေတာ့ မီးခိုးေရာင္ဝတ္ဟ!
KJK- လူေလးနဲ႔မလိုက္ေအာင္ဘာလို႔ ေအာ္ရတာလဲ? လူကိုလန္႔ေအာင္....
JH- ဒီ မီးခိုးေလးပဲဝတ္လိုက္ပါ။ ကုတင္ေပၚ ျဖန္႔ခဲ့မယ္။
KJK- ငါ ဘာမွေတာင္မေျပာရေသးဘူး။
JH- မသိဘူး။
Jihyo က ကုတင္ဘက္မွျပန္အလွည့္တြင္ Jong Kook ကသူ႔ေ႐ွ႕၌ ေပၚလာသည္။
JH- လန္႔လိုက္တာ!
KJK- ငါဒီမွာပဲ႐ွိေနခဲ့တာေလ။
JH- ႐ွင္က စိတ္႐ႈပ္စရာဘဲ!
KJK- မင္းအခု ငါ့ကို စိတ္႐ႈပ္စရာလို႔ ေျပာလိုက္တာလား?
JH- တကယ္လည္း စိတ္႐ႈပ္စရာပဲကို!
Jihyo ကထြက္သြားမည္အလုပ္၊ အရမ္းနီးေနတဲ့ Jong Kook ေျခေထာက္နဲ႔ ခလုတ္တိုက္မိၿပီး ျပဳတ္က်ခါနီးတြင္ Jong Kook က လွမ္းဆြဲလိုက္ေသာ္လည္း အ႐ွိန္လြန္၍ Jihyo ကုတင္ေပၚသို႔ ပက္လက္လန္၍ ျပဳတ္က်သြားေလသည္။ ဆြဲလိုက္သည့္ Jong Kook လည္း Jihyo အေပၚသို႔ က်သြားရာ ႏွစ္ေယာက္လံုး၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက ထိကပ္သြားသည္။
ႏွစ္ေယာက္လံုး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ ထိုအေျခအေနျဖင့္သာ ေနေနၾကသည္။
"Hyung ေရ ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာ....MWUHAH?!" အိမ္ျပန္ေရာက္လာေသာ Dong hoon က Jong Kook ႏွင့္ Jihyo တို႔ကိုေတြ႔သြားသည္။
YOU ARE READING
My little secretary
Fanfiction(Unicode in acc) Spartace fanfiction! ဒုကၡအိုး secretary ေလးကို ေဒါသႀကီးတဲ့ Kim Jong Kook တစ္ေယာက္ သည္းခံႏိုင္ပါ့မလား။ ေဒါသကလည္းႀကီး ခြကလည္းက်တဲ့ လူ႔ဂြစာ Kim Jong Kook တစ္ေယာက္၊ စြာေတးလန္ Jihyo ေလးနဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါ...... အသက္အမ်ားႀကီးႀကီးတဲ့ Kookie ေလးက...
