GİRİFT

2. CESED KOKAN ODA

Selam hepinize çok fazla ara vermeden biz geldik. 

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Yorumlarınız daha çok yazma isteğime sebep oluyor sizi seviyorum. :)

Keyifli okumalar.

Bölüm şarkımız, Yasir Miy & Çağan Şengül - Yorma.

GİRİFT

2

CESET KOKAN ODA

Gecenin soğukluğu yüzüme sert ve hoyratça vurup, geçerken ben ardıma bakmadan çıktığım evden, yine aynı hızla yürüyordum.

Gamze, yalın ayak üzerindeki kıyafetine bakmadan peşimden kapının önüne kadar çıkıp, "Bahar, dur konuşalım böyle gitme!" diye bağırıyordu.

Ellerimi kulaklarıma kapatıp, önceden saatlerce konuşsa bıkmadan dinleyeceğim kadının sesinden kurtulmak istedim.

Tiksindim, nefret etim. Kendime belki en çok kendime kızdım.

Nereye gittiğimi bilmeden, gittiğim yolda bana eşlik eden sokaktaki kimsesin köpeklerin havlama sesi ve gözyaşlarımdı.

Akmaması için direndiğim gözyaşlarımı, artık özgürlüğüne bırakıp, boş kaldırımda hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Dizlerim artık bedenimi götüremiyordu, midemde uçuşan kelebekler ölmüş, yerini ruhlarına bırakmıştı.

İçimde artık birden fazla cesedin ruhunu taşıyordum.

Bu gece hayatım birden fazla kişi öldü, toprağın altına girmeden. Ölenler onlar gömülen bendim.

Attığım her bir adım da yemin ettim. Bastığım toprak şahit olsun, bu geceye ay, yıldızlar tanıklık etsin. Ağlamaktan puslana gözlerimi, bana gökyüzünden gülümseyen yıldızlara çevirip, durdum.

Nefes almaya hasret kalmış ciğerlerime derin bir nefes çekip, Kısa bir süre gözlerimi kapattım.

Bu geceyi asla unutmayacağım, yaşatılan her şeyi yaşatacağım.

Boşluğa düşmüş kalbimin artık tutunacak tek bir dalı bile yoktu, zor zamanlarımda sığındığım bütün limanlar yanmıştı bu gece.

Hayatıma ilk giren erkekten aldığım darbe, bir daha hiçbir erkeğe güvenme diye bas bas bağırıyordu kulaklarımda. O da babam gibiydi, o da canımı yakmıştı.

Zaten babasının kıydığına bir başkası neden kıyamasın ki? Oğuz, babamın eksik bıraktığı yanımdı benim. Babamdan göremediğim sevgiyi aramıştım onda bulmuştum da belki de bulduğumu sanmıştım.

Gözlerimden yaşlar bir sicim gibi akarken, ayaklarım nereye gittiğini bilmeden yürümeye devam ediyordu. Esen rüzgar bedenimin savrulmasına yeterken, adımlarım beni sahile getirmişti.

O gece burada her şey bu kadar açıkken kör olmak gerekiyormuş anlamamak için ve ben gözleri açıkken kör olan salağın tekiymişim. Görememişim.

Geçen arabaların durmasını beklemeden atladığım caddede hızla gelen bir araba birden fren yaparak durdu. Elimi gözüme gelen farlarının ışına kalkan ederek, az önce araba çarpmayacakmış gibi davranıp, aldırmadan yürümeye devam ettim.

Cadde'nin karşısına geçip, hiç durmaksızın yürüdüm. Ne kadar yürüdüm bilmiyorum elimin tersiyle akan gözyaşlarımı silip, burnumu çekerken, kulağımı dolduran yüksek sesli müzikler oldu.