İki mezar kazıldı bu gece, birine kardeşimi, birine sevdiğimi gömdüm.
İki mezar kazıldı bu gece, birine masumiyetimi birine güvenimi gömdüm.
İki mezar kazıldı bu gece birine kalbimi, birine eski Bahar'ı gömdüm.
Artık, hiçbir şey eskisi gibi olmayac...
Selam Bahar ve Yarkın ile kavuşma vakti. Ukde için bölüm bekleyenler sıra da ukde var. Sizi çok özledik umarım sizde bizi özlemişsinizdir.
Hepinize çokça sevgi bolca kalp. Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın. Bir kusurum varsa affola varlığınız varlığıma sebep.
iyi ki varsınız. Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GİRİFT
10
KARANLIK KALPLER
Yarkın, Bahar, kendinde değilken kavradığı dudaklarını yine kendinde değilken bir savurganlıkla bıraktığı an kendine geldi. O ana dek onun içindeki biriktirdiği hırslarına, aldatılmış olmanın verdiği içindeki zayıflığa inat kendisini öptüğünü kabul edemese de yalnız kaldığında kendisini gerçek anlamda umursamadığını anlaması çok uzun sürmemişti.
'Beni asla onu gördüğüm gibi görmeyecek' diye fısıldadı içten içe. Hala o it herifle konuşmasında başka nasıl bir sebep olabilirdi ki? Diye düşündü.
Yarkın, ondan elinden geldiği kadar uzak durmaya çalıştıkça kör bir bataklık gibi genç adamın kalbini daha çok içine çekiyor, içinden çıkmasını günden güne daha da imkânsız bir hale getiriyordu. Kadın.
Yarkın'ın içinde kendine, ona ve bizi şu an bu duruma getiren herkese karşı inanılmaz bir öfke vardı. Odadan çıktığında bütün her eri yıkıp dökmek, her yeri kırmak dağıtmak istiyordu.
'Kahretsin!" diyerek elini hızla karşısındaki duvara geçirdi. Yumruk attığı elinin derileri soyulmuş, zedelenmiş derisinden kanlar akmaya başlamıştı.
Elindeki kana ve acıya aldırmadan, ikinci kez kullanılmışlığın verdiği etkiyle büyük adımlar atarak uzaklaştı oradan.
Daha fazla durursa kalbini kıracak, kendisi de kırılacaktı bunu biliyordu. Bahar, yine 'dur' dese o an her şeyi unutup durmaya razıydı adam.
Kadının susmasını 'git' demek olarak algılamıştı öfkesi, kıskançlığı içinde kendi kendini öldüren adam. Elinde değildi hiçbir adamı bu kadar çok öldürmek istememişti belki de onun olamayacak bir varlığa bu kadar hak etmezken sahip olması kanına dokunuyor, sinirlerinin gerilmesine sebep oluyordu.
Oysa onun dudakları, hırçın bir o kadarda naif ve ürkek hali onu kendinden geçirmesine yetmişti bile. Onun hiçbir şey bilmeyen hali Yarkın'ın erkeklik gururunu okşarken bir kez daha kalbini tekletmişti karşısındaki kadının dil darbeleri.
Zihnini dolduran anın düşüncelerinin üzerine öfkesini kör bir karanlık gibi örterek, yok saymış hızlı adımlarla dış kapıya yönelip, hızla dışarıdaki lüks arasına binmişti.
