25.BÖLÜM

252 24 37
                                    

Selamlarrrrr.
Bir anda içimden geldi. Bölüm yazarken paylaşasım geldi.
Şuraya👉💛alayım.
Bölüm şarkısı: Çok oldi ağladuğum.

Çok oldu ağladığım
Çok oldu ağladığım
Çok oldu geceleri
Seni sayıkladığım

Keyifli okumalar.
***

Akşama doğru hastahaneden taburcu oldum. İnsanın bir şeyi kaybolurda durgun olur ya, o kaybolan şey hiç gelmeyecekmiş gibi hüzünlenir ya insan, öyleydim işte.

Konuşmak hiç içimden gelmiyordu. Durgundum. Emine bizi almaya gelmişti. Ağzımdan bir kelime bile çıkmamıştı. O da halimi görünce sormamıştı.

Eve geldiğimde kızımı uyuttuktan sonra hüngür hüngür ağlamıştım. İçimi dökmüştüm. Ben hala Ömer'i istiyordum. Onu çok seviyordum. Aptal yalanlarım yüzünden her şey daha yokuşa çıkıyordu. Uygun bir zamanda her şeyi söyleyecektim.

Ama... O gitmişti. Benden vaz geçmişti. O başka bir kadının adamı, başka çocukların babası olacaktı. Hayır, olamazdı. Bununla sınanamazdım. Sevdiğim adamdı o...

Ben ona neler yaşatmışım meğersem? Of... Çok zordu. Kalbim çok ağrıyordu. Acım içime sığmıyordu. Ben hiç böyle olmamıştım. Yaşadığım hayal kırıklığın da bile canım bu kadar yanmamıştı.

Kızımın da onun da günahına girmiştim. Bu gece bana ağır geliyordu. Birine anlatmam, sarılmam, kolunda ağlamam gerekiyordu.

İlk defa bu yalnızlık bana ağır geliyordu. Yatağımdan kalktım bir yandan göz yaşımı silerken bir yandan da buğulu gözlerle Emine'ye mesaj attım. Derin bir nefes aldım. Hemen geleceğini yazmıştı anında Emine.

Ben aşağıya inerken bir kaç dakika sonra kapı çaldı. Adeta koşarak gittim. Kapıyı hemen açıp Emine'nin kollarına atladım. Hıçkırarak ağladım. Sımsıkı sarıldım. Bana şaşkınlıkla bakıyordu. Elimden tutup koltuğa oturduk karşılıklı. Benim göz yaşımdan hiç bir şey eksilmemişti.

"Ben Ömer'i kaybettim Emine... Ben bu acıyla yaşayamam. Ben kızımında Ömer'inde günahına girdim. Benim yüreğim kaldıramaz bunu."

Ben ağlarken mutfak dolabından bir peçete getirip bana verdi. Sırtımı sıvazlayıp geri oturdu. Elini, katladığım bir dizime koydu.

"Ben demiştim demesen keşke ama. Ben dedim Erva."

Göz yaşlarımı sildim. Saçım dağılmıştı. Sımsıkı topladım.

"Ne olur onu ara Emine! Eğer birazcık hatırım varsa. Ne olur ara! Kurbanın olayım."

Ellerini sımsıkı tuttum. Yalvardım. Benim canım çok yanıyordu. Olduğum yere sığmıyordum. Patlayacak gibiydim. Emine de bunun farkındaydı. Bana üzülerek bakıyordu.

"Tamam Erva. Sakin ol. Kendini bu kadar üzme. Arayacağım."

Göz yaşlarım durdurak bilmiyordu. İçimde bir nehir vardı sanki. İçime sığmıyordu, fışkırıyordu. İçimi acıtan bir nehir.

Telefonu çıkarıp aradı.  Hapörlere verdi. Bana susmam için işaret parmağını dudağına tuttu. Onay vererek baş salladım.

"Alo."

Sesine hayran olduğum... Gıcırtılı gelen sesi tüylerimi ürpertmişti. Seni deli gibi seviyorum be adam. Bunu ne senden nede kendimden saklamayacağım. Bu kendime bir sözüm olsun.

***
Nasıldııı bölümmm?

Ayyy ben bir tuhafff oldum.

Mendil nerede?

Yorumlarınızı bekliyorum.

Ömer nişanlandı mı dersiniz?

AşkbazîHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin