A Pinch Of Love | Johnny Depp

16.Bölüm

İYİ OKUMALAR

Her şeyin üzerinden 1 hafta geçmişti. Annem arada aramıştı ama bakmamıştım. Hem beni istemiyordu, hem de beni arıyordu. Ne yapmaya çalıştığını anlayamıyordum. Ateş 1 haftadır eve geç geliyordu. Aynı evde yaşadığımız halde onu doğru düzgün göremiyordum. Ateşin yokluğuyla varlığı birdi. Resmen koca evde yapayalnız kalmıştım. Yine evde yoktu gece onu bekleyecektim. Aslında her gece bekliyordum ama hep uyuya kalıyordum..

Ne kadar kendime işi vardır bundan dolayı geç geliyordur desemde, iç sesim bambaşka şeyler söylüyordu. Belki şu an ceydanın kollarındaydı, onunla beraber uyuyordu. Ben ise bunlara rağmen hala onu seviyordum. Gerçekten çok acınası bir kızım!

1 haftadır şu dört duvar arasındaydım. Bu yüzden az sonra dışarı çıkacaktım ve yağızla buluşacaktım. Ateş bana evin yedek anahtarını vermişti. O yüzden herhangi bi sıkıntı yaşamayacaktım. Kalktım ve banyoya gittim. Aynadan bi kaç saniye kendime baktım. Suratımın ateşten bi farkı yoktu. Onun gibi ifadesizdi suratım. Göz altlarımın altı hafif kızarmış. Yorgun görünüyordum. Uyusam belki geçer gibi ama geçmiyordu. Ruhumun yorgunluğu asla geçmiyordu!

Ellerimle saçlarımı düzelttim ve banyodan çıktım. Gözlerim üzerimde ki kıyafetlere çarptı. Artık eve gidip, kendi kıyafetlerimi almam gerekiyordu. Yarın annemin işte olacağını biliyordum. O yüzden bu fırsatı kaçırmayıp, eve gidecektim. Hem kıyafetlerimi, hemde biriktirdiğim paralarımı alacaktım. Çünkü cebimde 5 kruşum bile yoktu. Oyalanmadan evden çıktım. Yağızı fazlasıyla özlemiştim. Onunla eğlenmeyi, şakalaşmayı, saçmalamayı her şeyi özlemiştim. Olan olaylardan sonra çok görüşemedik sadece arada arıyordum ve iyi olduğumu söylüyordum.

Bara girdiğimde, yağızın oturmuş beni beklediğini farkettim. Koşarak arkadan boynuna sarıldım. Yağız benim olduğumu farkedip, ayağa kalktı ve bana sarıldı.

"Özledim seni serseri" dedi. Kollarından geri çekilip, ikimiz de oturduk

"Bende seni çok özledim" dedim. Yağız gülerek, bize gelen garsona bakıp 'iki bira' dedi. Ardından tekrar bana çevirdi gözlerini

"Nasılsın?" Dedi. Aslında çok berbattım. Ama yağıza bunu söylemek istemiyordum. Benim yüzümden onun da üzülmesini istemiyordum

"İyim yağız merak etme" dedim. Garsonun biramızı getirmesiyle, biramdan bi yudum aldım.

"Ateşle aranız nasıl peki? Seni üzmüyor değil mi?" Dedi. Kafamı olumsuzca iki yana salladım

"Hayır üzmüyor. Zaten 1 haftadır eve geç geliyor doğru düzgün görmüyoruz birbirimizi" dedim. Yağız kaşlarını kaldırıp, bana bakmaya devam etti

"Neden geç geliyor?" Dedi.

"Bilmiyorum" dedim kısa bir şekilde. Bi kaç dakika sessizliğe büründük ve biramızı içmeye devam ettik. Annemi sormak için gözlerimi, yağıza çevirdim.

"Annem seni daha aradı mı?" Dedim. Yağız sanki bunu sormamı bekliyormuş gibi anında gözlerini bana çevirdi.

"Geçen hafta bize geldi. Beni baya sıkıştırdılar annemle, elif abla. Solita nerde diye, fakat hiç bir şey bilmediğimi söyledim. En sonunda polise haber vereceklerdi" dedi. Derin bi nefes çekip, sözüne devam etti. "Fakat sonradan vazgeçtiler, çünkü reşit olduğun için polis hiç bir şey yapamazdı." Dedi. Gözlerimin dolmasını umursamayıp

"Söylemediğin için teşekkür ederim yağız" dedim. Yağız masada duran ellerimi tuttu ve gözlerime baktı.

"Teşekküre gerek yok. Senin için her şeyi yaparım bunu biliyorsun" dedi. Kafamı olumlu bi şekilde salladım. Yağız ellerini geri çekip, meraklı bi ses tonuyla