"Çünkü varsın ve biliyorum: ben senden mahrum yaşlanacağım. Çünkü varsın ve ben artık bir hayal olmadığını biliyorum. Çölde susuzluktan ölmek sorun değil, okyanusun ortasında susuzluktan ölmek asıl.. Beni mahveder."
Oturdum, saatlerce duvardaki o ça...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beni sadece senin bildiğin gibi heyecanlandır."
♧
Yanağıma kondurulan öpücüklerle gözlerimi açtım. Ateş yanağıma küçük öpücükler kondurmaya hala devam ediyordu. Sabah bu şekil uyandırılmak galiba dünyanın en güzel şeylerinden biriydi, ve ateş tarafından böyle uyandırılmak ayrı bir güzeldi.
"Günaydın güzel kızım" O naif sesi kulaklarıma iliştiğinde, küçük bir tebessüm ettim.
"Günaydın sevgilim" Gülümseyip, dudağıma sulu bir öpücük kondurdu ve yataktan kalktı.
"Artık kalkma vakti küçük hanım bugün işlerimiz var" Meraklı bir şekilde ateşe bakmaya devam ettim.
"Ne işimiz varmış?" Diye sordum.
"Eve alış veriş yapmamız gerek sonrada bir mağazaya girip kendimize bir kaç şeyler alırız." O an heyecanla yerimden kalktım. Ateşle alış veriş yapmak.. Bu benim için bir ilk olacaktı. Evet uzun bir süredir beraberiz ve biz ateşle ilk defa birlikte alış veriş yapacaktık.
"Şimdi birlikte şöyle güzel bir kahvaltı yapalım sonrada çıkarız olur mu?" Başımı olumlu bir şekilde salladım ve birlikte aşağıya mutfağa indik. Ona sadece masayı kurmasını ve çayı yapmasını söylemiştim. Henüz kolunda ki alçı çıkmamıştı o yüzden pek bir şey yapmasını istemiyordum.
Pankek yapmak için dolaptan malzemeleri aldım ve yapmaya koyuldum. O sıra ateş bir omuzunu duvara yaslamış bana bakıyordu.
"Benim kızım büyümüşte bana kahvaltı mı hazırlıyor." Sözleriyle hafif kaşlarım çatıldı.
"Ateş!" Diye iç geçirdim. Beni kızdırmaktan zevk alıyormuş gibi gülmeye başladı. Ardından arkama geçip, kollarını belime doladı ve omuzumun hizasından başını sarkıtıp bana baktı.
"Sinirliyken bile çok güzelsin." Çatılan kaşlarım birden indi ve suratıma kocaman bir gülümseme yerleştirdim. Dudaklarını boynumda hissettiğimde, alt dudağımı istemsizce dişledim.
"İzin verirsen bize bir kahvaltı hazırlayacağım" Ateş sözlerime karşılık son bir kez daha öptü ve geri çekildi. Derin bir nefes çekip işime geri döndüm. Pankekleri yaptığımda onları bir tabağa koyup masaya oturdum. Ardından bardaklara çayı doldurdum ve kahvaltımı yapmaya başladım. Ateş pankekten büyük bir ısırık alıp bana bakmıştı.
"Ellerine sağlık bebeğim." Dedi ve tekrardan yemeye koyuldu.
"Afiyet olsun canım" Deyip bende yemeye devam ettim. Artık yemek yapmayı öğrenmenin zamanı gelmişti. Koca kız oldum ve yemek yapmayı asla bilmiyordum. Hatta öyle şeylere fazlasıyla uzaktım. Sadece bir gün kafayı takıp, öğrenmek istemiştim. Fakat ondada yemeği yakmıştım ve sonrasında asla yemek yapmayı denememiştim..
