Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
asigim fenaaa 😩
•••
"Tess, tabağını bitir."
Teresa tabağındakilerle oynamayı bırakıp çatalı masaya koydu ve Rafe'e döndü. "Canım istemiyor."
Bu masada oturmak onu zaten yeterince geriyor, Rafe'in de sürekli bir şeyler yemesi için ısrar etmesi durumu daha da kötü hâle getiriyordu.
Ward'un onu istemediği de fazlasıyla belliydi. Rose daha kibar davranıyordu çünkü çocuklarının güvendiği biriydi Teresa, bu yüzden hiçbir zaman evlerine gelmesini sorun etmemişti.
"Ben biraz... rahatsız hissediyorum... Yukarı çıkmam sorun olmaz, öyle değil mi?" diye sordu Teresa masadakilere göz gezdirirken. Ona tek bakmayan kişi, masanın başında oturan Ward'du.
"Sorun değil, tatlım. Çıkabilirsin." Rose hafifçe gülümserken, Rafe kaşları çatık bir biçimde kızı inceliyordu.
Teresa hızla kalkıp merdivenlere yürüdü ve ikişer ikişer çıkarak lavaboyu bulmaya çalıştı. Başı fazlasıyla dönerken, yürümek çok zor geliyordu.
"Teresa biraz çekiniyor olmalı."
"Tess utangaç biri değil. Tavırların onu rahatsız ediyor, baba." Rafe babasına ters ters bakarken, Ward son lokmasını da çiğneyip oğluna döndü.
"Bir Yoksul'u evime almaya nasıl cesaret ettin bilmiyorum Rafe, ama bir daha olmazsa iyi olur." dedi tehditkar bir biçimde.
"O diğerlerine benzemiyor!" Rafe ellerini havaya kaldırarak resmen isyan etti. "Evet baba, neden böyle davranıyorsun?"
Sarah da ağabeyine katıldığını belli ettiğinde Ward sinirlenmeye başlamıştı. "Diğerlerine benzemiyor da ne demek? Tüm Yoksul'lar aynıdır. Onların tarafında olmadığınızı bildiğinizi sanıyordum."
"Sikerler," Rafe babasının duyamayacağı bir ses tonunda homurdandı. "Bir yemeği daha bana zehir ettiğin için teşekkürler."
Ward onu umursamadan arkasına yaslandı ve Teresa'yı bulmak için üst kata çıkan oğlunu izledi.
"Teresa iyi bir kız, Ward." dedi Rose. "Rafe ona gerçekten değer veriyor."
Sarah keşke Rafe de bunu kabullense, diye geçirdi içinden. Keşke kabullenseydi.
Rafe son basamağı da çıktıktan sonra Teresa'ya seslenecekti ki yerde oturan kızı gördü. Aslında oturuyor gibi değildi, dizlerinin üstünde duruyor ve elleriyle yerden destek alıyordu.
