🌈အချပ်ပို(၂)🌈

2.9K 155 4
                                    


ကိုဗစ်ကာလအတွင်း အစားအသောက်ဆိုင်များ၌
ဆိုင်ထိုင်အစား ပါဆယ်ပဲရောင်းလာကြ၍ ကိဝီ
နှင့် မင်းရဝိန်တို့သည်လည်းဘီယာတစ်ဆွဲနှင့်
လရောင်အောက် ညနေ့ညချမ်းအနားယူနေဖြစ်ကြသည်။ စိုက်ပျိုးခြံအလယ်ရှိ အသီးစားအပင်များလွတ်ရာတွင် ကွပ်ပျစ်ငယ်အားရွှေ့၍ လရောင်အောက်ဝယ် ဘီယာသောက်နေကြ၏။

" မေ "

" လီးကို မေ၊ ငါကို​ အဲ​လို့မခေါ်နဲ့ပြောထားတယ်လေ ရဝိန်၊ အတိတ်ကို အတိတ်မှာထားလိုက်တော့ "

" OK OK ဒါမယ့် "

"ဘာမှ မမယ့်ဘူး။ နဂိုထဲ ပတ်ဝန်းကျင်က အပြစ် ရှာချင်နေတာ၊ ခုစိုက်ခြံမှာနေလို့ မသိသာတာ၊ မေတွေ မောင်တွေ ကိုကိုတွေက မရှိမဖြစ်မလိုပါဘူးကွာ၊ ငါတို့ချင်းချစ်နေရင်ပြီးရောပေါ့ ဟုတ်တယ်မလား "

" အင်း ကိဝီ "

" ပြော "

" မာမီကပြောတယ်၊ အိမ်မှာပြန်လာနေအုန်းတဲ့၊ အဲဒါ "

" အင်း၊ ဘယ်တော့ပြန်မလို့လဲ "

" မသိသေးဘူး၊ မင်းပါလိုက်ခဲ့ပါလား၊ အသီးလည်းမထွက်သေးတာ လိုက်ခဲ့နော် "

မင်းရဝိန်လက်တစ်ဖက်၌ ဘီယာခွက်ကို ကိုင်ထား၍ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိဝီ၏ပခုံးကို
ဖက်ထားလေသည်။ မင်းရဝိန် ဘာမှပြန်မပြောလာသေးသောကိဝီကြောင့် စွပ်ကျယ်ဖြူဖြူလေးအောက်သို့ လက်ဖဝါးကို လျိုဝင်စေလိုက်သည်။
ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးကိုထိတွေ့ပြီး အအေးမလျှော့သေးသောခွက်ထဲမှဘီယာကို နောက်ဆုံးတစ်ငုံ့မော့လိုက်သည်။

" ဒီတစ်ခါတော့ လိုက်ခဲ့မယ်မလား၊ မာမီကမင်းကို​ တွေ့ချင်နေတယ် "

".........."

" ဟင် နော် "

" လိုက်ခဲ့မယ်လေ၊ ငါလည်းအားနေတာပဲ "

" ငါကို နမ်း "

" ပြွတ် "

နှုတ်ခမ်းကိုစူ​ပြီးဆိုလာသော ရဝိန်ကြောင့် ကိဝီခေါင်းကိုစောင်း၍ အနမ်းတစ်ပွင့်ပေးလိုက်သည်။

" အေးလာပြီး၊ အိမ်ထဲဝင်ရအောင် "

" ငါချီရမလား "

မောင့်ကိုချစ်ဖို့ မွေးဖွားလာပါသည်။Where stories live. Discover now