🌈အချပ်ပို(၂)🌈(Z)

1.4K 33 0
                                    


ကိုဗစ္ကာလအတြင္း အစားအေသာက္ဆိုင္မ်ား၌
ဆိုင္ထိုင္အစား ပါဆယ္ပဲေရာင္းလာၾက၍ ကိဝီ
ႏွင့္ မင္းရဝိန္တို႔သည္လည္းဘီယာတစ္ဆြဲႏွင့္
လေရာင္ေအာက္ ညေန႔ညခ်မ္းအနားယူေနျဖစ္ၾကသည္။ စိုက္ပ်ိဳးၿခံအလယ္ရွိ အသီးစားအပင္မ်ားလြတ္ရာတြင္ ကြပ္ပ်စ္ငယ္အားေ႐ႊ႕၍ လေရာင္ေအာက္ဝယ္ ဘီယာေသာက္ေနၾက၏။

" ေမ "

" လီးကို ေမ၊ ငါကို​ အဲ​လို႔မေခၚနဲ႔ေျပာထားတယ္ေလ ရဝိန္၊ အတိတ္ကို အတိတ္မွာထားလိုက္ေတာ့ "

" OK OK ဒါမယ့္ "

"ဘာမွ မမယ့္ဘူး။ နဂိုထဲ ပတ္ဝန္းက်င္က အျပစ္ ရွာခ်င္ေနတာ၊ ခုစိုက္ၿခံမွာေနလို႔ မသိသာတာ၊ ေမေတြ ေမာင္ေတြ ကိုကိုေတြက မရွိမျဖစ္မလိုပါဘူးကြာ၊ ငါတို႔ခ်င္းခ်စ္ေနရင္ၿပီးေရာေပါ့ ဟုတ္တယ္မလား "

" အင္း ကိဝီ "

" ေျပာ "

" မာမီကေျပာတယ္၊ အိမ္မွာျပန္လာေနအုန္းတဲ့၊ အဲဒါ "

" အင္း၊ ဘယ္ေတာ့ျပန္မလို႔လဲ "

" မသိေသးဘူး၊ မင္းပါလိုက္ခဲ့ပါလား၊ အသီးလည္းမထြက္ေသးတာ လိုက္ခဲ့ေနာ္ "

မင္းရဝိန္လက္တစ္ဖက္၌ ဘီယာခြက္ကို ကိုင္ထား၍ က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိဝီ၏ပခုံးကို
ဖက္ထားေလသည္။ မင္းရဝိန္ ဘာမွျပန္မေျပာလာေသးေသာကိဝီေၾကာင့္ စြပ္က်ယ္ျဖဴျဖဴေလးေအာက္သို႔ လက္ဖဝါးကို လ်ိဳဝင္ေစလိုက္သည္။
ဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးကိုထိေတြ႕ၿပီး အေအးမေလွ်ာ့ေသးေသာခြက္ထဲမွဘီယာကို ေနာက္ဆုံးတစ္ငုံ႔ေမာ့လိုက္သည္။

" ဒီတစ္ခါေတာ့ လိုက္ခဲ့မယ္မလား၊ မာမီကမင္းကို​ ေတြ႕ခ်င္ေနတယ္ "

".........."

" ဟင္ ေနာ္ "

" လိုက္ခဲ့မယ္ေလ၊ ငါလည္းအားေနတာပဲ "

" ငါကို နမ္း "

" ႁပြတ္ "

ႏႈတ္ခမ္းကိုစူ​ၿပီးဆိုလာေသာ ရဝိန္ေၾကာင့္ ကိဝီေခါင္းကိုေစာင္း၍ အနမ္းတစ္ပြင့္ေပးလိုက္သည္။

" ေအးလာၿပီး၊ အိမ္ထဲဝင္ရေအာင္ "

" ငါခ်ီရမလား "

မောင့်ကိုချစ်ဖို့ မွေးဖွားလာပါသည်။Where stories live. Discover now