Demon University: Satan's School

Chapter 16

Chapter 16 : TARGETS AND SURVIVAL

Frost's PoV

Welp! This is boring.

Wala akong makitang kalaban ni isa. Hindi ko rin makita yung mga kasama ko. Wala akong makitang gumagalaw maliban sa mga ibon at mga dahon! Is this even a tournament??!

Isang oras na ang lumipas mula nung nakuha ko ang pangalan ng magiging target ko at pumasok sa battlefield. Isang oras na din akong nagpalaboy laboy dito na parang isang ligaw na usa!

Atleast gwapong usa, diba? */smirks

Nag inat-inat ako and readied my arms. Since I can't find my target, might as well rest first.

Inakyat ko ang punong napili ko at umupo sa isa sa mga malalaking sanga nito. I am now on a branch that is approximately 10 feet above the ground, enough for the enemies not to notice me while I am taking my rest.

Kinuha ko ang isang bayabas mula sa bulsa ko na nakuha ko ilang minuto na ang nakakaraan at kinain iyon.

I am not hungry but I am bored as fvck!

Napatigil ako sa pagkain at napangisi nanag may marinig akong mga yapak ng tao. It stopped right below me kaya tinignan ko yun.

My eyes twinkled when I saw an enemy leaning to the tree while catching his breath, maybe because he run.

"Ah. I envy the person who was chasing you." pagsasalita ko bigla kaya agad siyang napaatras mula sa punong sinasandalan niya at tumingin sa itaas, where I am resting. "Who is it? Is it my good bestfriend? Because it seems like you've been chased by a demon." wika ko habang tinitignan ang kalagayan niya.

His face is pale but his eyes are full of determination to win this sh*t.

Bumaba ako mula sa puno at nakapamulsang hinarap siya. Tinapon ko na yung bayabas nang makababa ako dahil hindi pa pala yun hinog.

"Say," Napatingin ako sa kamay niyang may hawak na ID. "Whose ID is that? Is he your target?" nakataas ang kilay na tanong ko sa kanya.

He glared at me. "Wala kang pakialam!" sambit niya at kalauna'y ngumisi. "Mukhang wala kang alam sakin, brad. Mukhang hindi mo ko kilala."

"Ohoy! Bakit? Sino ka ba?" nakangisi kong tanong.

Ngumisi din siya at umatras. "One of the most wanted thief in the country. Vince Gutierrez."

Nawala yung ngisi ko nang mabilis siyang kumilos at sinunggaban ako. I quickly dodge his attack pero mabilis na naman niya ako pina-ulanan ng suntok.

Dammit! Di ko alam na may ganito palang kabilis na gumalaw na tao! Mas mabilis pa siya kay Chester boy. But even if he's this fast, he can't still beat me. I even know what part of my body he's targeting.

Tumigil siya sa pag atake sakin at lumayo nang wala siyang makuha sakin.

"Bakit----saan--imposible." he mumbled and then glared at me, na para bang kasalanan ko pa kung bakit hindi niya nakuha yung ID ko. "Where the fvck-----------ackk!!!!?!!!"

*/BLAAAG!!

Namilog ang bibig ko nang biglang nabalibag yung ulo ni Vince-boy at tinignan yung taong bagong dating na dahilan ng pagkawalan ng malay niya.

"Oh, so it's you." sambit ko at nag-inat ng mga kamay.

Akala ko pa naman, magkikita na kami ulit ng haring iyon. Ah. No fun.

Walang emosyon niyang hinanap at kinuha pabalik yung ID niyang kinuha ng taong mukhang iilang oras pa yata ang aabutin bago magising sa tindi ng sipa na natamo niya.