Demon University: Satan's School

Chapter 20

Chapter 20 : KEITH COLLYMORE

Gill's PoV

Sh!t sh!t sh!t sh!t sh!t!!!

Damn! Bakit naglabas siya ng baril?!!

Nanlalaki pa rin ang mga mata ko habang nakatitig kay Keith Collymore na tinutukan ng baril ang isa sa mga kasama ng founding family!!

Yes! Founding family. Ang pamilya ng totoong nagmamay-ari ng eskwelahang ito.

"Chester, should I do something?" Nagpapanic ang mga matang tanong ni Wendy.

Tumingin ako kay Kamatayan para hintayin nag sagot niya. Wendy is Chester's senior in terms of age but rank is more important in this school kaya naman kahit na mas matanda si Wendy sa kaniya, kinakailangan pa din niya ang permiso ni Kamatayan sa bawat malalaking hakbang na gagawin niya. Kamatayan is the Vice-president after all, while Wendy's only the Secretary.

Hindi sumagot si Kamatayan at mukhang nag-iisip pa ng dapat gawin. Wala kasi samin ang nag expect na mangyayari 'to ngayon!

Masyado pang maaga!

*/FLASHBACK\*

"Kamatayan, akin na si Ash---este si Mash. Uuwi na kami." Sabi ko kay Kamatayan nang natapos na kami ni Wendy sa huling Demon House. Kukunin ko na sana si Mash na kumakain ng broccoli sa sahig nang bigla niya akong hinarangan.

What the?!

"Pft. Where did you get the broccoli Chester-dear?" Tanong ni Wendy habang nakaupo at hinihimas-himas si Mash.

"Somewhere." Sagot niya kay Wends habang nakaharang pa rin sakin. "Sakin parin siya uuwi. Pets aren't allowed in your house and you know it." Baling niya sakin.

"Ano naman ngayon? I can talk to our chief about this. It's none of your business anymore."

"You----"

Bago pa siya makareklamo, nilagpasan ko na siya at kinuha si Mash na katatapos lang kumain tsaka inaya si Wendy na tapusin na ang trabaho namin ngayon. Hindi naman ako tinigilan ni Kamatayan tungkol kay Mash hanggang sa halos dumating na kami sa palasyo para doon ilagay ang report namin ngayong araw.

Natigilan lang kami at parehong napahinto sa paglalakad nang biglang may dumating na limang itim na sasakyan at huminto iyon sa tapat ng palasyo. Nakakunot lang ang noo ko habang pinapanood na may lumabas na mga nakaitim na kalalakihan kasunod ang isang lalaki na mukhang high-end official at ang isang babae na mukhang asawa niya.

Lumabas si Madm Pef mula sa palasyo at masiglang nakipag-usap sa kanila. Hindi namin marinig ang pinag-uusapan nila ngunit parang kamustahan lang iyon dahil hindi rin nagtagal, pumasok na silang lahat sa loob maliban nalang sa apat na lalaki na mukhang bodyguard. Nakatayo lang sila sa harap ng gate ng palasyo at mukhang nagbabantay.

"Should we go in?" tanong ni Wendy.

I maybe curious who are they but, "I don't think so." sagot ko sa kaniya.

"No." biglang sabi ni Kamatayan na seryoso ang mukha. "Let's go."

At dahil si Kamatayan na nga mismo ang nagsabi, wala na kaming nagawa at sumunod sa kaniya na nagpatiuna na ngang maglakad papunta sa apat na lalaki.

As expected, hinarang kami nila at tinanong kung sino kami. Sasagot na sana kami nang biglang lumabas si Madm Pef.

"Don't worry. I was the one who called them." nakangiting aniya at pinapasok kami.

Ngayo'y nandito siya, mas lalo lang akong kinabahan.

"You three are just in time." Sabi ni Ma Pef. "I'll need you to witness our conversation para naman malaman ninyo ang mga sunod na dapat niyong gawin." Dagdag pa niya bago kami tuluyang pumasok sa main hall ng palasyo kung saan nakaupo sila.