Multimedia'da Aras.
"Aras ??" Ağzım şaşkınlıkla aralandı. Dilim tutulmuştu adeta. O... şu an karşımdaydı.
"Ç-çok değişmişsin." Dedi ve beni süzdü. Gözleri elimdeki sigarada takılı kaldı.
"Ne o ?? Şaşırdın mı ? " dedim gülerek sigarayı tekrar dudaklarıma götürüp derin bir nefes daha aldım.
"Sen , çok güzelleşmişsin" dedi ensesini kaşıyarak. Hadi ama o böyle süt çocuklar gibi değildir ki. Ayağa kalktım. Şu an be kadar sakin davransamda kendimi düşüp bayılmamak için zor tutuyordum.
"Hadi ama aras. Sen böyle süt bi çocuk değilsin." Dedim ciddiyetle.
"Beni özlemedin mi ?" Dedi
"Seni unuttum ben aras." Dedim ve sigarayı tekrar dudaklarıma götürdüm. Derince bir nefes daha çektim ve izmariti yere atıp ezdim.
"Yağmur , ben seni hiç unutmadım senin için geldim"
"Beni unutmadın öyle mi? Oradayken kaç kişiyke sevgili oldun ?" Dedim alayla.
"Sen ? Sen kaç kişiyle sevgili oldun ?! Hatta kaç kişiyle birlikte oldun." Dedi bağırarak.
"Gerçekten beni böyle mi görüyorsun aras ? Gerçekten mi ? Ben kimseyle çıkmadım ve hala bakireyim. Beni bir orospu gibi mi görüyorsun ?!?"dedim bağırarak.
"Ben öyle demek istemedim" dedi. Ağlıyordum. Evet , ben birisinin karşısında ağlıyordum.
"Neden gittin ? Neden bana gideceğini söylemedin ?! Birazcık bile değerim yok mu gözünde ?!" Dedim bağırarak.
"Sana söyleseydim daha zor olacaktı. Bana yalvaracaktın gitmemem için ama gitmek zorundaydım. Özür dilerim. Ve ben , senden sonra kimseyi sevmedim Yağmur. Ben hala sana aşığım"
"B-ben hayatıma yeni kişiler aldım" dedim kekelerek. Ve merdivenlere oturdum. Oda benim gibi oturdu.
"Mükemmel biri değildim ama beni beklemen gerekirdi. Buna değerdim." Dedi elleriyle oynarken.
"2 yıl oldu Aras. Senin gittiğini ancak 10 ay önce kabullendim ben. Sigaraya başladım. Sırf seni unutturuyo diye sigaraya başladım. Sanki o sigaranın dumanları burnumdan çıkarken yanında acımıda götürüyordu. "
"Haklısın. Biraz geç kaldım." Dedi ve gülümsedi.
"Evet geç kaldın." Dedim.
"Eee Mert , Emre , Can ve Doğu nasıl ? Görüşüyor musunuz ? " dedi konuyu değiştirerek.
"Onlar buraya , istanbula taşındı." Dedim gülümseyerek.
"İyimiş. Peki burçin sultanla , Ahmet beyler nasılar " dedi hafif sırıtarak. Galiba bilmiyordu.
"Onlar...öldü Aras." Dedim acı bir gülümsemeyle. Gözleri pörtledi ve ağzı açıldı. Ben annemle babamı ne kadar seviyorsam Arasta onları o kadar severdi.
"N-nasıl. N-ne demek öldüler?!" Dedi zorlukla.
"Onlar artık birer melek , her güneş ışığı en güçlü ışınlarını bana yolladığında , onların annem ve babam olduğunu anlıyorum. Ve ben alıştım artık. Sen gittikten 3 ay sonra oldu." Dedim. Gözlerinin dolduğunu görünce kollarımı boynuna doladım oda hemen ellerini belime doladı.
"Aras ?! Yağmur ?! " gelen bağırışmalarla ayrıldık ve bize bakanları gördük. Abim , Çınar , Oğuz , Mert ,Emre ve dodo bize bakıyorlardı.
"Aras kim amına koyayım ?" Dedi çınar ve üzgünce bana baktı. İşte şimdi sıçtık.
