Sabah gözlerimi açtığımda üstümde yoğun bi tedirginlik vardı. Kapıdan çıktığımda tekrar takip edilebilirdim bu durumu aileme anlatmak isterdim ama şuan hiçbirşey kesin değildi.
Yataktan kalkıp banyoya girdim. Soğuk suyu yüzüme vurduğumda biraz olsun rahatladım. Çalan telefonumla yerimden sıçradım yüzümü silip banyodan çıktım.
Arayan Emirdi. Telefonu açıp derin bi nefes aldım yatağıma oturduğumda Emir konuştu.
"Uyuyan güzel ne zaman dışarıya çıkmayı planlıyorsun?"dedi sevecen bi tavırla.
"Emir ben-"dedim fakat ne diyeceğimi bilmiyordum.
Uzun bi sessizliğin ardından ilk konuşan Emir oldu.
"Seni almaya geldik ürkek panter hadi giyin kapının önündeyiz biz"dedi.
"Eğer acele etmezsen biz içeri gireriz"dedi Selin bağırarak. Büyük bi ihtimalle sesini duyurmaya çalışıyordu.
Gülümsedim. Gerçek dost binlerce arkadaşa bedeldi. Eskiye dayanan samimiyetimiz de bunun göstergesiydi. Binlerce arkadaştan geriye kalanım onlar olmuştu. Kot pantolon ve beyaz tişört giyip saçlarımı taradıktan sonra çıktım. Oldum olası makyajı sevmiyordum bu yüzden yapma ve uğraşma gereğinde de bulunmuyordum.
Ufak tefek çıkan sivilcelerimi saymazsak yüzümü doğal haliyle seviyordum. Arabanın ön koltuğunda Selin vardı. Arkaya Arzunun yanına bindiğimde dikiz aynasından suratıma bakan Emire bakıp öpücük attım.
Bir Yeni Mesaj!
Gelen bildirimle kaşlarımı çattım.
"Günaydın gün ışığı"
Yazmıştı. Sinirle cevap verdim.
"Günün kararır inşallah"yazdım. Cevabı gönderip bizimkilere döndüm.
"Yazmış"dedim kısaca.
"Yakında rengini belli eder oro-"dedi fakat kısa sürede cümlesini yarıda bıraktı Emir.
Gülmemek için yanaklarımı ısırmaya başladım. Sinirlenince kendini tutamayan bir adet Emirle karşı karşıyaydık.
"Sen nededin?"dedi Arzu.
"Günün kararır inşallah"dedim.
Emir kahka attığında gülümsedim.
"Korkak, inatçı, cesur ama bi okadar da sevimli panterim benim"dedi Emir yoğun bi ilgiyle.
"Emir bugün yavşaklık kotanı doldurdun bebeğim sus artık "dedi Selin gülerek.
Selinin cümlesinden sonra yola döndüm. İster istemez vereceği cevabı merak ediyordum.
Kartımı okutup okula girdiğimde hala gergindim ne kadar bunu belli etmesemde onların anladığını biliyordum. Kantine doğru ilerlediğimizde karşıdan bir çocuğun bana doğru yürüdüğünü fark ettim. Adımlarımı yavaşlatıp gelmesini bekledim.
"Merhaba"dedi.
"Merhaba"dedim. Bakışları üstümde dolandıktan sonra devam etti.
"Sizi okulun bodrum katında bekliyor"dedi.
Beni bodrum katında bekliyor. Kaşlarımı çattıgımda şaşkınlıkla ağzımı açtım.
"Beni kim bodrum katta bekliyor?"dedim sesimi yükselterek.
"Benden bu kadar"dedi kollarını iki yana açarak geri geri yürüdü.
"Bekle!"diye bağırdım arkasından fakat adımlarını hızlandırdı ardından koşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKİPÇİ +18
General Fiction"Hey dur!" diye bağırdım. Sokağın ortasındaydım etraftaki insanların bakışları beni buldu. Saatlerdir beni takip eden adam şimdi arkasını dönüp bakmıyordu. "Sana diyorum dur!" diye bağırdım. Adamın adımları hızlandı. Sokağın köşesinden dönmüştü...
