Sabah uyandığımda hepsinden önce kalkmıştım. Aslında hep onlardan sonra kalkan olurdum ama bu sefer aklımı dolduran düşünceler ve beklediğim mesaj yüzünden uyuyamıyordum.
Telefonumu elime alacağım sırada Selinin alarmı çaldı. Uzanıp alarmı kapattığımda daha saatin erken olduğunu fark ettim.
Telefonumu açtığımda gelen dört bildirim vardı ve hepsi de takipçimdendi.
"Lakabının hikayesi oldukça ilginçmiş."
"Günaydın panter:)"
"Hala uyuyor musun?"
"Ben okula geldim bile"
Yazmıştı. Okula geldim bile demişti ne alakaydı oda öğrenci miydi yani?
"Sen öğrenci misin? Gerçek ismin ne? Beni neden oyalıyorsun takipçi?"ard arda sorduğum soruları gönderdim.
Cevap beklemektense kıyafetlerimi giymek için kalktım. Elimi yüzümü yıkayıp üstümü giydim. Canım o kadar sıkkındı ki saçımla bile uğraşmak istemiyordum. Topuz yapıp banyodan çıktım.
Telefonuma baktığımda hala bildirim gelmemişti. Börekçiye gitmek için ayakkabılarımı giydim ve dışarı çıktım. Sokağın başında ki börekçi kapalıydı oyuzden caddeye ilerlemeye başladım.
Yürüdükçe uykumda ayaklarımda açılıyordu. Caddeye çıktığımda derin bi nefes aldım sabah havası oldukça serindi. Caddenin sonunda olan börekçi sinirlerimi bozuyordu. Ne güzel sokağın başında vardı.
Kıymalı börek ve pide almıştım. Eve doğru yürümeye başladığımda elimi cebime attım ama telefonum yoktu. Evde masanın üstünde unutmuştum
Kahretsin.
Eve doğru yürümeye başladım. Binanın önünde polis arabası vardı. Koşarak içeri girdim. Evin kapısı açıktı içeri girdiğimde Arzu sevinçle çığlık attı.
"Kızım sen nerdesin?"dedi Emir sinirle bağırarak. Polislerin bakışı beni bulduğunda elimde ki poşeti salladım.
"Kahvaltı için börek ve pide aldım "dedim. Selin beni kolları arasına çektiğinde hala neler olduğunu anlamamıştım.
"Çok korkuttun bizi"dedi.
"Gördüğüm kadarıyla arkadaşınız kaçırılmamış"dedi polis memuru.
"Neyim ben Zeynep Akay mı?"dedim gülerek.
"Memur bey çok özür dileriz işinizden alı koyduk sizide"dedi Arzu.
Memur kafasını sallayıp geri çekildi.
"Sorun değil iyi günler"dedi çıkarken.
Yakışıklı polis memuru evi terk ederken gülerek üçünün suratına baktım.
"Siz ciddi misiniz hemen polisi mi aradınız ya ben sizi hak edecek ne yaptım?"dedim.
Emir derin bi nefes aldığında rahatladığını fark ettim. Yanıma gelip beni kolları arasına çektiğinde hala gülümsüyordum.
"Doğru sen kaçırılmazsın çünkü sen Zeynep değilsin"dedi gülerek. Gülmeye başladığımda Selin ve Arzu da bize eşlik etti.
Kahvaltıyı edip hazırlıklarımızı tamamladık. Ve dört arkadaş evden sonunda çıkmıştık. Okulun giriş kapısına vardığımızda duraksadım. Benim durmamla Selin ve Arzu da durdu. Emir hala önden yürümeye devam ediyordu. Tepkisizce onu izlemeye başladım. Öğrenci kartını okutup okuldan içeri geçti beş saniye geçmeden dışarı çıktığında gülümsedim. En azından saatler sonra yokluğumuzu fark etmemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKİPÇİ +18
General Fiction"Hey dur!" diye bağırdım. Sokağın ortasındaydım etraftaki insanların bakışları beni buldu. Saatlerdir beni takip eden adam şimdi arkasını dönüp bakmıyordu. "Sana diyorum dur!" diye bağırdım. Adamın adımları hızlandı. Sokağın köşesinden dönmüştü...
