Gitmişti.Belki bir daha hiç dönmeyecekti.O kokusunu içime çekemeyecektim.O kötü biri olamaz,olmamalı.Kendimi o gerçeğe inandıramıyorum.O kadar masum görünen biri kötü olamaz.Olsun ama beni bırakmasın.Bana zarar gelmemesi için beni bıraktı ama en büyük zararı o verdi zaten.Ve yanıma gelmediği sürece bana zarar vermeye devam edecek.Ben onu istiyorum.Onun gelmesini.Belki şimdi onu ararım ve bana şaka olduğunu söyler.
Hemen telefonu aldım ve onu aradım ama açmadı.Bir daha aradım yine açmadı.Açması lazımdı.
A evet ya bugün okul günüydü ama ben gitmemiştim çünkü raporluydum.Bana kafede oturduğumuz gün benim okulumun yakınında olduğunu söylemişti.Ve benim okulumun orada bir okul vardı.Belki onu bulabilirdim.Montumu üstüme geçirip telefonumu da alıp hızlı adımlarla evden çıktım.Benim okuluma doğru yürümeye başladım.
Okuluma nihayet gelmiştim.Okulun önünden geçip en yakın liseye gittim.Kapının önünde birkaç çocuk ve kız duruyordu.Yanlarına giderek"Berk Zorlu'yu nerde bulabilirim."diye sordum.Onlarda bana parmaklarıyla okulun çatısını gösterip"Tavan arasındadır.Ama yanına yaklaşma çok sinirli gözüküyordu.Bizden söylemedi".Çocuğa teşekkür ederek çatı katına doğru merdivenlerden çıkmaya başladım.Merdivenlerden hızlıca çıkarken karnıma bir ağrı girmişti.Ah tabi ya karnımda ezilme vardı.O yeni aklıma gelmişti.
Çatı katına ulaştığımda Berk'in elinde bir sigara ve yanında iki çocuk vardı.Yanlarına gittim ve "Biraz konuşabilir miyiz Berk?".İlk önce şaşırmıştı ama ardından kaşlarını çattı ve ayağı kalktı."Beyler iki dakikaya geliyorum" diyerek bana doğru gelmeye başladı.Koridorun en köşesine geldiğimizde durdum."Neden geldin?Sana benden uzak dur demedim mi?"."Evet dedin ama..."."Ama ne Melis ama ne?"."Sen olmadan olmuyor.Lütfen.Lütfen gitme.".
"Gitmem gerekiyor senide bu karanlığa sokamam benden uzak dur.".
"Hayır.!Senden uzak durmuycam.Hatta karanlıktan çıkmana yardım edicem ve seni o karanlıktan çıkartıcam.Bana süre ver sana bunu kanıtlıyım." yüzünde bir gülümseme oluştu ama şefkatten uzaktı alaylı bir gülüştü.
"Sana üç ay veriyorum.Beni karanlıktan çıkartıcaksın.Eğer çıkartırsan hep beraberiz ama çıkaramazsan bir daha aynı ortamda bile bulunmıycaz.Bu arada üç ay içinde bana karşı bir şeyler hissetmemeye çalış.Yoksa bu işin sonunu düşünemiyorum.Anlaştık mı?"
"Anlaştık.Ama bu süre içinde nasıl davranıcaz.Arkadaş gibi mi sevgili gibi mi?".Sorduğum soru kaşlarını kaldırmasına sebep oldu.Ardından saçlarını karıştırdı ve "Sevgili gibi ama duygularına hakim olman gerek."
"Tamam" dedim ve merdivenlere yürümeye başladım.Ardından "Görüşürüz sevgilim." sözünü duydum.Arkama döndüm "Görüşürüz."
Yürümeye başladım merdivenlerden iniyordum.Birden karnıma ağrı saplandı ve gözüm karardı.Belimden bir kol beni kavradı ve gerisini hatırlamıyorum.Galiba bayılmış olmalıydım.
Bu bölüm de kısa oldu ama bu aralar yoğunum ve çok fazla zaman ayıramıyorum.Ve sizi de bekletmek istemiyorum.Çünkü bende bekletilmeyi sevmiyorum.Ama emin olun ki sınavlarım bitince sizleri daha uzun bölümler bekliyor.Oy ve yorumlarınızı vekliyorum.Öpüldünüz.
