Aradan tam bir hafta geçmişti.Berkle sadece okul çıkışlarında birbirimizi görüyorduk.Onda da hiç konuşmuyoduk hatta hiç birbirimizin yüzüne bile bakmıyorduk.Bende onu unutmak için bir çocuk buldum ve Berkle oturduğumuz kafeye davet ettim.Yarın buluşacaktık.
Yeni güne enerjik başladım.Bunda hafta sonununda payı vardı.Saat on ikye kadar uyumuştum.Kahvaltımı yaptım.Odama gidip desenli eteğimi ve üstüne ince mavi bir tişört giydim.Tişörtümün eteklerini eteğin içine soktum.Hazırdım.Birde telefonumu alıp buluşacağımız kafenin yolunu tuttum.
Kafeye geldiğimde masada beni bekliyordu.Açıkçası çok karizmatik duruyordu.Mavi gözleri ve kasları ile çok çekiciydi.Gidip karşısına oturdum."Selam."."Selam bebek."
Biraz konuştuktan sonra sanki birisi bize bakıyormuş gibi hissetim.Dönüp arkama bakınca öyle kalakaldım.Berk'ti.Berk kaşlarını çatmış ve ellerini yumruk yapmış bir şekilde bizi izliyordu.Ona aldırmamaya çalışarak önüme döndüm.Yiğitke konuşmaya devam ettim.Biraz sonra biri Yiğit'e yumruk attı.Yumruğun sahibine baktım.Yumruğu Berk atmıştı.Ayağa kaltım ve Yiğit'in yanına gittim.O anda biri beni kolumdan sertçe tuttu ve kendine çekti."Neden onunlasın?" diye öfkeyle sordu."Sanane be istediğimle konuşurum.Hem sen neden karışıyosun.Seninle hiç bir alakam yok benim.Hayatımdan çık.Bunun böyle olması gerektiğini sen söylemiştin." dedim ve elinden kurtularak Yiğit'in yanına gittim.Burnu kanıyordu."Burnun kanıyor."."Önemli bir şey değil." dedi ve ayağa kalktı ardından kapıya yürümeye başladı ve "Dayak yemeye meraklı değilim.Sevgilinden ayrıldıktan sonra başkalarına sulan." dedi."Öyle kalakalmıştım.Sevgili mi?Hayatta böyle bir şey olmaz.Ben ve Berk.Düşünebileceğim son çiftizdir.Bende sinirlenerek kapıdan çıktım.Berk'in beni takip edeceği aklıma gelmemişti.Birden beni sertçe kolumdan tuttu ve kendine çekti.Gözlerindeki öfke gitmiş sanki başka bir duygu vardı.O duygu neydi acaba?
Yeni bölümü boş vakit bulur bulmaz yazıcam.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
