ep31

2.3K 153 3
                                    

"အင့် ကိုကိုကြီး အင့် "

တအင့်အင့်နဲ့ ရှိုက်ငိုနေတယ့် မောင်ဟာ
ကိုကိုကြီးကို ဖက်လျက်
ဆရာဝန်ကတော့ သျှားရောင်စဥ်ကို ကြည့်ရင်း
ပိုလိုက်တာဆို
ခေါင်းခါရင်းထွက်သွားလေသည်။

"ဟင့် ကိုကိုကြီး ငယ်လေ အင့် ကြောက်နေတာ ဗြဲ "

"သူဌေး ရရဲ့လား စိတ်လျော့ပါဗျာ ဘာမှလည်း သိပ်မဖြစ်ပါဘူး"

အတွင်းရေးမှူး လူပျိုကြီး ချော့သံကြားမှ
မောင်ဟာ ပိုတိုးလို့ ငိုလာလေသည်။

ထက်ရှားကဘဲ တိုးတိုးဆိုတယ့် ပုံလုပ်ပြကာ
ထွက်သွားခိုင်းလိုက်ရသည်။

စောနက သတ်ပုတ်ထားတာကြောင့်
မွစာကျဲနေတယ့် ရုံးခန်းရယ့် ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ငိုနေတယ့် မောင့်ကို
လက်သိုင်းနဲ့ ထက်ရှားဟာ
ဖက်ထားရင်း အတော်ချော့နေရသည်။

အသည်းနုလိုက်တာဆို မောင့်ကို
မရယ်ရက်
ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းဘဲ ရှိတယ့်
ဒီကောင်လေး ဘယ်လောက်
ထိတ်လန့်နေလဲဆိုတာ
သူ ကိုယ်ချင်းစာနိုင်သည်။

စောနကဆို အောက်ထပ်ကနေ ဝရုန်းသုံးကား
လုံခြုံရေးတွေနဲ့ တက်လာတယ့်
မောင်ဟာ စိတ်မလွတ်ရုံတမယ်
တော်သေးတာပေါ့ ထက်ရှား ဘာမှမဖြစ်လို့
သူကိုယ်တိုင်သာ တစ်ခုခုဆို ဒီကောင်လေးကို
အရင် ဆေးရုံပို့ရမယ့် အဖြစ်

"မောင် ကိုယ်ဘာမှမဖြစ်ဘူးလေ စိတ်လျော့နော် "

"အင့် မောင် ကြောက်နေခဲ့တာ အဲ့သေနတ်သံသာ အင့် မောင်လေ
မောင်ပါသေမှာ သိလား "

"တိတ်ပါ ကလေးလေးရယ်ကိုယ်လည်း အစစ်လေးဘဲလွဲတာ
သူလည်း သေပြီဘဲ မတွေးနဲ့တော့နော်
စိတ်လျော့ လာအိမ်ပြန်မယ်နော်
ဆက်ငိုနေရင် ခေါင်းကိုက်မယ် "

မျက်ရည်တို့ကို သုတ်ပေးကာ
အစစ်လွဲတာကြောင့် စည်းထားတယ့်လက်ကို ငြိမ်အောင်ထားရင်း အားနေတယ့်လက်နဲ့
မောင့်ကို တွဲကာ အိမ်ပြန်သည်။

အတွင်းရေးမှူးကလည်း စစ်ဆေးတာတွေကို
ခေါင်းတကုတ်ကုတ်ဖြစ်နေတာကြောင့်
အိမ်လိပ်စာသာ ပေးလိုက်ဖို့ပြောရင်း
မောင်နဲ့သူ့ကို အိမ်သာ လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်ရသည်။

Simple (S3){complete}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora