Chapter 7

369 6 0
                                    


WARNING: R-18

TW // self-harm


Nang mapagod ako kakaiyak ay inayos ko rin ang sarili ko. I casually wore my black trousers and partnered it with a casual tee. Pinaresan ko lang din ito ng dala kong beach slippers. I also wear my aviators para matabunan ang namamaga kong mga mata. Hindi na nga ako nag-abalang magsuot ng makeup dahil sa pagod ko. Kaya nang makuntento ako sa suot ko ay inabala ko na lang ang sarili ko sa paghahanap ng social media account ni Ari. Buti na lang at in-accept niya ako agad sa facebook so I immediately message her.


From: Charlotte Meduosa

Ari..uhm..hi. I just want to inform you that I'm going back to Davao City today. Hindi ko maaalagaan si Aaron because my auntie wants me to report to work immediately. Is he okay?


From: Ariadne Francesca Alvarez

Yes, he is. But he has a fractured leg. I'll tell him about this. Let's video call?"


From: Charlotte Meduosa

Next time, I'm about to go home now. Please tell Aaron that his things are still here. He might forget about it.


From: Ariadne Francesca Alvarez

Okay, we'll get his things there. How about you? Are you okay? Did Brenton hurt you?


The mention of Brenton's name made me shiver that I needed to take a deep breath to calm myself. But I still replied to Ari so she'll stop worrying.


From: Charlotte Meduosa

Can we talk about it when I'll arrive in Davao City? The butler is already knocking on my door.


From: Ariadne Francesca Alvarez

Okay. Take care.


Hindi na ako nagreply matapos basahin ang mensahe ni Ari dahil muli na naman akong inatake ng panic. Nahihirapan na naman akong huminga at pinagpapawisan ako habang nanginginig ang buong katawan ko. Hindi ko alam kung paano ko matutulungan ang sarili ko kaya dali-dali kong pinikit ang mata ko at inalala ang masayang mukha ni yaya Auring. Inalala ko ang mga panahong tinuturuan ako ni yaya magluto at magtahi ng mga damit. Inalala kong paano niya ako inalagaan at minahal na parang tunay na anak. Mabuti na lang at kumalma rin ako bago kumatok ang butler.


"Good afternoon, miss. Nakahanda na po ang sasakyan niyo patungong terminal." saad sa akin ng butler nang pagbuksan ko siya ng pinto.


"Okay. Wait, I'll get my luggage." I said to him, but he interrupted me.


"Pwede po ako na ang magdala ng bagahe niyo miss, para hindi na kayo mahirapan." aniya.


"Oh. Can you bring my luggage, if it's okay?" I requested and gestured him to enter my villa.


"Sure po, miss. No problem." aniya at kinuha ang luggage ko.


Beyond that Darkness (Broken One Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon