The Odious Doxy (Flight Attendant Series #3)

37

"Why did you not call me? So that I'll be the one who pick you up there."

Kasalukuyan kami ngayon na nakaupo sa backyard ng bahay. Inaya ko siya na lumabas dahil sa pagka ilang ko sa sinabi ni Gavriella kanina. That kid! Kaya ayon, iniwanan na muna namin sila ni Kelsie  pansamantala roon sa loob para maalagaan niya at malaro ito.

Nakapagpalit na rin ako ng damit ko. Tanging pajama at simpleng shirt na lang ngayon ang suot ko. Bahagya ko na sinandal ang ulo ko sa balikat ni Gaviniel habang siya naman ay tahimik na hinahaplos ang tuktok ng ulo ko. Pareho lang kaming nakatuon ang paningin
ng sobra sa madilim na kalangitan.

Tumawa ako sandali bago ko ginalaw ang ulo ko para tumingala at titigan siya. "Simple lang, dahil ayoko na mahirapan ka."

"What do you mean?" Bakas kaagad sa boses niya ang pagtataka. Mas napangiti pa ako ng maramdaman at makita ko na ihilig niya rin ang ulo niya sa ulo ko.

"Na ayoko na mapapagod ka pa na bumiyahe pagkatapos ng trabaho mo para lang pumunta sa airport at sunduin ako."

Naramdaman ko na tumango siya ng dahan dahan bago siya kumalas sakin. Humawak siya sa balikat ko at pagkatapos ay iniharap niya ako sa kanya.

"So what's the point there?" Titig na titig niya na pinagmamasdan ang mga mata ko. Napapalunok na lang tuloy akong nakatitig rin sa kanya. Habang pinakikinggan siya. "You know what, I don't care if my body was already tired. Because for me, the most important was to see you."

"Bu-"

"No other explanation." He cut me off.

Namalikmata ako at hindi kaagad ganon na nakapagsalita. Bigla yata siyang sumungit? His brows suddenly furrowed and looking away leaving a heavy deep sighed. Parang may kung ano na lang rin kaagad siyang naisip.

"Nga pala, I heard something about your work." Sarkastiko siyang tumawa sandali bago siya umiling iling na isinandal ang kanyang likuran sa sandalan. "That asshole." Dinig ko na bulong niya.

Namalikmata ako at hindi kaagad ganon na nakapagsalita matapos marinig ang sinabi niya. Magkakilala sila? Paano? Paano niya nalaman ang tungkol roon? Bumuntong hininga na lang ako bago inalis ang paningin sa kanya.

"Y-you know him?" Halos mautal na tanong ko.

"Of course. He's my childhood friend."

"But how did you already know abou-" Hindi ko na naituloy pa ang sinasabi ko nv bigla na lang siyang lumingon ulit sakin. I gulped because his gaze on me already turned into a dark one! Daretsong daretso lang muna siya na tumitig sakin. Na para bang kulang na lang ay tumagos na yon sa kaluluwa ko.

Naramdaman ko ang kamay niyang kaagad rin na kumilos para gumapang papunta at ipulupot iyon sa bewang ko. Pagkatapos ay walang hirap niya akong hinagip ng mas malapit pa sa kanya. Kaya sa huli tuloy ay napahiga na ang ulo ko sa dibdib niya.

"Well, simple lang naman." I heard him letting out a heavy sighed again and slowly licking his lower lip. Yung isang kamay niya ay dahan dahan niyang iinadausdos sa kanyang buhok. "Because I have connections there."

"What?!" Nagugulat na reaksyon ko at mabilis ko na inalis ang pagkakahilig ng ulo ko sa dibdib niya. Hinarap ko siya. Halos hindi makapaniwala. "Sino naman?"

Hindi siya nagsalita at saglit lang na tumawa. Ginulo niya ang buhok ko dahilan para simangutan ko siya. But he only hugged me tightly after that making me playfully rolling my eyes. Ang extra sweet niya today huh?