PATRONUM

51. BÖLÜM

POYRAZ- Özür dilerim-

EYLÜL- Hayır özür dileme, artık özür dileme artık hayatımdan çık git. Karnımdaki çocuğun babası da-

POYRAZ- Hayır! Babası benim ve yanında da olacağım.

EYLÜL- Benim bebeğimin bir babası yok ve sen bizim yanımızda olmayacaksın.

POYRAZ- Yapma Eylül.

EYLÜL- Boşanalım artık! Bana zarar vermekten başka hiçbir şey yapmıyorsun yeter!

   Kapıyı açıp elimle çıkmasını işaret ettim. Kafasını sallayıp kendine gelmeye çalıştı. Değişik haraketler yapmaya başlayınca ona doğru bakmaya devam ettim.

EYLÜL- Poyraz?

POYRAZ- Olmaz.

EYLÜL- Çık dışarı diyorum.

  Kafasını kaldırıp bana döndüğünde gözlerinden alev çıkıyordu resmen.

  Hiç düşünmeden kapıyı bırakıp koridora attım kendimi, yere düşüp sendelesemde koşmaya devam ettim çünkü tam arkamdaydı.

  Merdivenlere o kadar hızlı girdim ki merdivenlerden yuvarlanarak aşağı indim. Gözlerimi açtığımda merdivenin başındaydım, yanı başımda da Poyraz vardı.

POYRAZ- Eylül?! Beni duyuyor musun?! Eylül!

  Sesi o kadar kısık geliyordu ki ne söylediğini bile zor anlıyordum. Elimi karnıma götürdüğümde hissettiğim hiçbir şey yoktu, bu iyi bir şey mi yoksa kötü bir şey mi onu bile bilmiyorum.

  Tek odaklandığım şeyse Poyraz'ın gözleriydi, önüme çömelmiş başımı iki eliyle tutup bir şeyler söylüyordu.

POYRAZ- Ambulans gelecek şimdi merak etme tamam mı? İyi olacaksınız korkma!

Kafamı dahi sallayamazken gözlerim bir anda kapandı.

~~

Başımın içinde yankılanan seslerle gözlerimi açtım.

POYRAZ- Ne söyleyeceğim ona?!

Karşısında konuştuğu kişiye baktığımda kadın bir doktor vardı.

DOKTOR- Yapabileceğim başka bit şey yoktu Eğer bebeği almasaydım anneyle birlikte onları kaybedecektik.

Ani bir çığlıkla gördüğüm kabustan uyandığımda beni tutan elleri hissettim.

POYRAZ- Eylül! Benim sakin ol!

Elimi karnıma götürüp telaşlandım,

POYRAZ- Bebeğimiz iyi, sakin ol.

   Derin bir nefes verip geriye yaslandım.

POYRAZ- Az önce de doktor çıktı, kafanı çok sert çarpmışsın sadece, bir şeyin yok.

   Ona cevap verecek halim bile olmadığı için gözlerimi kapattım.

POYRAZ- Benim çıkmam-

EYLÜL- Ne yapıyorsan yap Poyraz başım ağrıyor sessiz ol sadece.!

POYRAZ- Peki, kapıda korumalar var benim 1 saatlik işimi var halledip geleceğim.

  Kapıdaki korumaların onun bana zarar vermemesi için olduğunun hala farkında değildi, kapıdan çıkıp gittiğinde yataktan yavaşça kalkıp pencerenin yanına oturdum.

~
  2 saat sonra taburcu olup eve geçtim, Poyraz'ın gelmesini bekleyemezdim.

  Üstümü giyinip yürüyüşe çıktım Bal'la birlikte.