26. BÖLÜM

1.5K 53 3
                                    

Sabah zar zor yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Aşağı indiğimde kimse yoktu. Telefonumu tezgahın üzerinden alıp Poyraz'ı aradım.

EYLÜL- Alo nerdesin?

POYRAZ- Günaydın, eğer seni uyandırsaydım beni bırakmazdın.

EYLÜL- Ben nasıl gelicem.?

POYRAZ- Bunu konuşmuştuk Eylül!

Oflayarak telefonu kapatıp kendime kahvaltı hazırladım.
~~~~~~~~~~~~~
Akşam 9.00

Ev telefonu çalınca kalkıp açtım, güvenlik arıyordu.

EYLÜL- Alo?

GÜVENLİK- Eylül Hanım merhaba, rahatsız ediyorum ama

Karşısındaki kişinin adını sorup tekrar bana döndü.

GÜVENLİK- Deniz Bey gelmiş, alayım mı içeri?

EYLÜL- Deniz mi? Tamam al.

Bu saatte işte olması gerekiyordu, acaba birşey mi oldu?! Kapı zili çalınca hızlıca kapıyı açtığım gibi geri kapatıyordum ki ayağını kapının arasına koydu. Dikişlerimin açıldığını hissetsem de iktirmeye devam ettim.

EMİR- Sadece konuşmak istiyorum Eylül ve doğum gününü kutlamaya.

Yorulduğumu anlayınca kapıya daha çok gücümü verip kapıyı açtı, kendimi 1 saniye içinde yerde buldum. Yarama baktığımda büyük bir alanı kan olmuştu.

Elini bana uzattığını görünce kendim zorlanarak kalktım.

EYLÜL- Ne istiyorsun?!

EMİR- Annemin sende fotoğrafı var mı diye sormaya geldim.

EYLÜL- Yanına gidebilirsin emin ol sana kucak açar.

EMİR- Eğer oraya gidersem babanı toprağın altında bulabilirsin!

Sırıtıp daha çok yaklaştım ona.

EYLÜL- Hastasın sen! Babam tedavi görmen için elimden geleni yaptı! Ama sense pisliğin teki olmak için elinden geleni yaptın.

Sırıtıp tekrar gözlerime odaklandı.

EMİR- Hala çok konuşuyorsun.

EYLÜL- Ama boş konuşmuyorum Emir! Poyraz gelmeden çık git.

EMİR- Gerçekten o çocukla sevgili misin?

EYLÜL- Özel hayatıma burnunu sokacak en son kişi sensin!

EMİR- Sende böyle inek tipli bir çocukla çıkacak tip var.

Gözlerimi devirip omzumu tuttum.

EMİR- Belki daha kendini gerçekten tanıtmamıştır?

EYLÜL- Kim olduğunu biliyorum, git artık!

Kapının önünde bir araba belirdi ve Deniz arabadan inip kapıya doğru yöneldi, Emir'i görünce adımlarını hızlandırıp yanıma geldi.

EMİR- Vayy! Poyraz'ı bu çocukla mı aldatıyordun yoksa?

DENİZ- Uza Emir hadi!

EMİR- Yapma böyle biz çocukluk arkadaşıyız.

Emir'i kapı dışarı edip koluma girdi, koltuğa oturtup bandajımı açtı. O kadar kötüydü ki o bile bakamıyordu. İşk yardım çantasını alıp pansuman yapmaya başladı.

DENİZ- Sana birşey yaptı mı?!

EYLÜL- Hayır, kapıyı kapatmaya çalışırken oldu.

DENİZ- Poyraz sana bakmam için gönderdi.

PATRONUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin