PATRONUM

22. BÖLÜM

EYLÜL- POYRAZ?!

   Poyraz'da adamları farkedince elimden tutup sokaktan çıktık.

EYLÜL- Nereye gidiyoruz?

  Cevap vermeyip koşmaya devam etti, caddenin üstünde duran motora koşup beni arkaya otutturdu, hızla gaza basıp ordan uzaklaştık.

POYRAZ- Belgin bizi takip ediliyor muyuz?

BELGİN- Hayır şu anda kimse yok.

    Sahil kenarında durup motordan indi, çok sinirli gözüküyordu ama neye sinirlendiğini hala çözemedim.

POYRAZ- Seni buraya getirmemeliydim!

EYLÜL- Birşey olmadı?

POYRAZ- Olmadı mı seni gördüler, seni artık tanıyorlar!

   Motordan inip yanına doğru yürüyordum ki telefonum çaldı.

EYLÜL- Alo?

İREM- Eylül sanırım sana ihtiyacımız var.

EYLÜL- Neden?

İREM- Cem Bey!

EYLÜL- Noldu yine?!

İREM- Bütün projeleri iptal edip başka taslaklar istediğini söyledi.

EYLÜL- NE?!

İREM- Evet.

EYLÜL- Tamam geliyorum.

~~~~~~~~~~~~~~~

Kaskımı çıkartıp içeri girdim.

İREM- Sonunda geldin!

EYLÜL- Nerde o?

DEZNİZ- Odanda.

EYLÜL- Ne?

İREM- Gidene kadar odanı kullanacağını söyledi.

Poyraz kapıdan girip içeri girdi.

POYRAZ- Noluyo?

EYLÜL- Artık saçmalıyor.

Odama doğru yürüyüp içeri girdim.

EYLÜL- Artık saçmalıyorsun!!

CEM- Efendim? Benimle ne zamandan beri böyle konuşuyorsun?!

EYLÜL- Yerime göz koyduğundan beri.

Gülüp koltuğumdan kalkıp bana doğru yürüdü.

CEM- Kendini çok önemsiyorsun!

EYLÜL- Sende öyle.

CEM- Sana artık katlanamayacağım!

EYLÜL- YETER!

Beklemediğim bir an da bir tokat yedim. Elimi yanağıma koyduğumda şoka uğradım.

CEM- Çağlar'ı arayıp bunların hepsini anlatacağım Eylül.

Kapı açıldı ve içeri hızla Poyraz ve arkasından herkes içeri bakmaya başladı.

POYRAZ- Eylül?!

EYLÜL- Sorun yok.

Elindeki telefonu kulağına götürüp bana gülümsedi.

POYRAZ- Ne sesiydi o?

EYLÜL- Hiçbir şey.

CEM- Alo? Nasılsın? İyi olmak isterdim.

Elinden telefonu alıp kapattım.

EYLÜL- Hiç uğraşmanıza gerek yok, kovuldunuz!

CEM- Buna sen mi karar veriyorsun?!