PATRONUM

39. BÖLÜM

Doktorun yüzüne şok olmuş bir şekilde bakarken Deniz'de aynı şekilde bana bakıyordu.

EYLÜL- N-nasıl yani?

Deniz ne yapacağını bilemeyip saçlarını kaşırken ben hala doktorun suratına bakıyordum.

DOKTOR- Senin için büyük bir süreç Eylül, çok ama çok dikkatli olman gerekiyor hastalığından dolayı sonuçta bebeğinle aynı bedeni paylaşacaksın 9 ay boyunca.

EYLÜL- Bir dakika şimdi ben hamile miyim?!

Doktor kafasını salladığında hala inanmak istemiyordum.

Doktorun söylediklerini zar zor dinleyip hastaneden çıktık, arabaya kadar sessizce yürüdük sadece.

Yolda giderken ister istemez akan göz yaşlarımı gördü Deniz.

DENİZ- Bir yolunu buluruz-

EYLÜL- Bulamayız!

DENİZ- Yani bana düşmez bunu sormak ama neden ayrıldınız?

EYLÜL- Beni korumak içinmiş.

DENİZ- Ne?

EYLÜL- Uzun hikaye, Poyraz'ın evine bırakabilir misin beni?

DENİZ- Orada mı kalacaksın?

EYLÜL- Bilmiyorum eğer kalmazsam seni ararım.

Evin önüne gelince vedalaşıp arabadan indim, ayaklarım gitmek istemese de eve doğru yürüyüp bahçe kapısından içeri girdim.

Ev o kadar berbattı ki bu kadar kısa zaman da nasıl bu kadar pislenebilirdi ki?

Yukardan ses gelince arkamı döndüm, üstsüz bir şekilde iç çekerek bana bakıyordu. Konuşsa hıçkırarak ağlıyacaktım.

POYRAZ- Niye geldin diye sormalı mıyım?!

EYLÜL- Evet.

Sesim titrediği için yüzüme bakmaya devam edip koltuğa uzandı.

POYRAZ- Ee?

EYLÜL- Alkol mü aldın?

POYRAZ- Aldım? Sana mı sormam gerekiyordu.

Çantamı kenara bıraktığımda geri bana fırlattı.

POYRAZ- Burda kalamazsın!

EYLÜL- Seninle birşey-

POYRAZ- kONUŞMA EYLÜL! BENİMLE İLTİBATI KES ANLAMIYOR MUSUN?! SALAK MISIN SEN!

Üstüme gelmeye başladığında bende göz yaşlarımla üstüme doğru gidip bağırmaya başladım.

EYLÜL- EVET SALAĞIM BEN! O KADAR SALAĞIM Kİ SENİ ADAM YERİNE KOYUP KONUŞMAYA ÇALIŞIYORUM.!

POYRAZ- BENİMLE DÜZGÜN KONUŞA-

EYLÜL- Hamileyim, oldu mu?! MUTLI MUSUN? SALAK BİR KADINDAN ÇOCUĞUN OLACAK MUTLU MUSUN?!

Yüzüme bakmaya devam edince çantamı alacakken kolumdan tutup yüzüme bakmaya devam etti.

POYRAZ- Nasıl yani?

EYLÜL- Yanımda olmana gerek yok! Kendi çocuğuma bakabilirim.

Hala bana bakmaya devam edince göz yaşlarımı zor tutuyordum, birden beni kendine çekip sarılınca hıçkırarak ağlamaya başladım.

Sakinleşemeyince beni koltuğa otutturup su içirdi, ağlamam dursa da ellerimin titremesi ve hıçkırıklarım durmamıştı.

POYRAZ- Tamam özür dilerim, sakinleş artık hadi! Eylül?