Ch.5

7.4K 396 8
                                    

Unicode

နောက်ဆုံးတော့ဆက်ပိုင်တစ်ယောက်ဩရဿပြောမရတော့တဲ့အဆုံး ဩရဿမောင်းသောကားပေါ်ကို ခပ်ရွတ်ရွတ်နှင့်လိုက်လာခဲ့လိုက်သည်။။ ကားစထွက်သည်နှင့်.....

"Mrရှေ့ရှေ့မှာသစ်ပင်သစ်ပင်
ရှေ့မှာဓာတ်တိုင်။ ညာကွေ့ညာကွေ့
Mrညာကွေ့
ညာကွေ့ဘယ်ဘယ်ဘက်ချောက်ကြီးးးး"

ဆက်ပိုင် အသံတောင်နားသည်။
အိမ်တော်လည်းပြန်ရောက်ရော နှလုံးငြိမ်ဆေးသောက်ရတော့သည့်အဖြစ် ။ကားကိုလည်းဝတ်ရှော့ပိုလိုက်ရသည်။ဩရဿကတော့barကတည်းက
တစ်tomတည်းtomနေတာအိမ်တော်ရောက်သည့်ထိပင်tomလို့မပြီး။bossကိုအခန်းထဲပို့ပြီးသည်နှင့်ဆက်ပိုင်လည်းသူအခန်းသို့ပြန်ကာအိပ်ယာထဲကိုခြေပြစ်လက်ပြစ်ဝင်အိပ်လိုက်တော့သည်။

Tomစောစောထကာ ကျောင်းသို့သွားလိုက်သည်။ကျောင်းမှာကိုစိုင်းနဲ့မမပန်တို့စောင့်နေကြသည်။

"Tomရယ်နောက်ကျလိုက်တာ မမပနိဖြင့်tomတစ်ခုခုဖြစ်နေမလားလို့"

"ဟုတ်တယ်မမရေ အိပ်ယာထနောက်ကျသွားလို့",

"ပန် နဲ့tomသွားရအောင်အတန်းနောက်ကျနေမယ်"

ကိုစိုင်းကပြောလိုက်တော့မှစကားပြတ်သွားပြီး
tomတို့အတန်းကိုသာလာခဲ့လိုက်သည်။
အတန်းတွင်ဆရာမမှ

"Tom ရည်ချွန်ကျောင်းသားတွေကို
ဒီနေ့ပိုပြီးအချိန်tryပေးနိုင်မလား"။

"ဟုတ်ရပါတယ်"။

"ဒါဆိုရင်
ပိုပိုနဲ့သက်ညီကိုtryပေးလိုက်ပါကွယ်"။

"ဟုတ်ဆရာမ......ဒါပေမဲ့"

"ပြောလေသားtom"

"ကျနော်အချိန်ပိုင်းအလုပ်တွေရှိတာမလို့၇နာရီလောက်မှအဆင်ပြေမှာ"

"ရပါတယ်သားရယ် သားကြောင့်မလို့အဆင်ပြေနေပါကွယ်"

ဩရဿ ညကသောက်ထားတာများသွားသဖြင့်
နေလယ်ပိုင်းလောက်ကျမှ ကုမ္မဏီကိုသွားနိုင်သည်။ကားကလည်းဝတ်ရှော့ပိုးထားတာကြောင့် ဂိုထောင်ထဲက ကားတစ်စီးကိုထုတ်စီးလာလိုက်သည်။

" ဆက်ပိုင်းအခြေနေ"

"သိပ်တော့မဆိုးပါဘူး ရှေ့ပိုင်းလေးသုံးစားမရအောင်စုတ်ပြတ်သွားရုံပါ"

 ခေါင်းစဉ်မရှိသော (Complete)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن