Ch.62

2.1K 105 4
                                    

Unicode

ထိုကလေးနှစ်ယောက်ကဘယ်သူလဲ.....?

"ဖေဖေ့ '

"ဝေ"

"ဒါဆို သွားတော့မယ်နော်"

"ဟင်ဘယ်ကိုသွားမှာလဲဒီကိုလာခဲ့လေ"

ဩရဿ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချလိုပြီထိုကလေးနှစ်ယောက်ကိုလာခဲ့ဖို့ခေါ်လိုက်သည်။

"ခစ်ခစ် ဖေဖေက လည်း အချိန်မတန်သေးတာကို"

သူ့စကားကိုတစ်ခစ်ခစ်နဲ့ရယ်နေတဲ့ထိုကလေးနှစ်ယောက်

"ကလေးးလေးးတို့မင်းတို့ဘယ်သွားမှာလဲဖေဖေဆီလာခဲ့လေကွာ"

"ခစ်ခစ် ဖေဖေကလည်း လာခဲ့မှာစိတ်ချသွားလိုက်ဦးမယ်နော်"

ထိုကလေးလေးတွေကနောက်ကို ခြေလှမ်းအနည်းငယ်ဆုတ်သွားကြပြီးချာကတည်းလှည့်ထွက်သွားကြသည်။

သူနောက်က ပြေးလိုက်ပေမဲ့
မတွေ့တော့ဘူး

"ကလေးလေးတို့ ဖေဖေဆီပြန်လာခဲ့လေကွာ''

ဩရဿ အော်ခေါ်နေပေမဲ့ မပေါ်လာ မျက်ရည်တွေ တဖြည်းဖြည်း ကျလာသည်။

"လူကြီးထတော့ လူကြီးးလို့ညနေစောင်းကြီး အိပ်နေတာ ဖျားလိမ့်မယ်"

ဩရဿ မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့သူကို စိုးရိမ်းတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ကလေးကိုတွေ့ရသည်။

မျက်နှာပေါ်ကစိုစွတ်နေတာကြောင့်လက်နဲ့စမ်းကြည့်တော့မျက်ရည်တွေ

*ဟင် ငါတကယ် မျက်ရည်တွေကျနေတာဘဲ*

"လူကြီး "

နဖူးပေါ်ကို လက်လေးလာတင်တဲ့ကလေး

"ဟူး ငွေ့နေပါလားပြောပါတယ် ညနေစောင်းမအိပ်ပါနဲ့ဆို"

"....."

"ထ ပုစွန်ချဉ်စပ်ဟင်းချို ချက်ထာတယ်"

"ကလေးကိုယ်တိုင်ချက်တာလား"

"ဟုတ်တယ်"

"ကျစ် ကလေးကလည်းကွာတစ်ခုခုထိခိုက်ရင်ဒီကောင်ကြီးရင်ကျိုးရချည်ရဲ့"

အိပ်ယာပေါ်ကနေထိုင်းရင်း ရင်ခွင်‌သေးသေးလေးထဲကလေးတစ်ယောက်လို တိုးဝင်လာတဲ့လူကြီး

 ခေါင်းစဉ်မရှိသော (Complete)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz