Ch.47

2.9K 144 4
                                    

Unicode

ပုံမှန်ထက်ပိုမိုသာယာတဲ့မနက်ခင်းလေတစ်ခု

ဟက်ချိုးးးးး!!!

"ငါတော့ အအေးမိပြီးထင်တယ်"

သီဟ မနေ့ညက ရေချိုးနောက်ကျသွားတာ
ကြောင့်အအေးမသွားခြင်းဖြစ်သည်။

"သီဟ ရော့ ဆေး ငါမပြောဘူးလားဂရုစိုက်ပါလို့"

မိုင်ယာသီဟလက်ထဲကိုဆေးနှစ်လုံးထည့်ပေးလိုက်သည်။

"ဟမ်
ဆေးသောက်ရမာလား"

"ဘာလဲ နင်က ဆေးထိုးတာခံချင်လို့လား"

"မဟုတ်ဘူးသောက်ပြီသောက်ပြီ"

"ပြီးရော''

" ဖူဂျီဒီနေ့ကုမ္မဏီ စာရင်စစ်ရမဲ့နေ့နော်"

"အယ်ဟုတ်သားဘဲငါမေ့နေတာ ကျေးဇူးဘဲ သီဟရေ"

ကားနဲ့ အမြန်ထွက်သွားတဲ့မိုင်ယာကိုကြည့်ပြီး
သီဟတစ်ယောက်ကတော့ခေါင်းတရမ်းရမ်းကျန်ခဲ့သည်။

ဘယ်သူထင်မှာလဲ moon ဂိုဏ်းရဲ့ hacker
က အခုလိုပေါကြောင်ကြောင်ဆိုတာ။

ဝါးးးးးး''

မနေ့ညက အရှိန်ကြောင့် အခုမှနိုးလာတဲ့ဆက်ပိုင်

မနေ့က ငါဘာဖြစ်သွားတာလဲ

အိပ်ချင်မူးတူနဲ့ထထိုင်လိုက်ပြီးမနေ့ညကအကြောင်းတွေတွေးကြည့်လိုက်တော့အကြောင်းတွေက တစ်ခုချင်းပေါ်ချလာသည်။

နောက်ဆုံးမှတ်မိတာက သူကပြကောင်ကို ကျောပိုးခိုင်းသည်အထိဘဲမှတ်မိသည်။နောက်ပိုင်းတွေတစ်ခုမှမမှိတ်မိအိပ်ယာပေါ်မှ ထရပ်လိုက်ပြီးမှန်ရှေ့မှာ တစ်ကိုယ်လုံးလှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်သည်။

''ဟူးးးးးတော်သေးတယ် ဘာမှမဖြစ်တာ
အင်္ကျီက ကပြားကောင်လည်းပေးထားတာထင်တယ်"

ဆက်ပိုင်သက်ပြင်းဖွဖွလျလိုက်ပြီးးတပတ်ယူပြီးရေးချိုးခန်းထဲသာတစ်ခါတည်းဝင်ခဲ့လိုက်သည်။

ရေးချိုးနေရင်းမှသတိရတာက သူဒီနေ့အဝတ်တွေ လျှော်ရဦးမယ်ဆိုတာတကယ်ဆို မနေ့ညက လုပ်ရမဲ့အလုပ်ကပြားကောင်ဆေးလိပ်သောက်မိလို့။မူးးနေလို့ မလျော်လိုက်ရကံကောင်းစွာနဲ့ တစ်ထည်လောက်တော့ကျန်နေလောက်ပါတယ်။

 ခေါင်းစဉ်မရှိသော (Complete)Onde histórias criam vida. Descubra agora