අන්තීමම විනාඩියෙදි එයාගෙ හැම අයිතියක්ම දීලා ආච්චි අම්මා යන්නම ගියා...මගෙ අත තවමත් එයාගෙ සීතල වුන අතේ පැටලිලා තිබුනා...මට ස්නොව්බෝල් දිහා බලන්නවත් ශක්තියක් නෑ...මම එයාට වෙච්ච පොරොන්දුව කැඩුවා...මම කැඩුවෙ නෑ මට ඒක රකින්න බැරි උනා...ඇටසැකිල්ලක් ගානට වැටිලා පන ඇද ඇද උන්නත් ඒ මගෙ ස්නොව්බෝල් ගෙ ආච්චි....එයාව බලාගත්ත ආච්චි ...මම එයාට ආදරේ කරනවා ඒක හරි....ඒත් ස්නොව්බෝල්ට එයාගෙ ජීවිතේ ආච්චිට දීපු තැන මට දෙන්න පුලුවන්ද..... ??
ආදරේ කියන්නෙ වෙලාවකට වර්නයක් නැති අවරන හැගීමක්....සීමා රහිත උනත් සමහර වේලාවට සීමා සහිත හැගීමක්....
මට එයාගෙ ජීවිතේ එයා වෙනුවෙන් එයාගෙ ආදරේ වෙනුවෙන් පන පොවන්න පුලුවන් චරිත තියනවා බැරි චරිත තියනවා...මම මොන තරම් එයාට ආදරේ උනත් මට බෑනෙ එයාගෙ ආච්චි අම්මගෙ චරිතෙට පන දෙන්න...එයාගෙ ජීවිතේට මම ඇතුල්වෙන්න කලින් ඉදන් ආච්චි අම්මා උන්නෙ...මම මොන දේ කියලා හිත හදන්න ලෑස්ති උනත් එයා මෙවෙලේ ඉන්නෙ ඔය එකක් වත් අහන මානසික මට්ටමක නෙවෙ.....
මම මගෙ අතට පැටලුන ආච්චි අම්මගෙ අත මගෙන් අයින් කරලා මම බිම ඉදගෙන හිටපු එයා ගාවට ගියා...
"බබී......"
එයාගෙ ඇස් වලින් එක කදුලක් වැටුන් නෑ වගේම ආපහු මට එයාව අල්ලන්නවත් දුන්නෙ නෑ...එයා මගෙ අත ගසලා දැම්මා..මම කොහොමද මැරෙන්න පන අදින මනුස්සයෙක්ට පන දෙන්නෙ????ඒත් ඒක මට තේරුනාට ස්නොව්බෝල් ඉන්නෙ ඒක තේරුම්ගන්න පුලුවන් තත්වෙක නෙවෙ...
"බබී....මේ අහන්න...පපා එක්ක තරහා වෙන්න එපා...බබී...."
එයා කන්දෙක අත් දෙකෙන් වහගත්තා ...එයා මා දිහා බැලුවෙ වත් නෑ.. මම එයාට ගහන්නද බනින්නද??? මට ඔය දෙකෙන් එකක් වත් කරන්න බෑ මට පුලුවන් එකම දේ එයා වෙනුවෙන් ඉවසන එක...එයා මගෙන් බලාපොරොත්තු උනේ එයාගෙ ආච්චි අම්මගෙ ජීවිතෙ....එයා මගෙන් පිහිටක් බලාපොරොත්තු උනා....ඒත් ....ඒත් මට බැරි උනා ඒ දේ කරන්න......
මම කියලා මොනව කරන්නද....ඒත් මට තේරෙන දේ එයාට තේරුනත් ඒ සිහියෙන් ඉන්න මානසික මට්ටමක නෙවෙ එයා ඉන්නෙ....එයාට මෙවෙලෙ ඕනෙ මටත් වඩා අම්මා කෙනෙක්ගෙ ආදරේ...මම එයාට මොන තරම් ආදරේ දුන්නත් සමහරක් වෙලේට මමත් අසරන වෙලාවල් එනවා මොකද මමත් මනුස්සයෙක්...මම සර්ව සම්පූරන නෑ ...
أنت تقرأ
VILLAIN'S LOVE❤️☠️☠️(COMPLETED YIZHAN FF)
أدب الهواةස්නොව්බෝල්ට ආදරෙන් , ......දන්නවද වස්තුව ....මේ ලෝකෙ හොදම හමුවීම නම් උඹයි.....!
